Bændablaðið - 19.11.2009, Qupperneq 8

8 Bændablaðið | fimmtudagur 19. nóvember 2009
„Það var virkilega gaman að fá
þau í heimsókn. Það er ómet-
anlegt að finna þann mikla
áhuga sem fólkið hefur á því að
kynnast frumframleiðslunni,“
segir Birgir Arason bóndi í
Gullbrekku í Eyjafjarðarsveit,
en starfsfólk Glófa á Akureyri
heimsótti hann í fjárhúsið í vik-
unni og fylgdist með rúningi og
fræddist um ullina, m.a. hvernig
henni er pakkað og hún flokkuð.
Birgir segir mikilvægt að skapa
tengingu á milli bænda og þeirra
sem framleiða úr afurðum
þeirra og heimsóknin hafi verið
liður í að auka slík tengsl.
Alls fóru 12 starfsfmenn Glófa
í ferðina, en fyrirtækið er stærsti
framleiðandi prjónavöru á Íslandi,
auk þess að framleiða einnig
vörur úr íslenskum lambaskinn-
um. „Tilgangur ferðarinnar var
að mynda tengsl milli bænda
og starfsfólks Glófa, sem vinn-
ur tilbúna vöru úr ullinni. Okkar
markmið er að hefja íslensku ull-
ina til vegs og virðingar með því
að framleiða úr henni gæðavörur,“
segir Ester Stefánsdóttir sölumað-
ur hjá Glófa. Hún segir það hafa
komið fólki á óvart hversu ströng
flokkunin er. „Gæði íslensku ullar-
innar eru einstök, enda notar Glófi
hana í framleiðslu sína að mestu
leyti.“ Ester segir að mikið þróun-
arstarf sé unnið innan fyrirtækisins
um þessar mundir og nefnir að
innan tíðar komi á markað ný lína
af vél prjón aðri tískuvörulínu, sem
kallast Blik, en hönnuðurinn er
Laufey Jóns dóttir og samanstend-
ur nýja lín an af 16 flíkum.
Okkar markmið að framleiða
góða og verðmæta afurð fyrir
iðnaðinn
Birgir í Gullbrekku er þaulvan-
ur klippari og hefur farið á milli
bæja í Eyjafirði allt frá árinu 1980,
þannig að segja má að hann hafi
marga kindina klippt! „Svo ótrú-
lega sem það hljómar þá snýst
þetta mikið um að vera afslapp-
aður við rúninginn, ef menn ná því
og kindin er í góðri stellingu þá
líður henni vel á meðan á klipping-
unni stendur,“ segir Birgir.
Hann eignaðist sína fyrstu hrein-
hvítu kind árið 1994 og hefur allar
götur síðan rækað þær á búi sínu.
Af rúmlega 200 kindum í fjárhús-
unum á Gullbrekku eru um 80%
þeirra hreinhvítar. Birgir segir
miður að of fáir bændur deili með
sér áhuga á að rækta, ekki endilega
hreinhvítt fé, það megi vera svart
eða mórautt, sem sagt í sauðalitun-
um. Því hafi verið haldið á lofti að
of lítið verð fáist fyrir ullina til að
það borgi sig að standa í slíku, en
því er Birgir ekki sammála. Hann
segir ágætis verð fást fyrir góða
ull. „Það á líka að vera markmið
okkar sauðfjárbænda að framleiða
góða og verðmæta afurð fyrir iðn-
aðinn sem úr henni vinnur. Þar eiga
að gilda sömu lögmál og varðandi
kjötframleiðsluna,“ segir hann.
Birgir er ánægður með hversu
mikill áhugi er um þessar mundir
fyrir íslensku handverki og telur að
áhugi fyrir prjónaskap muni aldrei
hverfa. „Það vantar ef til vill vakn-
ingu á meðal okkar í þá veru að
hlúa að þessum þætti framleiðsl-
unnar, við eigum að líta á ullina
sem góða og verðmæta vöru fyrir
iðnaðinn. Á þeim vettvangi eigum
við að gera eins vel og við mögu-
lega getum og vera stolt af okkar
framleiðslu.“ MÞÞ
Birgir Arason í Gullbrekku fræðir
starfsfólk Glófa um ullina, Hjálmar
Jóhannsson að störfum við rún-
inginn og Rósa Hreinsdóttir á
Halldórsstöðum var honum til
aðstoðar.
Rósa á Halldórsstöðum fer með
reyfið í flokkun.
Starfsfólk Glófa, stærsta framleiðenda prjónavöru á Íslandi fylgdist með
rúningi á Gullbrekku í Eyjafjarðarsveit
Ómetanlegt að finna fyrir
brennandi áhuga á ullinni
ÞEGAR VIÐ hugsum til framtíðar
hlýtur landbúnaðurinn og lands-
byggðin að skipa stóran sess í huga
okkar um hið nýja Ísland. Án öfl-
ugrar höfuðborgar væri Ísland
fátækara. Án landbúnaðarins og
byggðarinnar hringinn í kringum
landið, sveitarinnar, sjávarþorp-
anna væri Ísland ekkert, ekki svip-
ur hjá sjón. Lífbeltin eru tvö sagði
Kristján Eldjárn forseti. Annað
lífbeltið er blátt, eitt auðugasta haf-
svæði heimsins með hreinleika og
auðæfi í fiskistofnum. Með blóði
svita og tárum vörðum við þann
lífsrétt okkar og rákum bretann á
burt. Hitt lífbeltið er grænt, heil-
næmt landbúnaðarland hreinleik-
ans sem á vart sinn líka, að auki
fjölskyldubúskapur í landinu, ekki
verksmiðjur. Eigum við að velta
fyrir okkur smástund hvers virði
Ísland væri án bænda og sjómanna?
Nú lifum við örlagaríka tíma, ekk-
ert sameinar skoðanir landsmanna
Átök og stærri átakamál í farvatn-
inu en nokkru sinni fyrr, sem kljúfa
þjóðina. Viðhorfin breytast á einu
augabragði, nú eru hinir löngu
búvörusamningar um mjólk og kjöt
orðnir matvælaöryggissamningar
Íslendinga. Ég er þakklátur fyrir
að hafa sem landbúnaðarráðherra
gert samninga svo langt inní fram-
tíðina við Bændasamtökin á sínum
tíma. Hyggilegt var það hjá Haraldi
Benediktssyni bændaforingja að
lengja þá um tvö ár.
Átökin um icesave snúast um ESB
Tvö tröllaukin mál hafa staðið
uppúr umræðunni, annars vegar
aðildarumsókn að Evrópu sam-
bandinu, hinsvegar Icesaverollan
ógur lega, sem engum dettur í hug
að við stöndum undir né eigum að
borga. Eru þessi stóru mál syst kini,
hanga þau saman er oft spurt? Já,
það gera þau tvímælalaust. Sam-
fylkingin var í ríkisstjórninni í
hruninu. Af einhverjum ástæðum
máttum við ekki bera hönd fyrir
höfuð okkar þegar bretarnir rústuðu
Íslandi fyrir ári síðan. Stimplaðir
hryðjuverkamenn og lýstir gjald-
þrota, án viðbragða. Engin við-
brögð ekkert styggðar yrði hefur
fallið í garð ESB sem ber vissulega
ábyrgð á sinni löggjöf sem brást.
Þessvegna hafa þessi tvö mál verið
rekin sem systur í þeim skilningi
að efna hvergi til ófriðar, ófriður
um icesave spillir ætlunarverk-
inu varðandi ESB. Að rífa kjaft
kæra eða valda ófriði gæti stöðv-
að samningsgerðina hjá Össuri
Skarphéðinssyni utanríkisráðherra.
Verði icesave fellt á Alþingi er
Evrópusambandsaðildin fokin útí
veður og vind.
Sannfæringin er aldrei föl
Hversvegna skyldu andstæðingar
ESB keyra icesave í gegnum þingið
og greiða þannig fyrir inngöngu?
Leggja eitt þúsund milljarða á
framtíðina. Upphæð í hverjum
mánuði uppá einn búvörusamn-
ing, vexti á degi hverjum uppá eitt
hundrað milljónir. Nú getum við
spurt hversvegna meirihlutahópar
láta oft lítinn minnihlutahóp kúga
sig? Samfylkingin ein er staðráðin
í að ESB sé okkar framtíðarland.
Tveir þriðju íslendinga hafna aðild
samkvæmt skoðanakönnunum og
enn stærri hópur icesave nauðung-
unni. Hvað veldur dansi þingmanna
sem gætu stöðvað þessa endaleysu,
nú Vinstrigrænna? Sannfæringin
er aldrei föl, svo vel þekki ég
Ögmund, Ásmund og þá fleiri.
Vinstri grænir eiga inni biðleik í
skák inni, magnaða „kombínasjón“,
sigur leik fyrir framtíðina. NEI við
Ice save er Nei við ESB í leiðinni.
Auðn fylgir ESB aðild á Íslandi
Ég ætla og finn að bændur eru ein-
huga gegn aðild að ESB. Hópurinn
er líka stækkandi á höfuðborg-
arsvæðinu sem áttar sig á hverju
verður fórnað með inngöngu.
Stjórn málaflokkar hafa útbúið sinn
óskalista um fyrirvara sem eru ósk-
hyggja og koma aldrei til umræðu í
Brussel, eru aðhlátursefni þar.
Gerum okkur grein fyrir því að
undanþágur eru tímabundnar séu
þær settar inn, Rómarsáttmálinn
ræður. Það væri ekki vinsælt í ESB
löndum að við íslendingar fengjum
allt annan og betri samning núna
en aðrar þjóðir, það er ekki á dag-
skrá,og hefur reyndar aldrei gerst.
Staðan er þessi; að tveimur mestu
auðlindum Íslendinga væri fórnað
með aðild, önnur skapar útflutn-
ingstekjurnar, hin tryggir matvæla-
öryggið. Annarsvegar er um að
ræða fiskimiðin, hinsvegar land-
búnaðinn.
Bændur, neytendur fórnin er þessi
Við skulum hafa það á hreinu að
svínabúskapur og kjúklingabú-
skapur heyrðu fortíðinni til strax.
Mjólkurbúskapurinn myndi drag-
ast saman um helming, það væri
nýmjólkin og einhverjar sérvörur
sem lifðu af. Nokkur róbóta fjós á
Suðurlandi í mjólkinni. Sauð fjár-
ræktin myndi fjara út í flóði sam-
keppnisvara bæði í kjöti og unnum
vörum frá ESB. Fólkið í þéttbýlinu
vill íslenskan landbúnað það þekki
ég. Verum framtíðinni trú. Nei
við ESB aðild. Þetta er dýrkeypt
„SAMFYLKINGAR-GAMAN“.
Icesave er lykillinn að falli frels-
isins og inngöngunni. Að kasta
peningum sem ekki eru til í þessa
brennifórn lífsgæðanna og auðlind-
anna er forkastanlegt.
Icesave er aðgangsmiði að ESB
Guðni Ágústsson
fyrrverandi landbúnaðarráðherra
Evrópumál
Svona förum við að þessu! Hjálmar og Birgir sýna starfsfólki Glófa
hvernig best er að bera sig að við að klippa kind. Svo vel þótti starfsfólki
Glófa til takast að haft var á orði að þeim yrði ekki skotaskuld úr því að
bjóða Eyfirðingum upp á jólaklippinguna í ár!
Starfsfólk Glófa fylgist með í fjárhúsunum í Gullbrekku. Á myndinni eru f.v. Ólafur Ívarsson, Tómas Agnarsson,
Sigríður Whitt, Guðbjörg Hjaltadóttir og Valborg Aðalgeirsdóttir.
Hjálmar Jóhannsson, tengdason-
ur Birgis bar sig fagmannlega að
við rúninginn, en Birgir er nýlega
búinn að kenna honum réttu hand-
tökin.