Nýi tíminn - 22.05.1958, Blaðsíða 6

6) — NÝI TÍAHNN — Fimmtudagur 22. maí 1958

Nf I TlMINN
Útgefandi: Sósialistaflokkurinn.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Ásmundur Sigurðsson.
Áskriftargjald kr. 50 á ári. — Prentsmiðja Þjóðviljans.
Mikilsverðum hagsmunamálum
tryggður framgangur
Pam eru komin á Alþingi
tvö ný mál, airnað flutt af
ríkisstjórninni en hitt af
meirihluta stjómarflokkanna í
f járhagsnefnd neðri deildar.
Em þetta frumvarp rikis-
stjórnarinnar um lífeyrissjóð
togarasjómanna sem lagt var
fram á þingi í fyrradag og
tillögur me’rihluta f.iárhags-
nefndar neðri deildar um
Ækattgreiðslu hjóna. Era bæði
þessi mál komin inn í þingið
og þeim trvggður framgangur
í sambandi við þær umræður
sem fram hafa farið milli
stjórnarflokkanna að undan-
fömu um nýiár tekjuöflunar-
leiðir fvrir útflutningssjóð og
ríkissjóð.
Frumvarpið um lífeyrissjóð
togarasiómanna var fyrst
flutt á Alþingi af þremur
þingmönnum SósíalistafJokks-
ins haustið 1955. Hlaut það
mikinn og almennan hljóm-
grann meðal siómanna og
bárust Alþingi margar og ein-
dregnar á.skoranir frá skins-
höfnum á toguranum og stétt-
arfél-gum stjómanna um lög-
festingu þess. Samt sem áður
náði málið ekki fram að
ganga. Á næsta þingi, þ. e.
eftir kosningamar 1956, fluttu
tveir af þingmnnnum Albýðu-
bandalagsins frumvarp;ð að
nýiu. Ekki uáði bá málið enn
samþvkki. Fn með bréfi dags.
10. maí 1957 skinaði Lúðvik
Jósefsson sjávar-útvegsmála-
ráðherra fimm manna nefnd
til þsss að semia framvarp
til laga um lífevrissjóð togara-
sjómanna. Er framvarp það,
sem nú hefur verið lagt fram
Og trvggt er að samþvkkt
verður á vfirstandandi þingi,
í öúum meginatriðum í sam-
ræmi við niðurstöður nefndar-
innar.
¥ ifeyrissjóður togarasjó-
manna verður byggður upp
raeð einnar millj. kr. fram-
*
lagi úr ríkissjóði, sem greið-
ist á tve;mur áram, 4%
greiðslu sjóðfélaga af heildar-
árslaunum og 6% greiðslu at-
vinnurekenda a.f sömu upp-
hæð. Falla þessar greiðslur
niður eftir 35 ár af beggja
hálfu, sjómanna og atvinnu-
rekenda. Á hver sióðfélagi, er
greitt hefur iðgjald til sjóðs-
ins í 10 ár eða lengur og orð-
inn er fullra. 65 ára rétt á ár-
legum ellilífevri úr sióðnum
og er upphæð ellilífeyris
hundraðsh'uti af meöallaun-
um viðkomandi manns síðustu
10 starfsár hans og fer hundr-
aðhlutinn hækkandi eftir því
sem starfstíminn verður
lengri. Ekki má þó upphæð
ellilífeyris nema meira en
75% af meðallaunum sjóðfé-
laga á hverjum tíma í sams-
konar starfi og því er sjóð-
félaginn lét af.
Þá era í frumvarpinu ýtar-
leg ákvæði um örorkulíf-
Heríoriiiffiar seilast til
' " f j -izziúbnétl:!
m
valda í Frakklandi
eyri togarasjómanna, lífeyri
til eftirlifandi maka, bamalíf-
eyri o. fl. Sjóðurinn fær sér-
staka stjórn, skipaða mönnum
tilnefndum af Hæstarétti, Al-
þýðusambandi íslands og Fé-
lagi íslenzkra botnvörpuskipa-
eigenda. — Tryggingastofnun
ríkisins er falið reikningshald
og dagleg afgreiðsla en stjórn-
in sér um að á.vaxta sjóðinn á
tryggilegan hátt. Við lánveit-
ingar úr sjóðnum til ibúða-
bygginga sitja sjóðfélagar fyr-
ir og eiga þau lán á engan
hátt að skerða rétt sjóðfé-
lasra til anuarra veðlána.
Brýnu liagsmunamáli og
mikbi réttlætismáli togara-
siómanna er með þessu frum-
varni trygvðnr framgangur á
AlHngi. Með þeim málalokum
hefur barátf d Sósíalistáflokks-
ins, Albvðubándalagsins og
verkalvðshrevfingarinnar bor-
ið mikOsverðan árangur sem
lengi mun skilja eftir sigspor.
Er þetta tvímælalaust til mik-
ilsverðra. hagsbóta fyrir tog-
arasiómenn iandsins sem nú
fá aðsfðu sína stórbætta og
fjá.rhagslegt örvggi sitt aukið.
Lagasetning sem þessi á líka
að ýta undir dugmikla unga
menn til bess að lielga sig
siómannsstörfum en á slíku er
rík náuðsvn fvrir þjóð sem
allt bvggir á siávarútvegi. Er
framgangur bessa máls án
efa e;nn af þvðingarmestu á-
föngunnm sem náðst hafa með
rn'-<rer!>v,ái '•tióynarsamstarfi.
Hitt málið, sem samið hefur
verið um a.ð lögfest verði
og einn’g er komið í tillögu-
formi inn. \ þingið. era breyt-
ingar á. giidandi ákvæðum um
skattgre’ðs'u hióna. Er það
árangur af starfi nefndar er
fiallað hefur um máhð að til-
h'utan ríkisstiórnarinnar. Er
með því að hví stefnt að
hækka nersónufrádrátt allra
hióna svo. að hann verði jafn-
há.r persónufrádrætti tveggja
einstaklinga, að heimila konu
sem vinnur utan heimib's, að
draga 50% frá skattskyldum
tekium eða te'ia fram sér-
staklega til skatts, og að
heimi'a að meta úr lireinum
tekium hióna tdut konu, er
vinnur með manni sínum að
öflun óaðgreindra skatt-
pPnMra tekna. og draga
50% frá þeim hlut, áð-
ur en skattnr er lagður á
tekiur hjónanna.
Með þessum tillögum verður
verulega réttur hlutur
gifts fólks við skattlagningu
og þó einkum í þeim tilfellum að
bæði vinni utan heimilis. Hef-
ur mikið ósamræmi verið ríkj-
andi milli skattgreiðslu hjóna
og einstakh'nga og raunar
hjóna innbyrðis eftir því hvort
þau afla bæði skattskyldra
tekna eða vinna konurnar
gengur öll til heimilishalds og
er því rkattfrjáls. Er hér enn
T dag vofir borgarastyrjöld yf-
ir Frakklandi. Klíka her-
foringja, afturhaldssinnaðra
stjómmálamanna og auðjöfra í
Alsír hefur hrifsað þar völdin,
sagt löglega kjörinni ríkisstjórn
í París upp trú og hollustu og
krefst að fá að ráða, hverjir
stjómi Frakklandi. Algeirsborg
er algerlega á valdi fallhlífa-
sveita Jaques Massu hershöfð-
ingja. formanns uppreisnar-
ráðsins, en það gallar sig „Vel-
ferðarnefndina“ eftir fyrir-
mynd úr frönsku byltingunni
Útvarpið í Algeirsborg skýrir
sífellt frá myndun undirnefndh
í borgum og byggðarlögum, en
svo er að sjá að uppreisnar-
menn eigLminni ítök í vestur-
hluta Alsír. Raoul Salan hers-
höfðingi, yfirforingi hálfrar
milljónar franskra hermanna í
Alsír, hefur snúizt á sveif með
uppreisnarmönnum og lýst yfir
að hann hafi „tekið örlög Alsír
í eigin hendur.“
Þegar þessi tíðindi gerðust í
Alsír sat franska þingið á
fundi og ræddi, hvort veita
skyldi Pierre Pflimlin, for-
manni kaþólska flokksins, um-
boð til að mynda nýja ríkis-
stjórn eftir fjögurra vikna
stjómarkreppu. Hemaðarswin-
arriir og nýlendukúgararnir i
Alsír og bandamenn þeirra í
Frakklandi hafa illan bifur á
Pflimlin, vegna þess að hann
var á sinum tíma hliðhohur
Jaques Chevallier, sem hrakinn
var úr borgarstjóraembætti i
Algeirsborg fyrir sáttfúsa af-
stöðu til sjálfstæðishreyfingar
Serkja. í stefnuræðu sipni
kvaðst Pflimhn myndi efla
herinn í Alsír, en jafnframt
leitast við að komast að samn-
ingum við sj álfstæðishreyfingu
landsbúa með milligöngu
stjóma Túnis og Marokkó. Á
slíkt mega hernaðarsinnarnir
ekki heyra minnzt, þeir vilja
helzt fara með hernaði á hend-
ur báðum þessum nágranna-
ríkjum Alsír. Meðan þingfund-
ur stóð fóru nýfasistar í hópum
um nærliggjandi götur og æptu:
„Pflimlin á höggstokkinn!
Fleygjum þingmönnunum í
Siglu!“ Þegar gengið var til at-
kvæða greiddu 128 nýfasistar
og íhaldsmenn atkvæði gegn
forsætisráðherraefninu, um 260
þingmenn sósíaldemókrata,
kaþólskra og róttækra stóðu
með honum en 150 þingmerin
kommúnista sátu hjá.
Símasamband og samgöngur
milli Alsír og Frakklands
eru nú rofnar. Útvarpið í París
útvarpar látlaust áskorun frá
Coty forseta til franskra her-
manna í Alsír að sýna ríkis-
stjórninni hollustu. Pflimlin
Roberi Lacoste, . flökksbróðir
Mollets, og gegndi þýí siðan ó-
slitið þangað til stjórn Gaill-
ards féll fyrir rriánúði. Lacoste
hefur frá upþhafi verið eftir-
lætisgoð hrot.tafénginria hers-
höfðingja o„ afturhaldssamra
landnema. Hann réði því að
Massu Vai feVrður yfirhershöfð-
ingi í Algeirsborg og nágrenni
og gaf fallhlífarsveitum hans
frjálsar hénSur til að fremja
hryðjuverk óg pyndirigar, sem.
sett hafa óafiriáanlégán blett
Frá óeirðumim í Algeirsborg í febrúar 1956, þegar Guy Mollet
léi undan hótunum hernaðarsinna og afturhaldsafla. Nú svipa
Frakkar seyðið af þeirri uppgjöf,
stefnt í þá átt að lagfæra van-
kanta á skattalögunum, en
eins og kunnugt er hafa skatt-
ar á lágtekjum tvívegis verið
lækkaðir í tíð núverand:
stjórnar.
Því mun almennt fagnað að
þessum tveimur réttlætis-
málum er nú tryggt nægilegt
fylgi á Alþingi til ):ess að þan
nái samþykki. Enginn þarf
að ætla að slíkt hefði tekizt
undir íhaldsstjórn. Ihald;ð
hefur jafnan barizt gegn fll-
um hagsmunamálum alþýðu
meðan það hafði þor til. Sú
afstaða er auðvitað óbreytt
þótt þvi kunni að þykja hent-
ugra að láta annað í veðri
vaka þegar það hefur ekki
lengur bolmagn til að gera
afstöðu sína gildandi og
hindra framgang liagsmuna-
mála alþýðustéttanna.
hefur lýst yfir, að þeir sem
! sfpndi fyrir uppreisninni verði
látnir standa reikningsskap
gerða. sinna,, Tilkynnt hefur
verið að komizt hafi upp um
samsæri afturhaldssamtaka um
að ráðast á opinb'erar bygging-
ar í París. Fjórir áhrifamenn
úr hópi afturhaldsmanna á
franska þinginu, Bidault úr
flokki kaþólskra, íhalcísmaður-
inn Duchet, gaullistinn Soust-
elle og Morice úr hægri armi
róttæka flokksins, hafa lokið
lofsorði á uppreisnarmennina
E r I e n «S
ti<lf ndi
í Alsír, og krafizt þess að
Pflimlin víki fyrir „þjóðbjarg-
arstjórn“. Ljóst er að uppreisn-
arklíkan í Alsír vonast til að
að svipaðir atburðir gerist í
París og Algeirsborg, að hern-
aðareinræði komist á í Frakk-
landi.
¥»að sem gerzt- hefur í Alsír
i* er rökrétt afleiðing af upp-
gjöf Guy Mollet, foringja
franskra sósíaldemókrata, fyrir
berforingjum og landnemum í
Algeirsborg rétt eftir að hann
myndaði stjórn í ársbyrjun
1956. Mollet missti kjarkinn
þegar aðsúgur var gerður að
honum við minnismerki ó-
þekkta hermannsins í Algeirs-
borg 14. febrúar 1956, lét und-
an kröfunr hernaðarsinna og
vék hinum frjálslynda Catroux
' hershöfðingja úr embætti Alsír-
'
i málaráðlierra í stjórn sinni.
Við því ráðherraembætti tók
á nafn Frakkla.nds. Þegar
samningafúsir ráðherrar í
stjórn Mollets tóku upp leyni-
samninga við foringja sjáif-
stæðishreyfingarinnar í Alsír,
var Lacoste í vitorði með
hershöfðingjum, sem rufu grið
á þeim. Lacoste lauk lofsorði
á herforingjana, sem fyrirskip-
uðu loftárásina á bæinn Sakiet
í Túnis í vetur. Nú er hroki
herforingjanna orðinn slíkur*
að þeir telja sig eiga að ráða
ríkisstjórn Frakklands.
TTerkeisarinn Napóleon husl-
aði fyrsta franska lýðveld-
ið. Nafni hans, sem kallaður
v'ar hinn litli, gekk af öðru lýð-
veldinu dauðu. Þriðja lýðveld-
ið færðist í kaf í hringiðu ó-
sigursins 1940 og við tók ein-
ræðisstjórn Pétains marskálks.
Nú riðar fjórða lýðveldið á
grunninum fyrir atlögu hers-
höfðingja, blindaðra af úrelt-
um heimsveldisdraumum og
metorðagirnd. Eina aflið, sem
megnar að bjóða franska aft-
urhaldinu byrginn og hefja
Frakkland úr niðurlægingu og
öngþveiti, sem nýlendustyrjald-
ir undanfarins áratugs hafa
steypt því í, er frönsk verka-
lýðshreyfing. Það er margsann-
að í kosningum að mikill meiri-
hluti frönsku þjóðarinnar vill
semja frið í Alsír, en hingað
til hafa foringjar hægfara
vinstriflokkanna heldur kosið
að heyja þar stríð með hægri
mönnum en semja frið með
kommúnistum. Hollustan við
pólitískar hégiljur A-bandalags-
ins hefur verið sett ofar hags-
munurn frönsku þjóðarinnar.
Nú uppskera þessir menn eins
og þeir hafa sáð. Það er kom-