blaðið - 30.11.2005, Blaðsíða 24

24 I FERÐALÖG
MIÐVIKUDAGUR 30. NÓVEMBER 2005 blaðiö
Egyptaland:
Pýramídar, loftbelgir og hof
Ferðaþjónusta bænda stóð fyrir
ferð til Egyptalands í byrjun
október. Þetta var fyrsta ferð
þeirra þangað og tókst mjög vel.
Hugrún Hannesdóttir var með í ferð-
inni og leyfði okkur að birta brot úr
ferðasögunni:
Ferðinni var heitið til Egypta-
lands og vorum við samtals 43 sem
lögðum af stað í þetta ævintýralega
ferðalag. Það var nokkuð merkilegt
að hugsa til þess að við lögðum af
stað í þriggja gráðu frosti og lentum
í Kairo seint um kvöldið í 30 gráðu
hita.
Fyrsta daginn var haldið beint til
Giza til að skoða pýramídana. Ég
hafði nú eiginlega ekki hugsað svo
mikið um pýramídana, en þegar við
sáum þá birtast risastóra í mistrinu
var það bara hreint út sagt ótrúlegt.
I Egyptalandi eru 1x0 pýramídar og
þar af eru níu við Giza. Það er líka
nokkuð merkilegt að standa þarna
á brúninni og horfa öðru megin á
þá ógnarstóru borg Kairo og hinum
megin eru tvö af sjö undrum ver-
aldar, pýramídarnir og Sahara eyði-
mörkin. Sá stærsti þeirra er Kheops
og vorum við nokkur sem fórum
inn í hann en til að gera það má ekki
vera með innilokunarkennd, ekki
bakveikur og ekki hjartveikur. Gang-
arnir eru sem sagt þröngir, lágir og
langir. Maður þurfti að ganga bog-
inn mestan hlutann og þegar komið
var inn í konungaherbergið var það
að sjálfsögðu tómt, en pýramídarnir
voru flestir rændir fyrir löngu síðan.
Þarna var líka Sfinxen hofið en þar
voru líkin búin til greftrunar, eða
eigum við heldur að segja að þau
hafi verið búin undir að verða múm-
íur. Við fengum því líka nákvæma
lýsingu á hvernig það fór fram.
Hlýtur að hafa verið alveg sérlega
geðsleg vinna.
Við fórum í siðbúinn hádegis-
verð á fljótabát áður en haldið var í
verslun sem selur skartgripi og síðan
á basarinn í gamla bænum. Þar var
hægt að sjá hvernig lífið gengur
fyrir sig í raun og veru í landinu, því
um fjórðungur Egypta lifir undir fá-
tækramörkum og um helmingur er
hvorki læs né skrifandi.
Galakvöld
Við fórum flest öll með í verslun-
arferð einn daginn. Það var mjög
skemmtilegt því þá var komið að
því að velja „Galabeijá' eða egypsk
föt fyrir sérstakt egypskt kvöld
sem átti að vera um borð í skipi þar
sem við dvöldum í 6 nætur. „Gala-
beija“ eru nokkurs konar kjólar eða
skykkjur úr bómull, en Egyptaland
er einmitt þekkt fyrir bómullarrækt.
Við hlógum mikið þegar búið var að
klæða nokkra karlmenn í hópnum í
kjólana og vefja klútum um höfuðið.
Hugrún á úlfalda t eyðimörkinni. I baksýn má sjá eitt af sjö undrum veraldar, pýramfdana.
Einn þeirra vildi líka fá mynd af sér
með afgreiðslustúlkunni og lagði
handlegginn um öxlina á henni,
nokkuð sem vakti litla hrifningu
hennar. Það er sem sagt siður hér í
landi að karlmenn megi faðmast á
almannafæri, það sama gildir um
konur, en ekki karl og konu.
Loftbelgir
Eitt mesta ævintýri ferðarinnar,
kannski einmitt af því að maður
vissi ekkert við hverju var að búast,
var útsýnisferð með loftbelgjum.
Það var alveg sérstök tilfinning að
leggja af stað í niðamyrkri, aka að
aðalhöfninni og ganga bryggjuna
að litlum bátum, þar sem fólk svaf
á flestum bekkjunum. Við klöngr-
uðumst um borð í bátinn sem tók
einmitt 20 manns og fengum kaffi
eða te, ásamt nærri óætri kökusneið.
Síðan var siglt í myrkrinu yfir Níl
og var þetta okkar fyrsta sigling á
ánni. Þegar við nálguðumst bakk-
ann hinum megin sáum við verur
í kuflum sem biðu okkar og var
mjög auðvelt að ímynda sér að við
værum nokkurs konar flóttafólk
sem værum að stelast þarna á land.
Þetta var nú samt bara móttöku-
nefndin sem beið eftir okkur og eftir
Sól rfs yfir Egyptaiandi, séö úr loftbelg.
að hafa farið eftir einföldum planka
á land var ekið áfram að þeim stað
þar sem loftbelgirnir voru. Þar sem
við vorum 19 komumst við í einn loft-
belg og var sérstakt að fylgjast með
þegar þeir voru að koma belgnum
af stað. Alls staðar í kringum okkur
var verið að undirbúa loftbelgi og
loftið þrungið spenningi, enda hafði
ekkert okkar farið um borð í loftbelg
áður. Það er erfitt að lýsa tilfinning-
unni þegar við vorum að taka á loft
og þá ekki síður þegar við skyndilega
fórum að lækka flugið og við sáum
fram á að nauðlenda á næsta akri,
en þannig fór það nú ekki og eftir
smá tíma liðum við ótrúlega hratt
upp í loftið. Við fundum varla fyrir
því að vera að fljúga, vorum að me-
stu í um 1V2 km hæð og sáum sólina
koma upp yfir Luxor. Einnig sáum
við bændurna á þessu svæði halda út
Myndlrúreinkasafni
á akrana í kerrum sem dregnar voru
af einum asna og það voru yfirleitt
ekki heil þök á húsunum, einungis
yfir um það bil helmingnum. Alveg
ótrúleg sjón og svo má að sjálfsögðu
ekki gleyma útsýninu yfir Níl og
Konunga-og drottningadalinn.
Sólarupprás
Annar hápunktur ferðarinnar var
þegar haldið var út á flugvöll upp úr
klukkan þrjú að nóttu til og flogið
til Abu Simbel, en þangað voru um
280 km. Það er í rauninni vart hægt
að lýsa tilfinningunni að sitja fyrir
utan Abu Simbel kl. 5.45 að morgni,
horfa á sólina koma upp og lýsa hofin
upp í rauðbleikum lit. Þessi hof eru
þau stórkostlegustu sem við sáum í
ferð okkar um Egyptaland og alveg
ólýsanlega vel varðveitt, enda voru
þau grafin í sand í gegnum aldirnar
og fundust ekki fyrr en snemma á 19.
öld. Litirnir og sagan urðu til þess
að maður gat ímyndað sér hvernig
öll hofin hafa á sínum tíma litið út.
Einnig skipti miklu máli að vera
þarna á þessum tíma því við fengum
nánast næði og þegar við héldum
til baka voru margir hópar rétt að
koma og fólk þurfti að bíða í röðum
eftir að fá að komast inn. Þessari
heimsókn ætla ég nú ekkert að lýsa
nánar, en verð að segja að ef verið er
að ferðast um Egyptaland er hrein-
lega nauðsynlegt að heimsækja þessi
hof Ramses II og uppáhalds eigin-
konu hans, Nefertari. Nú var komið
að síðasta kvöldi okkar um borð
í skipinu og var því komið að Gala-
bía kvöldverðinum, en við vorum
öll búin að kaupa okkur galabia og
skemmtum okkur aldeilis vel við að
klæða okkur upp á egypska vísu.
Afslöppun
Næstu tvo daga var bara hægt að
slappa af, vera í sólbaði eða fara í
skoðunarferðir sem voru í boði frá
hótelinu. Margir fóru á sýningu á
hóteli rétt hjá sem heitir íoox nótt,
en sumir fóru í siglingu á sérstökum
báti með glerbotni og komu yfir
sig hrifin tilbaka. Einnig voru tveir
sem fóru í safaríferð á fjórhjólum
til að heimsækja Bedúínaþorp í
eyðimörkinni.