Landneminn - 01.02.1948, Blaðsíða 15

Á Dynamo-leikvanginum —
Vyacheslav Solovyov, miðfrum-
herji í liði sovétflotans spyrmr
að marki.
Grikkjum jtekkuist knattleikir og fornmenn t
Islandi lékn knattleik. Knötturinn var úr ýmsunt
efnum, jafnvel mannshöfuð, og voru leikreglur
fáar, enda kom ósjaldan fyrir að leikurinn sner-
ist upp í hópdráp. Þegar rnenn lögðu niður
manndráp sem atvinnugrein breyttist leikurinn
smám saman í samræmi við tíðarandann í jrað
horf, sem nú er algengast í Evrópu.
Knattspyrnan hefur verið mikið stunduð á
Englandi og Norðurlöndum og nú liafa Rússar
itætzt í hóp þeirra jtjóða, sem skara þar fram úr.
Ameríkumenn leika mjög lítið þá knattspyrnu.
sem við þekkjum. Hún er ekki nógu mikil
»,stjörnu“-íþrótt né nógu hasarderuð tii að full-
nægja kröfum almennings þar. Þeir hafa tekið
upp eldra form af knattleiknum, jiar sem lífinu
er meira teflt í tvísýnu.
Mér ligaur við að segja, að knattspvrnan geti
haít félagslega (jafnvel socialaý, þýðingu, sér-
Knattspyrnukeppni í Florens á Ítalíu í lok 16. aldar.
staklega fyrir unglinga. Þar læra Jreir að hlíta
settum reglum og taka tillit til félaga sinna. Það
gildir jrað sarna í leiknum og í samfélagi manna,
að allt stendur og fellur með samvinnunni. Sam-
leikurinn í knattspyrnunni er það sem gefur
henni fyrst og fremst gildi, og sá leikmaður,
sem öslar áfrarn í blindni án tillits til félaga
sinna, misskilur eðli leiksins og verður flokknum
einskis nýtur,
í knattspyrnunni hafa verið fundin upp mörg
kerfi til að leika eftir, margar leikaðferðir (tak-
tik), og er leitazt við að nota þá aðferð sem lík-
legust er til að gefa áransur, og þurfa leikmenn
])\í að kynna sér aðferðir mótherja fyrir leik
og notfæra sér veilur þeirra í sjálfum leiknum.
Þetta má segja, að sé ]>að andlega við knatt-
spyrnuna.
Það er geysilegur munur á leik ýmissa þjóða
jíótt allir hlíti sömu leikreglum. Það ér t. d.
mikill munur á leikaðferðum Englendinga og
Skota, jaótt ekki megi milli, sjá, er jaessar þjóð-
ir leiða saman hesta sína. Enn meiri munur er
á leik Rússa og Englendinga eða Rússa og Svía.
Karakter þjóðanna kemur fram í leik þeirra.
Þetta sem hér er skrifað hefur ekki þann til-
gang að gefa forskrift í því hvernig leika eigi
knattspyrnu, aðeins rabb um íþróttina. Þeir,
sent vilja kynna sér liana, geta horft á hana eða
lesið einhverja af þeim fjölda bóka, sem um hana
liafa verið skrifaðar, og nokkrar þeirra ltafa
verið ])ýddar á íslenzku.
LANDNEMINN 15