Unga Ísland - 01.08.1935, Blaðsíða 16

UNGA ÍSLAND
132
LESKAFLAR FYRIR LITLU BORNIN
Arí og Gtinna.
Það var sólskin og blíða. Ari
saí’naði saman öllum snærisspott-
um sem hann fann. Hann ætlaði
að nota þá í færi. Hann ætlaði að
veiða fisk og selja fyrir peninga
eins og Einar. „Svo kaupi ég mér
hjól“, sagði Ari, „og ég skal líka
gefa þér þríhjól, Gunna, ef þú
verður dugleg að hjálpa mér“.
„Ó, hvað ég hlakka til“, sagði
Gunna og klappaði saman lófun-
um. „Farðu þá inn og sæktu mér
ílát undir fiskinn“, sagði Ari.
Gunna kom að vörmu spori með
litla fötu. Það voru málaðar fall-
egar myndir utan á fötuna og hún
var spegilfögur að innan Það var
líka berjafata.
„Ertu alveg frá þér Gunna“,
sagði Ari. „Heldurðu að fiskurinn
komist í þetta? Sæktu stóra fötu
eins og Einar var með“. Gunna
fór tafarlaust. Mamma hennar var
í þessu að Ijúka við að þvo eldhús-
gólfið. Hún fór út með gólffötuna,
hellti úr henni í göturæsið og
hvolfdi henni fyrir utan dyrnar.
Þegar Gunna kom út, sá hún að
enginn var að nota fötuna. „Er
þessi nógu stór?“ spurði Gunna
um leið og hún setti fötuna af sér
bak við skúrinn, þar sem Ari var
að tilbúa færið.
„Já, hún er ágæt“, sagði Ari, „og
sæktu nú fyrir mig brunnkrókinn,
því að þessi öngull, sem hann Ein-
ar bjó til, er svo lítill og ónýtur“
Gunna sótti krókinn orðalaust.
Hann var notaður til þess að
krækja í brunnfötuna, þegar það
kom fyrir, að hún slitnaði niður í
brunninn. Ari festi krókinn við
færiS. Síðan lögðu þau af stað og
báru fötuna á milli sín.