Landneminn - 01.12.1949, Page 14

danskra mynda frá síðustu árum. Margar fleiri, sem
eru vel þess verðar að sjá þær, liafa verið sýndar.
Það hefði verið freistandi að minnast nánar á
nokkra helzlu leikara, danska, því að þeir eru fráhærir,
en lrér er þess enginn kostur. Aðeins skal þess getið,
að sá híógestur, sem aldrei hefur séð töframanninn
Ib Schönberg á léreftinu, á mikið eftir, ja, svo mikið,
að mér liggur næstum við að segja: Sjá Ih Schönherg.
og dey síðan!
Eru íslenzkir bíóeigendur í stríði við
danska kvikmyndaframleiðendur?
Já, er nema von, þótt fávís maður spyrji? Af öll-
um Ieyndardóinum í sambandi við íslenzkan kvik-
myndainnflutning er sá óttalegastur, livers vegna ekki
eru fluttar inn fleiri danskar myndir. Varla þarf að
borga leiguna af þeim í dollurum, og er það ekki
stórt atriði í öllum dollaravandræðunum, mér er
spurn? -— Það kemur ekki til mála annað en flestar
þær myndir, sem hér hafa verið nefndar, og margar
fleiri danskar, myndu færa vænan skilding í fjár-
hirzlur bíóanna, af þeirri einföldu ástæðu, að þær
eru allar spennandi, jafnframl því að hafa mikið lista-
gildi. En það er vitaskuld ekki spenningur, sem hlað-
inn er upp af skammbyssuskothríð og manndrápum.
heldur er hér sýndur spenningur mannlegs lífs. ■—
Og hamingjan hjálpi Islendingum, ef hann megnar
ekki lengur að draga }>á á bíó! Sig. Blöndal.
STRÍÐIÐ FYRIR FRIÐNUM
Framh. aj 6. síðu.
irnar njóti raunverulegs lýðræðis, raunverulegs frels-
is. Það eru margir sem berjast fyrir því, og fara mis-
munandi leiðir. Margir hafa valið kommúnismann, og
þeir hafa rétt til þess. Hér er um að ræða bæði bar-
áttu litaðra manna fyrir frelsi sínu og almenna verka-
lýðsbaráttu. Sumum na>gir klapp á öxlina — og þeir
gleyma af hvaða bergi þeir eru brotnir. Faðir minn
var uj>phaflega þræll. ííg rek ætt mína til fólksins
og mun halda áfram að túlka hagsmunamál þess.
Ég hef talað hér sem Ameríkumaður, sem fulltrúi
hinnar framfarasinnuðu Ameríku. Mér er ljóst að orð
mín hér kunna að beina mér leið fyrir dómstól í U.S.A.
og valda mér óþægindum í þessu lýðræðislandi. Það
stöðvar mig ekki. Við, sem vinnum fyrir friðinn, erum
í dag stimplaðir sem óamerískir þegnar í U.S.A. Hvers
vegna? Vegna þess að við viljum einnig frið og sam-
vinnu við Ráðstjórnarríkin. Ég er vinur Ráðstjórnar-
ríkjanna og mun halda áfram að vera það — í þágtt
friðarins og frelsisins.
(Frihelen 25. apríl 1949).
Jólakort til Krists
Framh. aj 4. siöu.
hugsjón okkar um kærleikann til þín, þótt aðrir menn
hafi raunar boðað lögmál hans á undan þér. Og þess
vegna ert þú vinur okkar og við vinir þínir. Þess vegna
ert þú lifandi í hverju góðu verki, hvort sem nokkur
veit það eða ekki. því það er unnið í anda þinum.
Þér eru kennd þau orð sem mér þykja öllum öðrum
fegurri: Alll sem þér viljið að aðrir menn gjöri yð-
ur ... Þetta er ekki hamingjuósk. Þetta er þakkar-
ávavj).----
Vinur og bróðir, nú eru miklir tímar enn á nýjan
leik. Ef til vill hefur draumurinn um ríki mannsins
aldrei verið glæstari en nú. Þú veizt hverja dreymir
hann. Presta kirkju þinnar er yfirleitt ekki þar að
finna. Undantekningar gefast alls staðar. Mig, snauð-
an mann, hefur lengi langað að mega teljast til þess
fjölmenna dreymendahójis. Ég vona þú leggir það
ekki illa út fyrir mér er ég nú þvkist standa með hon-
um. Þú veizt að ég kalla mig marxista. Við skulum
láta Guð liggja milli hluta að þessu sinni. En við reikn-
um með þér. Og meira en það. I baráttu okkar þvkj
umst við vinna í þínum anda, að framkvæmd þess sem
þig dreymdi: jafnaðarins, bræðralagsins. Við rekum
j>rangarana úr musterinu, en við þolum þeim ekki að
snúa við brosandi, er við höldum á brott. Við afnemum
þjóðfélagsskilyrði stéttar þeirra, sköpurn þeim grund-
völl sem jafningjum, nýjum mönnum. Hvað segirðu um
það? Eða ertu ekki orðinn þreyttur á því hve ferðalag
okkar hefur gengið grátlega seint, hve kærleikshug-
sjón þín hefur oft mátl þola mikla smán, sæta hörðum
iirlögum öll þessi löngu ár. „En ef við nú reyndum
að brjótast það beint.“ Og skáldið mikla bregður ljósi
andagiftar sinnar, kærleika síns yfir einstigið. Mér
finnst einhvern veginn þér hljóti að hugnast vel sam-
fylgdin. Það voru ekki hinir fátæku og krömu sem
brugðust þér fyrrum. —
— Þetta er nú orðið meira jólakortið. Enda
skal hér staðar numið. Ég á enn margt vantalað við
þig. Kannski heyrirðu frá mér síðar. En ef til vill
sérðu okkur íelagana áður, í einstiginu, í Ijósi anda
þíns. Það er undarlegt hve óskin situr veglegt sæti
í skammdeginu. Manni verður svo tíðhugsað til vors-
ins.
Þinn einlægur
Bjami Benediktsson.
14 LANDNEMINN