Vér mótmælum allir - 01.03.1946, Síða 8
I
JÓN INGIMARS, stud. mecl.
Hvað er að gerast?
Stjórnmálamenn í lýðræðislöndum leitast
ávallt við að vita vilja kjósenda siruaa á hverj-
um tíma, vita afstöðu þeirra til dœgurmálanna
og kynna sér skoðanir þeirra á þeim vandamál-
um, sem á döfinni eru. Þarnnig reyna þeir að
gera það, sem þjóðin ætlar þeim að gera — því
til þess voru þeir kjörnir.
Nú steðjar vandamál að íslenzkum stjórn-
málamönnum, vandamál, sem getur haft örlaga-
ríka þýðingu fyrir framtíðarstöðu íslands meðal
fullvalda þjóða. Þetta mál geta forráðamenn
þjóðarinnar ekki leitt farsællega til lykta án
þess að hafa til þess brautargengi landsmanna.
Nú þarf því þjóðin að kynna þessum mönnum
þær skoðanir, sem ríkjandi eru í landinu. Nú
verða þeir að vita það, að almenningur krefst
upplýsinga um herstöðvamálið og felur þeim að
vísa eindregið á bug öllum tilmælum, sem
ganga í þá átt að lengja enn dvöl hinna erlendu
herja á íslandi. — Sú dvöl er þegar or'öin allt
of löng.
Eins og allir vita hefir annað herveldið, þ. e.
a. s. Bretland, ákveðið að yfirgefa fljótlega allar
herstöðvar sínar hér á landi, og munu íslending-
ar síðan taka sjálfir að sér stjórn mikilvægustu
stöðvarinnar, sem er Reykjavíkurflugvöllurinn.
Nú spyrjum við: Af hverju geta Bandaríkja-
menn ekki farið eða vilja ekki fara þessa sömu
leið? Þurfa þeir ef til vill að nota flugvðllinn
á Reykjanesi til viðkomu á flugleiðinni til stöðva
sinna í Evrópu? — Það er mjög sennilegt, að
svo sé. En geta þeir ekki notað völlinn eftir sem
áður til viðkomu, þótt þeir hverfi á brott með
allt sitt herlið af landinu? Þessar herstöðvar
verða ekki afmáðar, og sú staðreynd, að ísland
er orðið mikilvægur liður í hringrás heimsvið-
burðanna, verður heldur ekki virt að vettugi. —
En við getum krafizt þess.og við kreffumst þess
með fullum rétti að hafa sjdlfir d hendi stfórn-
ina i landi okkar. Ef ísland fengi upptöku í
Bandalag binna sameinuðu þjóða, yrði það um
leið að taka á sig þær skyldur að sjá um þessar
herstöðvar. Stöðvarnar yrðu þá opnar öllum
hinna sameinuðu þjóða til viðkomu á, en þar
réði íslenzk stjórn, og ekkert erlent herlið hefði
þar dvöl. — Enginn þumlungur íslenzks lands
yrði undir erlendri stjórn. — Þannig hygg ég,
að meginþorri íslenzku þjóðarinnar hugsi. Þetta
er að mínu viti veigamesti þátturinn í afstöðu al-
mennings til málsins.
En hvað dvelur þá íslenzku ríkisstjórnina?
Hvers vegna fáum við ekki að vita, hvað er að
gerast í herstijðvamálinu, og hvað stjórnin
hyggst að gera í því á næstunni? Af hverju leitar
stjórnin ekki eftir samþykki og brautargengi hjá
þjóðinni í slíku vandamáli? — Framkvæmd lýð-
ræðisins í hverju landi hlýtur að byggjast á því,
að stjóanendurnir fari að vilja þjóðarinnar. Þess
vegna spyr íslenzka þjóðin í dag sína stjórnend-
ur: Er ekki unnt að hefja raunhæfar aðgerðir
í þessu máli? Er ekki tími til kominn, að málið
verði upplýst? Á ekki þjóðin þá réttlætiskröfu á
liendur ykkur, forráðamönnum landsins, að þið
leiðið hana í allan sannleikann? Eða er ykkur
Jrað ekki ljóst, að þið hafið leitt Jajóðina að
krossgötum og verðið því tafarlaust að marka
stefnuna, marka síðustu skrefin í næstum sjö
alda sjálfstæðisbaráttu þjóðarinnar, síðustu
skrefin að algjöru og óskertu sjálfstæði lands-
ins?
VÉR MÓTMÆLUM ALLIR! Útgefendur: Stúdentaráð; Vaka, félag lýðræðissi'nnaðra stúdenta;
Eélag frjálslyndra stúdenta; Stúdentafélag lýðræðissinnaðra sósíalista; Félag róttækra stúdenta.
Stúdentar úr öllum þessum félögum skrifa í blaðið. — Ritnefnd: Guðmundur Ásmundsson,
ábpgðarmaður; Ami Ársælsson; Björn Bjarman; Jón P. Emils; Jón Hjaltason; Páll Bergjxársson
8 VÉR MÓTMÆLUM ALLIR!
RORCARPRENT