Foreldrablaðið - 01.01.1960, Blaðsíða 20

vanmetin. I öðrum menningarlöndum,
sem ég hef kynnzt, er ríkjandi betri
skilningur á þessu vandamáli.
Mannsröddin er og verður ávallt
fullkomnasta hljóðfærið, þess vegna er
okkur nauðsynlegt að vernda barns-
röddina fyrir skemmdum og gera okk-
ur grein fyrir því, hvað barnasöngur
getur verið fagur, ef rétt er á haldið.
Ef við leikum undir söng barna, þá
látmn ekki útsetningu lagsins ráða tón-
hæðinni. Ef við notum gítar við undir-
leikinn, þá látum ekki kunnáttu okkar
á fáum gripum ákveða tónhæðina. Þá
er betra að sleppa hljóðfærummi og
láta börnin syngja í hæfilegri tónhæð.
Það er vandasamt að láta börn syngja
vel, en ekki svo, að allir almennir
kennarar og þeir, sem stjórna barna-
söng, geti það ekki með sóma, ef þeir
gera sér grein fyrir þeim staðreynd-
um, sem ég hef skýrt hér að framan,
og hafa einlægan vilja til þess að gera
barninu vel: veita því það bezta, sem
völ er á hverju sinni. Það er hlutverk
okkar fullorðna fólksins.
^-K-K-K-K-K-K-K-K-k-k-k-k-k-k-k-K-k-k-k-k-K-k-K-k-k-k-k-k-k-k-k-k-k-k-k-k-k-k-k-k-k-k
Jáá
anuun - i ó
U
cmwm
Kennarinn segir, aS þáS sé óhollt aS
liggja svona upp viS borSiS, en ég
gleymi því stundum, þegar ég ætla
aS vanda mig vóSa rnikiS aS skrifa.
18 FORELDRABLAÐIÖ