Fréttablaðið - 07.08.2012, Page 12

12 7. ágúst 2012 ÞRIÐJUDAGUR
Í Reykjavík síðdegis í símatíma um dag-inn var öryrki sem skammaðist út í
íþróttafélög sem ekki hleyptu honum frítt
inn á kappleiki og svo kom annar sem
kallaði öryrkjann frekju á sínu
framfæri.
Báðir þessir aðilar eru öfga-
menn í málefnum okkar öryrkja
bara hvor á sínum endanum og
eru hvorki öryrkjum til fram-
dráttar né Íslandi yfir höfuð.
Barátta MND félagsins
hefur snúið að því að aðstoðar-
menn okkar fengju frítt inn á
viðburði. Ef við hefðum ekki
aðstoð kæmumst við ekkert og
því ósanngjarnt að við greiðum
fyrir tvo.
Við fögnum því að fá afslætti og jafnvel
frítt inn sums staðar en það er ekki rétta
leiðin að úthúða einhverjum sem ekki
gefur afslátt, sem er þeirra réttur.
Um leið og öryrkjum er tryggð mann-
sæmandi framfærsla þá get ég tekið undir
með seinni aðilanum að við eigum ekki
að fá frítt frekar en aðrir. Stað reyndirnar
eru aðrar og því erum við þakklát þeim
sem aðstoða okkur með afslætti.
Við viljum ekki forréttindi heldur jafn-
rétti. Hitt er svo annað mál að vegna
þess að við gerum ekki nóg til að koma
öryrkjum í virkni og þar með á vinnu-
markaðinn þá erum við öll að tapa
miklum verðmætum. Nú er ég
100% öryrki en vegna hjálpar-
tækja og aðstoðar sem ég nýt
þá tek ég þátt í samfélaginu,
eins og ég get vegna hindrana
sem flestar eru manngerðar,
og borga skatt af þeim tekjum
sem ég afla mér. Því eru góðar
líkur á að sá sem talaði niður
til öryrkja sé mögulega á mínu
framfæri. Kannski er hann í
fæðingarorlofi eða fær vaxta-
bætur sem allt er gerlegt vegna
þess að ég, öryrkinn, borga
skatta af launum mínum eins og aðrir
heiðarlegir borgarar þessa lands. Bið ég
viðkomandi að njóta vel.
Við þurfum á öllum að halda í uppbygg-
ingu Íslands. Við skulum bera virðingu
hvert fyrir öðru og vinna saman að því
að virkja alla til þátttöku og þar á meðal
þau auðævi sem eru fólgin í okkar verst
settu einstaklingum.
Við erum nefnilega öll frábær. Bara
mismunandi.
Við viljum
ekki
forréttindi
heldur
jafnrétti.
FRÉTTABLAÐIÐ Skaftahlíð 24, 105 Reykjavík SÍMI: 512 5000, ritstjorn@frettabladid.is FRÉTTASTJÓRAR: Arndís Þorgeirsdóttir arndis@frettabladid.is, Kristján Hjálmarsson, kristjan@frettabladid.is Trausti Hafliðason trausti@frettabladid.is og Atli Fannar Bjarkason (dægurmál) atlifannar@frettabladid.is
HELGAREFNI: Sigríður Björg Tómasdóttir, ritstjórnarfulltrúi, sigridur@frettabladid.is MENNING: Bergsteinn Sigurðsson bergsteinn@frettabladid.is FÓLK OG SÉRBLÖÐ: Elín Albertsdóttir elin@365.is og Vera Einarsdóttir vera@365.is
ÍÞRÓTTIR: Sigurður Elvar Þórólfsson seth@frettabladid.is LJÓSMYNDIR: Pjetur Sigurðsson pjetur@frettabladid.is FRAMLEIÐSLUSTJÓRI: Kolbrún Ingibergsdóttir kolbrun@frettabladid.is
ÚTGÁFUFÉLAG: 365 miðlar ehf. STJÓRNARFORMAÐUR: Ingibjörg S. Pálmadóttir FORSTJÓRI OG ÚTGÁFUSTJÓRI: Ari Edwald
RITSTJÓRI: Ólafur Þ. Stephensen olafur@frettabladid.is AÐSTOÐARRITSTJÓRI: Steinunn Stefánsdóttir steinunn@frettabladid.is
Fréttablaðið kemur út í 90.000 eintökum og er dreift ókeypis á heimili á höfuðborgarsvæðinu og Akureyri. Einnig er hægt að
fá blaðið í völdum verslunum á landsbyggðinni. Fréttablaðið áskilur sér rétt til að birta allt efni blaðsins í stafrænu formi og í
gagnabönkum án endurgjalds. Issn 1670-3871
greinar@frettabladid.is
FRÁ DEGI TIL DAGS
HALLDÓR
tvær nýjar bragðtegundir!
E
N
N
E
M
M
/
S
IA
/
N
M
46
40
7
E
N
N
E
M
NÝ
BRAGÐTEGUND- SÍTRÓNA OG KARRÍ
NÝ
BRAGÐTEGUND- BÉARNAISE
Afætur eða falinn fjársjóður?
Mann-
réttindi
Guðjón
Sigurðsson
formaður MND
félagsins
Lítið traust á formanni
Jón Sigurðsson, fyrrum formaður
Framsóknarflokksins, birti hugleið-
ingar sínar um flokkinn á heimasíðu
sinni um helgina. Ekki er hægt að
segja annað en að Jón tali þar af
mikilli hreinskilni um það sem hann
telur aflaga í flokknum og ljóst er að
hann er ekki hrifinn af núverandi for-
manni, Sigmundi Davíð
Gunnlaugssyni. Jón
segir áherslur flokks-
ins nú ein kennast
af „handaflspólitík
og vinsældarstefnu“.
Sumir forystumenn
hafi tamið sér
æsing og reiði sem ekki hjálpi. Þá
hafi margir flokksmenn áhyggjur af
„skólatöfluæfingum“ um almenna
niðurfærslu skulda, en þar heggur
hann að rótum eins stærsta baráttu-
máls Sigmundar Davíðs.
Hallast til hægri
Formaðurinn fyrrum segir marga efast
um að vilji sé innan núverandi
forystu til samstarfs til vinstri.
Samstaða forystunnar með Sjálf-
stæðisflokknum sé umfram það
sem sameiginleg stjórnarand-
staða feli í sér. Sé það
rétt mat, hefur
Framsókn
misst eitt
af höfuðeinkennum sínum; að geta
starfað bæði til hægri og vinstri.
Hamslaus málflutningur
Jón víkur að umskiptum Framsóknar-
flokksins í Evrópumálum og segir
fáa skipta um skoðun á ESB þrátt
fyrir fjármálakreppu sumra landa.
Málflutningur forystumanna nú sé
hins vegar „undarlega hamslaus“
og ESB-sinnum sé ekki sýndur
félagsandi. Nú er spurning
hvort Sigmundur Davíð bregst
við gagnrýninni af þeim félags-
anda sem Jón kallar eftir eða því
hamsleysi sem Jón sakar
forystuna um.
kolbeinn@frettabladid.is
R
ekstur tónlistarhússins Hörpu verður að óbreyttu með
rúmlega 400 milljóna króna tapi á þessu ári. Þetta er
vitanlega þungur baggi bæði fyrir ríki og borg og þar
með skattgreiðendur, ekki síst í Reykjavík.
Engu að síður hafa tekjur af grunnstarfsemi húss-
ins, tónleikum og annarri menningarstarfsemi verið samkvæmt
áætlun en alls hafa 250 þúsund gestir sótt hátt á fjórða hundrað
menningarviðburða í Hörpu síðan húsið var tekið í notkun.
Tekjur af ráðstefnuhaldi hafa
hins vegar ekki gengið eftir eins
og áætlað var og til viðbótar
var vanáætlað vegna fasteigna-
gjalda. Ekki hefur komið fram
hvernig forsendurnar voru
vegna áætlana á tekjum vegna
ráðstefnuhalds en ljóst er að
aldrei var hægt að gera ráð fyrir
að þétt yrði bókað af stórum ráðstefnum á fyrstu misserum í
starfsemi hússins. Slíkar ráðstefnur eru skipulagðar með lengri
fyrirvara en svo.
Tapið lendir hjá ríki og borg, hver svo sem ástæðan er fyrir því,
og þar með á skattgreiðendum þannig að það er ekkert skrýtið að
upp komi vangaveltur um það hvers vegna íslenskur almenningur
þarf að taka á sig þennan reikning – eins og svo marga aðra, vel
að merkja.
Tónlistarhús hafði verið í umræðunni í áratugi án þess að
nokkuð þokaðist; sinfóníuhljómsveitin starfaði í bíói og Íslenska
óperan í aflögðu bíói. Í góðærinu, sem svo er nefnt, fór fjármagn
frá einkaaðilum að streyma inn í menningarstarfsemi, ekki bara
hér heldur víða annars staðar. Allt í einu varð ókeypis á söfn í
boði stöndugra fyrirtækja og svo var ákveðið að byggja tónlistar-
húsið langþráða í einkaframkvæmd. Þannig lenti bygging tón-
listarhúss úr höndunum á opinberra aðila í hendur einkaaðilum
sem réðu þá þeim forsendum sem lagt var upp með, þar á meðal
stærð hússins. Niðurstaðan var Harpa, tónlistarhús sem á sér fá
lík. Hún er ekki bara glæsileg heldur líka stór, stærri en tónlistar-
hús þjóða sem eru margfalt stærri en sú íslenska.
Það er eins gott að horfast í augu við að það var aldrei kostur
í stöðunni að hætta við byggingu hússins. Vissulega hefði virkið
sem búið var að steypa upp þegar hrunið varð orðið tilkomu-
mikill minnisvarði um „vitleysislegar fjárfestingar“ eins og Pétur
Blöndal hefur sagt en vart er hægt að hugsa sér ömurlegri ásýnd
miðbæjar en að hafa slíkt minnismerki trónandi yfir sér.
Harpa er sem sagt komin til að vera og mun ekki minnka
úr því sem komið er, svo mikið er víst. Húsið hefur verið inn-
spýting í menningarlífið í landinu. Það hefur verið lyftistöng
fyrir stofnanirnar tvær sem nú eiga heima í Hörpu að komast út
úr bíóunum. Aldrei hafa fleiri sótt sinfóníutónleika og óperulífið
blómstrar og Harpa er glæsileg umgjörð utan um þessa tónlistar-
starfsemi.
Enn ríkir um það þokkaleg sátt að leggja til menningar af
opinberu fé. Það framlag ætti þó ekki að fara rekstur á stórkalla-
legu húsi. Mismuninn verður að sækja í ráðstefnuhlutann. Hins
vegar var aldrei hægt að búast við að full starfsemi næðist í alla
mögulega anga hússins á fyrstu árum starfseminnar, allra síst
ráðstefnuhlutann, og það er stór biti að brúa bilið.
Taprekstur á tónlistarhúsinu Hörpu:
Út úr bíóunum
Steinnunn
Stefánsdóttir
steinunn@frettabladid.is
SKOÐUN