Nýi tíminn - 12.05.1949, Qupperneq 1

8. árg&ngur.
Finmitudagur 12. maí 1949.
10. tölublað.
Réftvisin i þ'jónusfu iyginnar:
í hinum frjálsu héruðum Norður-Kína eru virkin rifin og efn-
ið notað til íbúðarhúsabygginga.
9 SaMaríkjuiíuin era hins vegar sýndar falsaðar kvik
myndir af pessum sömu atburðum
Benzíniítrinn hefur hcekkoð
um 39 aura í tíð hrun-
stgórnarinnor
Þessl hækkaa neisnur rúmum 68% og er mun
meiri en hækkusm á lóbaki og brennivínil
Þegar fyrsta stjórn Al-
þýðuílokksins tók við völd-
um kostaði benzínlítrinn 57
aura. Samkvæmt hinu nýja
frumvarpi stjórnarinnar verð
ur verðið 96 aurar. Hækkun-
[in nemur 39 aurum eða rúm-
um 68%. Er benzín þannig
talið ennþá meiri lúxusvara
en tóbak og brennivín, sem
þó hafa ekki hækkað meira
en um tæp 60%.
Það er athyglisvert að
eftir þessa síðustu og mestu
hækkun er talað um að af-
nema benzínskömintunina, og
hafa benzínið frjálst — eins
og brennivín og tóbak!
Skömmtunarreglur ríkis-
stjórnarinnar fara nefnilega
ekki eftir hagsnumum og
þörfum almennings í landinu,
heldur gróðaþörf hins botn-
Brennivinsflaskan hefur
hœkkaS um 25 kr. eðo
tœp 60% / fiS hrun- jj
sfjórnarinnar. '
lausa ríkissjóðs. Þótt brýn-
ustu nauðsynjavörur álmenn
ings hafi verið ófáaniegar æ
ofan í æ, hefur aldrei skort
brennivín og tóbak. Og nú
er benzínið orðið ómissandi
tekjulind og þá er „gjaldeyr-
isskorturinn“ sem orsakaði
skömmtunina áður ckki leng
ur fyrir hendi!
Hitt skiptir svo engu máli
þótt enn sé gengið á rétt at-
vinnubílstjóra, þótt allur
flutningskostnaður sé enn
aukinn, þótt fargjöld hækki,
þótt verðlag á landbúnaðar-
vörum hljóti enn að mjakast
upp á við o. s. frv. Ríkissjóð-
ur fær nokkrar milljónir í
botnlausa hít sína, og hvað
varðar ráðherrana þá um lífs
kjör alsnennings?
Atburðirnlr á Austurvelli 30.
marz lifa ekki aceins í endur-
minningu þúsiuidanna sein tóku
þátt í þeim og blaðaskrifum
þeim og umræðum, sem síðar
hafa orðið, heldur voni þeir
fesíir á kvikmyndir. Kvik-
myndir þessar eru einstæð
sönnunargögn um það, hvað
raunverulega gerðist þennan
dag, hvernig það gerðist og
hvar sökudólganna er að leita.
Nokkrar þessara kvikmynda
eru nú tilbúnar til sýninga, og
hafa þegar verið sýndar völd-
um einstaklingum. Þegar um
það fréttist kröfðust lögreglu-
stjóri og sakadómari þess að
fá að sjá þær og var að sjálf-
sögðu látið að kröfum þeirra.
Myndimar höfðu slík áhrif á
þessa yfirmenn réttvísinnar að
þeir lýstu yfir því, að myndir
þessar mættu alls ekki koma
Þegar minnzt er á hina sér
kennilegu baráttu ríkisstjórn
arinnar gegn dýrtíðinni
reyna stjórnarblöðin að
maída í móinn með því að
halda því fram að matvörnr
hafi þó ekki hækkað í verði.
Þessi staðhæfing er röng.
Meginþorri af matvöru hef-
ur hækkað í verði, þó sú
hækkun sé stórum minni en
á öðrum sviðum. Hins vegar
hefur verið reynt að sjá til
þess að matvöru-VfSITAL-
AN stæði í stað, með fárán-
legum niðurgreiðslum eins
og þegar skammtað smjör er
selt á 5 kr. kílóið, en ó-
skammtað kostar 32!
Kornvara hefur hækkað sem
hér segir:
1. febrúar 1947 kostaði
hveitikílóið kr. 1,26 en kost-
ar nú kr. 1,60. Hækkun 34
aurar.
1. febrúar 1947 kostaði
kflóið af hafragrjónum kr.
1,64 en kostar nú kr. 1,80.
Hækkun 16 aurar.
fyrir almenningssjónir og lög-
reglustjóri gekk svo langt að^
hann kvaðst myndu banna það|
í krafti embættis síns að þessar
myndir yrðu sýndar. Höfðu
myndir þessar þá verið boðnar
kvikmyndahúsum hér tii sýn-
inga, en væntanlega verðúr því
boði ekki tekið nema lögreglu-
stjóri heykist á ný á banni
sínu.
Hins vegar hafa Bandaríkja-
menn komist yfir kvikmynd hjá
einum íslenzkum ljósmyndara,
klippt hana sundur, skeytt
hana samnn og falsað hana og
'sýna hana nú ásamt fleiri
fréttamyndum fyrir vestan haf.
Ástæðan til þess að iögreglu-
stjóri hefur lagt bann við sýn-
ir.gu kvikmyndanna er að sjálf-
sögðu sú, að þær sýna atburð-
ina eins og þeir gerðust í raun
og veru. Þær sýna hinn frið-
1. febrúar 1947 kostaði
kilóið af kartöflumjöli kr.
2,42 en kostar nú 2,70. Hækk
un 28 aurar.
1. febrúa. '^47 kostaði
kilóið af hrísiujöli kr. 2,02
en kostar nú 2,45. Hækkun
43 aurar.
1. febrúar 1947 kostaði
kílóið af hrísgrjónum kr.
2,05 en kostar nú kr. 2,30.
Hækkun 25 aurar.
Hækkanir þessar nema
hlutfallslega 10—30%.
1
Eflaust hefur það fólk
sem ríkisstjórnin verndar
ekki tekið eftir þessum hækk;
unum, en þær hafa sín áhrif
á alþýðýuheimilunum þar
sem húsmæðurnar verða nú
að velta fyrir sér hverri
krónn áðnr en hún er notuð.
Og þótt herraþjóðin fyrir
vestan haf „gefi“ íslending-
, um nú kornmatinn þá verða
alþýðoheimilin ekki vör við
þá „gjöf‘. Hún lendir senni-
lega þar sem þörfin er meiri.
■ sama, rólega mannfjölda sem
l vottar andstöðu sína við land-
I ráðin með því einu að hrópa í
kór: þjóðaratkvæði, þjóðarat-
kvæði. Eina „ólöglega" athæfið
sem gerist er að nokkrir
stráklingar sjást henda eggjum
og ganga um með spýtur og
að lögregla „afvopnar" þá með
friðsemd og spekt. En annars
er mannfjöidinn fyllilega róleg-
ur, karlmenn sjást reykja píp-
ur sínar í makindum og lesa
Vísi!
Því næst sést hvernig hvit-
liðarnir geysast út í þennan
mannfjölda, óðir og lemja á
báða bóga. Tryliingur þeirra er
sannaður þarna á þann hátt,
er ekki verður hrakinn og hin
sneypulegu bardagalok þelrra
sjást einnig fullvel. Það sést
I einnig, livernig a. m. k. tveir
lögreglúþjönar missa alla
stjórn á sér eins og versti hluti
hvítláðaskrílsins. Þá sanna kvik-
myndirnar að gasárásin var
framkvæmd í því skyni einu,
að bjarga hvítliðunum þegar
þeir voru komnir í algera sjálf-
heldu, afvopnaðir og frá sér af
skelfingu.
Það er þetta sem Reykvík-
ingar mega ekki sjá, sannleik-
urinn um atburðina 30. marz.
Enda er það eðlilegt. Þessi sam-
tímagögn hrekja á óvéfengjan-
legan hátt það lygakerfi, sem
stjórnarliðið hefur byggt upp
undanfarinn mánuð með súrum
sveita. Þau sanna að yfirheyrsl-
umar og fangelsanirnar eru
ofsóknir og ekkert annað en
ofsóknir, að sökudólgana er að
finna í hópi hvítliðanna og lög-
regluliðsins og þeirra manna,
sem æstu þennan lýð til hryðju-
verka sinna.
Afstaða lögreglustjórans er
því mjög vel skiljaflleg, þótt
•
hún varpi einnig skýru ljósi á
réttarfarið í landinu á því
herrans ári 1949. Hitt er svb
annað mál, hvort lögreglustjór-
inn hefur nokkra heimild til að
banna kvikmyndasýningar eins
og þessar. Að minnsta kosti
virðist það ekki samrýmast vel
fréttafrelsi í landinu, þótt það
sé í algeru samræmi við frelsis-
hugmyndir þær sem Banda-
ríkjalepparnir framfylgja.
„Ríkisstjórnin á ckki sök
á því að áfengisneyzla hefur
minnkað í landinu um 10%
það sem af er þessu ári,“
sagði Jóhann Þorkell Jósefs
son á Alþingi fyrir nokkrum
dögum. Það er vissulega
meira en sannmæli. Ríkis-
stjórnin hefnr ekkert gert
til að draga úr áfengisneyzl-
unni heldur hefur hún þvert
á móti gert allt sem hún hef-
ur getað til að hafa sem mest
fé út úr áfengisneytendum,
og stuðlað þannig að því að
gera áfengisbölið enn þung-
bærara fjárhagslega fyrir
fjölskyldur þeirra manna
sem eru drykkjusjúklingar.
Þegar „fyrsta ríkisstjórn
in sem Alþýðuflokkurinn hef
ur myndað“ settist að völd-
um 5. febrúar 1947 kostaði
brennivínsfIaskan 45 kr. Hún
kostar nú 70 krónur, og hef-
ur því hækkað um 25 kr. eða
tæp 60%. Það er athyglis-
vert að hækkunarprósentan
er sama og á tóbakinu, en
hækkuU þess var sem kunn-
ugt er rökstudd með því að
hún yrði að fylgja öðru verð
Iagi í landinu. 60% hækkun
virðist þannig vera hin end
anlega og opinbera níðnr-
staða af „baráttu ríkisstjórn
arinnar gegn dýrtíðinni.“
Er nú ekki komin ástæða
tii að áfengisneytendur takl
höndum saman við bindindis-
menn og hætti að láta hrun-
stjórnina féfletta sig á þenn
an ömurlega hátt. Nokkufra
mánaða almennt bindindi
myndi nægja til þess að dýr-
tíðarstjórnin yrði gjáldþrota
og sennilega er ekki hægt að
koma henni jafn fljótt frá
völdum á annan jafn þægileg
an hátt!
Kornvara hefur hækkað um 18
—30% í fíð hrunstjérnarinnar
Alþýðuheimilin verða lítið vör við
„gjaiahontið"