Unga Ísland - 01.10.1919, Blaðsíða 6

78
UNGA ÍSLANÐ
Einhyrna.
Það var um vor, skömmu eftir
sauðburð, að smásaga þessi gerðist.
Jeg var að smala til rúnings eins og
margir aðrir. Það var blíðuveður.
Mætti jeg þá piltum af næsta bæ.
Þeir voru með nokkrar kindur, sem
húsmóðir mín álti, og tók jeg auð-
vitað við þeim.
Þegar mennirnir voru farnir, tók
jeg eftir því, að einhyrnd ær var í
hópnum, sem þeir komu með. Hún
var tvílembd, en nú vantaði hana
annað lambið, og var auðsjeð að hún
hafði nýiega týnt því. Þessu var þó
ekkert skeytt, en alt fjeð rekið heim
og farið að rýja. Var haldið að lamb-
ið hefði ef til vill orðið eftir í fjár-
húsi og átti að fára til næsta bæjar,
þegar rúningi væri lokið og fjenu
yrði sleppt, til þess að grenslast eftir
þessu.
Um miðjan dag var fjenu sleppt,
og áttu ærnar að taka lömbin með-
an fólkið borðaði miðdegisverð. Að
lokinni máltið var þegar farið að
hyggja að fjenu, og fór jeg þá að
leita týnda lambsins.
Þegar jeg var kominn miðja vega
mætti jeg á, sem kom klaupandi með
lamb á eftir sjer. Ærin jarmaði í sí-
fellu, en lambið gapti af mæði. Það
var ungt og var því orðið dauðþreytt
af hlaupunum, en reyndi þó að fylgja
með móður sinni. Jeg sá þegar að
þetta var Einhyrna, og taldi jeg víst,
að hún hefði farið eitthvað inn á
flóa til þess að leita að týnda lamb-
inu og væri nú að koma aftur. En
það var rangt hjá mjer. Einhyrna
hafði hlaupið af stað, þegar henni
var sleppt út, og farið að leita lambs-
ins síns sem tapað var. Hitt lambið
skildi hún eftir heima, hún hefir álit-
ið því óhætt þar. Jeg ætlaði varla
að trúa augum mínum þegar jeg sá
hana komna með lambið, sem jeg
var að leita að. Ekki nam Einhyrna
staðar fyr en hún hafði fundið hitt
lambið líka. Sugu þá bæði lömbin
hana í einu og lögðust síðan bæði
til hvildar á sömu þúfunni, en móð-
ir þeirra fór að bíta og var nú hin
rólegasta.
Mjer fanst til um þetta atvik, þó
að ekki sýnist stórt. Einhyrna mat
meira að leita þess lambsins, sem í
hættu var, en gleymdi þó ekki hinu.
Einhyrna er enn á lifi; en er nú
orðin gömul. Hún er stór og falleg.
Sjaldan er hún tvílembd.
Zóphónias Guðmimdsson.
Takið vel eftir smáatvikum í lífi
dýranna, börnin góð. Greind þeirra
og móðurást er oft aðdáanleg. Ein-
hyrna mat meira að leita þess lambs-
ins, sem í hættu var, en að sinna
hinu, líkt og góð móðir, sem annast
best um veikasta barnið sitt.
Gott þætti »U. lsl.« að fá sannar
smásögur um dýr, sem þið hafið sjálf
sjeð og veitt eftirtekt. Því betur sem
þið kynnist lífi dýranna, þess vænna
þykir ykkur um þau. Þá kemur hitt
af sjálfu sjer: að vera þeim góð.
V. G.
Spakmæli.
Saltið fæðuna með gamanyrðum,
piprið hana með fyndni og hellið
yfir hana unaði fjelagsskaparins.
Eitrið hana aldrei með úlfúð.
Öll sú hjálp sem við getum veitt
hver öðrum, er skuld sem okkur
ber að greiða. Ruskin.