Vér mótmælum allir - 01.03.1946, Síða 1

1. tbl. - Marz 1946 • Útgefendur: Háskdlastúdentar
LAItDSBÓtvASAFN
Jy's L65901
í ÍSLÁNUS
YÉR MÓTMÆLUM ALLIR!
Það er auðvitað, að
einmitt vantraust á
þjóð vorri, kunnáttu
hennar, atorku, góð
um vilja, samheldni
og kjarki, er aðal-
ástceða þeirra, sem
ekki þora að fylgja
jram rétti landsins.
Jón Sigurðsson.
Frá Þingvðllum.
ÍSLENZKA ÞJÓÐ!
MANST timana tvenna. Þú manst fornöldina, geymir minninguna urn skáldin og kaþþ-
ana. En hæst i huga þér gnæfir Einar Þverœingur, sem hélt minnisstæðustu ræðu í sögu
þinni. Þegar íslenzki sendimaðurinn kom með boðin um fríðindin, gullið, frá erlenda valdinu,
runnu tvœr grimur á höfðingja. Þá tók hann af skarið. Hann benti á hættuna, kvað upp um af-
svarið, réði þér heilt.
Á Sturlungaöldinni áttir þú engan Einar Þveræing. Þá gekkst þú sjálfviljug undir erlent
vald, sem virtist i upþhafi auðbært. Þessi svefnganga kostaði þig nœrfellt sjö alda baráttu við
kulda og myrkur, auðnuleysi og verðgang, erlenda kúgara og alls máttuga einokunarkaupmenn.
Aldrei varstu dýpra sokkin en þegar erlenda valdið hneppti þig hörðustu járnfjötrunum. Frelsi
þitt nú er ávöxtur ötullar, fórnfúsrar baráttu beztu sona þinna.
Þú manst reynslu niðurlægingarinnar. Með þá reynslu að baki, trúna á sjálfa big og trúna
á getu þina lil að ráða sjálf málum þínum i hjarta þinu, treystir þú heit þin i lýðveldiskosning-
unum fyrir tveim árum. Þú fékkst viðurkenningu stórvelda og smáþjóða á tilverurétti þinum.
Nú, aðeins tveim árum seinna, risa upp menn — brot af þinu bergi — og ætla að telja úr þér
kjarkinn, — brýna þig á smæð þinni og vesöld, — til þess að þú semjir á þig enn sterkari hlekki.
Einar Þveræingur svaraði áður fyrir munn þjóðarinnar. Þá fór timi frelsis i hönd. Og það er trú
vor og vissa, að græðikvistir þeir, sem uxu upp af starfi Jóns Sigurðssonar, muni nú ekki kulna
við hjáróma raddir þeirra manna, sem meta frelsi fósturjarðar sinnar til vafasamra forgengilegra
fjármuna.