Nýi tíminn - 07.06.1956, Blaðsíða 1

f ★★ MHNBB
★ ★ AÐ
★ ★ GREIÐA
★ ★ NÝJA TÍMANN
★★ SKILVÍSLEGA
7^9T,amr~-'ry
TÍMINN
Fiuuntudagur 7. júní 1956 — 10. árgangur — 20. tölubalð
LESENDU R!
Utvegið blaðinu nýja
kaupendur og tilkynn-
ið þá til aígreiðslunnai
Einar Olgeirsson:
NÚ ÞEGAR ÞARF AÐ KAUPA TUTTUGU TOGARA,
STÓREFLA VÉLBATAFLOTANN OG FISKIÐIUVERIN
Það er hægt að fá lán til slíkra kaupa og markaður er öruggur. Þannig
er hægt að tryggja atvinnuöryggi og atvinnujafnvægi um land allt
Unduní'arin 8 ár hefur ríkt EVÐSLU- og ARÐRÁNSSTEFNA í
íslenzkum þjóðarbúskap. Valdliafarnir hafa aðeins hirt lun það að
láta þjóðina eyða sem mestu og hafa helmingaskipti um ágóð-
ann af útflutningnum, — en þeir hafa ekkert liirt úín að auka
útflutninginn og' þarmeð gjaldeyrisframleiðsluna. Áþreifanlegast
sést það á því að i ÁTTA ÁR hefur ENGINN NÝR TOGARI ver-
ið keyptur til landsins, en á sama tíina eru FLUTTIR INN FIMM
ÞÚSUND BÍLAR. Þessi eyðslustefna hefur grafið iiiidan íslenzk-
um þjóðarbúskap og því er nú komið seni komið er. Samtímis
hefur svo ríkt sú stefna að arðræna alinenning sem mest með
gengislækkunum og hóflausuin álögum, og safna þannig auð í hít
valdhafanna.
Það þarf að gerbreyta lun stefnu. Það þarf að taka upp
STEFNU FRAMLEIÐSLUAUKNINGAR og samfara henni STEFNU
RÉTTLÆTIS í GARÐ HINNA VINNANDI STÉTTA i stað þrot-
lausra árása á liag þeirra og réttindi.
ast því eðlilega allir í einu. Á
síðustu 8 árum hefði því raun-
verulega þurít að kaupa 2 tog-
ara á ári eða 16 alls, svo stór-
kaup á togurum nú eru nauð-
synleg til þess að tryggja fram-
tíðina.
Það þarf vissulega að ráðast
í stórframkvæmdir í íslenzkum
iðnaði og stóriðju og landbúnaði
— og það verður gert. En stór-
virkið í eflingu sjávarútvegs-
ins er hægt að vinna strax.
Sjálfstæðisflokkurinn hefur
engan skilning á þessu máli.
hann einblínir nú á það að
halda í hernámsgróðann og vill
ekki trúa því að ísland geti
lifað án hernámsins.
Hægri menn Framsóknar og
Alþýðuflokksins liafa livorki vit
né vilja til þess ad gera neitt
í þessum máliun ótilneycldir.
Þeir gátu nú setið í ríkisstjórn,
ef þeir hefðu viljað samþykkja
lög, er heimiluðu þeim svona
framkvæmdir. En þeir neituðu,
af því þeir ætla að leggja i
gengislækkun og kaupbindingu
að kosningum loknum. — og
vilja fá atvinnuleysi, svo kaup-
kúgunin takist frekar.
Það er Alþýðubandalagið eitt,
sem liefur þá umliyggju fyrir
almenningshag, að vil.ja knýja
þetta frarn, — af því Alþýðu-
bandalagið er samtök vinnandi
fólksins sjálfs. Það er Alþýðu-
bandalaglð, sem hefur þá for-
sjá í þessu máli að vita hvað
nauðsynlegt er, — þann stórliug
að sjá hvað hægt er.
Þess vegna er það lífsnauð-
syn að alþýða manna og allir,
sem efla vilja sjálfstæðan ís-
lenzkan atvinnurekstur, fylki sér
nú um Alþýðubandalagið í þess-
um kosningum.
Stefna Alþýðubandalagsins er
að nú þegar séu gerðar ráðstaf-
anir til þess að kaupa, — og
sumpart smíða hér innanlands
—■ allt að 20 togara. Það er
hægt að fá smíðaða 10—15 tog-
ara í Austur-Þýzkalandi, sem
gætu farið að koma hingað heim
haustið 1957, m. ö. orðum: ver-
ið til taks til„að skapa atvinnu
um allt land, þegar herinn væri
að fara og hernaðarvinnan að
hætta. Það er hægt að borga
siíka togara í fiski og fiskafurð-
unj. Og það ætti, ef vel væri á
haldið, að vera hægt að fá hag-
stæð lán til þess að greiða svona
framleiðslutæki með. — Það er
ekki að marka þó núverandi
ríkisstjórn gangi illa að fá
lán eriendis. Hver hefur
traust á fjánnálastjórn. sem
flytur iini 5000 bíla. sem heimta
sitt benzín, en vanrækir að afla
tækja til . þess að auka gjald-
eysrisframleiðsluna?
Það þarf að stórauka bátaflot-
ann, bæði að taka upp bátasmíð-
ar innanlands fyrir alvöru og
kaupa báta erlendis frá. Og það t
þarf að efla stórum fiskiðjuver-
in og byggja ný.
Með svona aðgerðum er hægt
að stöðva þá öfugþróun, sem
e.vðslu- og arðránsstefna auð-
valds og afturhalds hefur skap-
að á síðústu árum, og snúa við
inn á réttar brautir:
íslendingar geta lifað sjálfir
af sínum eigin auðlindum, og
byggðin um Iand allt,— sú, er
G-listinn
er listi
Alþýðubanda-
lagsins
eyðingin nú vofir yfir, — myndi
blómgast á ný, er liún fengi
þessi atvinmitæki í liendurnar.
Fólkið myndi hætta að flýja frá
byggðunum beggja megin Húna-
flóa, er togari væri kominn, er
legði upp til skiptis á Hólmavík
og Höfðakaupstað. SigJfirðingar
þyrftu ekki lengur að flýja að
heiman í atvinnuleit, er einn
togari hefði bætzt við. Sex nýir
togarar fyrir Norðurland niyndu
Ólafur Thors játar svikin
í landhelgismálinu
Stækkunaraðgerðir stöðvaðar—Bretam vcitt undan-
þága, ísfisksöfur teknar upp — eftir kosningar
í ræðu sinni á sjómannadaginn kvartaði Ólafur Thors
sáran undan því að sjómenn og aðrir landsmenn tor-
tryggðu mjög aðgeröir ríkisstjórnarinnar í landhelgis-
málum, samningamakk hennar við Breta og verzlun henn-
ar með íslenzk landhelgisréttindi. En jafnframt staðfesti
Ölafur aö allt væri rétt hermt sem sagt hefur verið um
samskipti hans við brezka útgeröarauövaldiö.
Ólafur
Einar Olgeirsson
breyta atvinnulífinu þar. Sama
yrði uppi á Vestur- og Austur-
landi með 3—4 togurum a. ni. k.
í hvorn fjórðung. — Og um leið
rnyndi vélbátum fjölga, móttöku-
skilyrðum og fulJvinnslu á fiski
verða gerbreytt.
Um þetta átak þarf þjóðin
að saiiieiuast. Alþýðubaudalagið
er sá aðili. er mun knýja þessa
stefmi fram, ef þjóðin samein-
ast svo vel um það, að Alþýðu-
bandalagið verði eini sigurveg-
ariim í þessum kosniugum.
Hve brýnt það er orðið að
haí'izt sé handa um endurnýjun
togaraflotans, sést bezt á því,
að raunverulega þarf að kaupa
2 togara á ári bara til þess að
ílotanum sé haldið við, því nú-
verandi 43 togarar voru keyptir
á þrem árum, 1945—48, og eld-
Thors viðurkenndi í
fyrsta lagi að það væri stefna
sín og ríkisstjórnarinnar að
j koma um sinn í veg fyrir allar
frekari aðgerðir til stækkunar
landhelginnar. Taldi hann meiri-
hluta Alþingis standa að þeirri
stefnu, og visaði til þeirrar yf-
irlýsingar þingmanna Sjálfstæð-
isflokksins og Framsóknar á
síðasta þingi að það sé „ekki
æskilegt að taka ákvarðanir
varðandi útfærslu friðunarlín-
unnar.“ Hitt sagði Ólafur ekki
að þessi stefna er bein afleið-
ing af kröfum brezkra útgerðar-
manna; þeir neituðu að aflétta
liindunarbanniiiu nema liætt
væri um sinn við allar iTekari
aðgerðir í landhelgismálum. Und-
an þeirri kröfu lét Ólafur Thors
j — vegna þess eins að hanrl
muinar i milliliðaaðstöðuna í
. sambandi við fisksölur í Bret-
landi. Þannig er verzlað með
þau landsréttindi sem nátengd-
| ust eru efnahagsafkomu þjóðar-
innar — ef efnahagur Thorsætt-
arinnar er annarsvégar.
Undanþágan.
í annan stað játaði Ólafur
Thors að ætlunin væri að láta
I
I undan þeirri kröfu brezkra ut-
gerðarmanna að brezkir togar-
ar megi koma inn i landheigi
með óbúlkuð veiðarfæri ef ó-
veður er komið eða vofir yfir og
landhelgisgæzlunni hefur áður
verið tilkynnt um það. Þetta er
kynlegt og alvarlegt undanhald
fyrir Bretum. Ef óveður skellur
á er það fyrsta verk hvers skip-
stjóra að búlka veiðarfærin.
Enginn siglir í var með óbúlkuð
veiðarfæri nema eitthvað sér-
stakt og óviðráðaniegt hafi kom-
ið fyrir, og í ne.vðarástandi tel-
ur iandhelgisgæzlan slíkt auð-
vitað ekki iandhelgisbrot. SJík
undanþága verður því ekki
tengd almennum slysavörnum
— hins vegar er auðvelt að
misnota haTia til þess að reyna
að réttlæta veiðiþjófnað i land-
belgi. En það er einnig annað
seni vakir fyrir Bretum: Brezku
útgerðarmennlrnir, sem thorsar-
arnir og Jón Axel liafa verið að
makka við að undanförnu,
héldu því sem kuunugt er fram
að fslendingar bæru ábyrgð á
dauða 40 brezkra sjómanna sem
fórust á Haiamiðum í ofviðri
fyrir nokkru, þar sem bannað
væri að fara í landhelgi með ó-
búlkuð veiðarfæri. Þessi svír
virðilegi áróður vakti sára reiði
fslendinga — en brezku útgerð-
armennirnir ielja að með undan-
þágunni væri staðfest í verki að
þcir hefðu farið með rétt mál.
^ Isíisksölur.
í þriðja stað játaði Ólafur
Thors að hann og ríkisstjórn-
in hefðu hinn mesta hug á að
hefja ísfisksölur til Bretlands á
nýjan leik. Ekki gerði hann
neina tilraun til að réttlæta þá
steínu, en hún hefði sem kunn-
ugt er í för með sér stórfellt
atvinnutjón nm land allt, og ef
togararnir almennt tækju upp
slík viðskipti myndi þjóðin tapa
2—300 milljónum króna í gjald-
eyri á ári. Þessi viðskipti verða
ekki skýrð með neinu öðru móti
en því að thorsararnir hafa
stórfelldra og annarlegra pers-
ónulegra hagsmuna að gæta í
sambandi við þau — og er því
skiljanlegt að Ólaf'ur Thors sæi
sér ekki fært að réttlæta þau
fyrir þjóðinni,
^ Heilræði.
Þessar játningar Ólafs voru
settar fram í varriaittón og
kryddaðar venjuJegri kokhreýsti.
M. a. sagði hann að þjóðinni
bæri að setja frá völdum hverja
þá ríkisstjórn sem brygðist í
landhelgismálunum. Því heil-
ræði munu íslendingar fylgja 24.
júní í sumar. Eftir þær kosning-
ar verður forusta landsmálanna
ekki falin manni sem hefur
persónulega hag af því að ganga
á markaðstorg með hagsmuni og
réttindi þjóðar sinnar.