Fréttablaðið - 21.08.2012, Blaðsíða 14

14 21. ágúst 2012 ÞRIÐJUDAGUR
FRÉTTABLAÐIÐ Skaftahlíð 24, 105 Reykjavík SÍMI: 512 5000, ritstjorn@frettabladid.is FRÉTTASTJÓRAR: Arndís Þorgeirsdóttir arndis@frettabladid.is, Kristján Hjálmarsson, kristjan@frettabladid.is Trausti Hafliðason trausti@frettabladid.is og Atli Fannar Bjarkason (dægurmál) atlifannar@frettabladid.is
HELGAREFNI: Sigríður Björg Tómasdóttir, ritstjórnarfulltrúi, sigridur@frettabladid.is MENNING: Bergsteinn Sigurðsson bergsteinn@frettabladid.is FÓLK OG SÉRBLÖÐ: Elín Albertsdóttir elin@365.is og Vera Einarsdóttir vera@365.is
ÍÞRÓTTIR: Sigurður Elvar Þórólfsson seth@frettabladid.is LJÓSMYNDIR: Pjetur Sigurðsson pjetur@frettabladid.is FRAMLEIÐSLUSTJÓRI: Kolbrún Ingibergsdóttir kolbrun@frettabladid.is
ÚTGÁFUFÉLAG: 365 miðlar ehf. STJÓRNARFORMAÐUR: Ingibjörg S. Pálmadóttir FORSTJÓRI OG ÚTGÁFUSTJÓRI: Ari Edwald
RITSTJÓRI: Ólafur Þ. Stephensen olafur@frettabladid.is AÐSTOÐARRITSTJÓRI: Steinunn Stefánsdóttir steinunn@frettabladid.is
Fréttablaðið kemur út í 90.000 eintökum og er dreift ókeypis á heimili á höfuðborgarsvæðinu og Akureyri. Einnig er hægt að
fá blaðið í völdum verslunum á landsbyggðinni. Fréttablaðið áskilur sér rétt til að birta allt efni blaðsins í stafrænu formi og í
gagnabönkum án endurgjalds. Issn 1670-3871
greinar@frettabladid.is
FRÁ DEGI TIL DAGS
HALLDÓR
Ólafur Þ.
Stephensen
olafur@frettabladid.is
SKOÐUN
Nú er það skóladótið sem Hjálparstarf kirkjunnar er að deila út; stílabækur,
reiknivélar, möppur, plasthulstur og allt
hitt sem foreldrar skólabarna þekkja af
innkaupalista skólanna. Þetta getur orðið
býsna stór biti þar sem börn-
in eru fleiri en eitt og tekjurn-
ar lágar. Auk þess hafa börnin
vaxið og ný stígvél, kuldagalli,
húfur og íþróttaföt eru oft líka á
listanum. Þessu svarar Hjálp-
arstarfið með gjöfum af eigin
lager eða inneignarkorti í versl-
un. Þetta er mikils metin aðstoð
og stór liður í aðaláherslu Hjálp-
arstarfsins að hlúa að börnum
– að þau finni sem minnst fyrir
kreppu og fátækt foreldra. Allir
skila inn gögnum um tekjur og
útgjöld svo fjármunum Hjálpar-
starfsins sé sem best varið.
Jafnvel enn mikilvægara en skóladótið í
grunnskólanum, er að styðja unglinga til að
ljúka framhaldsskóla. Þeir eiga ekki kost á
námslánum og þeir sem sækja til Hjálpar-
starfsins eiga ekki bakhjarl er getur stutt
þá fjárhagslega. Þarna skapast hættutíma-
bil sem Hjálparstarfinu er mikið í mun
að brúa – halda ungmennum í skóla þar
til þau öðlast starfsréttindi eða komast í
lánshæft nám. Þörf hópsins sem stendur í
þessum sporum kom fyrst í ljós í gegnum
viðtöl félagsráðgjafa og foreldra sem sóttu
um aðstoð Hjálparstarfsins. Nú vinna með
okkur námsráðgjafar í skólum og
félagsráðgjafar um allt land, til
að koma auga á þessa krakka og
vísa þeim á aðstoð. Við erum stolt
af því að rjúfa þarna vítahring
lítillar menntunar og láglauna-
starfa með aðstoð vegna skóla-
gjalda, bókakaupa og öðrum
stuðningi eftir aðstæðum.
Á meðan á þessum haustönnum
stendur heima, glíma mörg lönd
í Afríku við uppskerubest og
hungur og þar á meðal eru íbúar
í Malaví en þar hefur Hjálpar-
starfið sinnt hjálparstarfi í mörg
ár sem hefur það markmið að hjálpa fólki
til sjálfshjálpar. Hjálparstarfið hefur sótt
um styrk til utanríkisráðuneytisins, á
móti eigin framlagi, til að brúa þar bilið til
næsta uppskerutíma. Hjálparstarf kirkj-
unnar hefur skyldum að gegna heima og
erlendis. Með þinni hjálp reynum við að
standa okkur í stykkinu. Vefurinn framlag.
is er alltaf opinn.
Heima og að heiman!
Hjálparstarf
Jónas Þórir
Þórisson
framkvæmdastjóri
Hjálparstarfs
kirkjunnar
Hjálparstarf
kirkjunnar
hefur skyld-
um að gegna
heima og
erlendis.
Ólík áhrif
Samtök kaupmanna og fasteigna-
eigenda við Laugaveg hafa látið hátt
vegna þeirrar ákvörðunar borgaryfir-
valda að loka neðri hluta götunnar
fyrir bílaumferð að sumarlagi. Fram-
kvæmdastjórinn Björn Jón Bragason
segir verslun í miðbænum hreinlega
vera í hættu ef tilraunastarf-
seminni verði haldið áfram
næstu ár. Það er forvitnilegt
að á sama tíma óska kaup-
menn við Skólavörðustíg eftir
því að gatan verði lokuð lengur
fram á sumarið en fyrirhugað
var, af því að þar hafi allt
gengið svo vel. Björn Jón
getur ekki skýrt þetta öðru-
vísi en að sumarlokun hafi kannski
bara ólík áhrif eftir götum.
Sjö
Það er þó líka rétt að halda því til
haga að margir aðrir kaupmenn við
Laugaveg hafa lýst sig himinlifandi
með lokunina. Og þótt andstaða
samtakanna sem Björn Jón
mælir fyrir hafi vissulega
verið hávær, þá gæti
gleymst að í stjórn
samtakanna eru aðeins
fulltrúar sjö verslana.
Á stofnfundinn
mættu
litlu
fleiri. Við Laugaveginn eru hins vegar
um hundrað verslanir.
Allt ömurlegt
Ásmundur Einar Daðason skrifar
mikla grein í Morgunblaðið í gær
um kosti Framsóknarflokksins.
Það er helst á honum að skilja að
ríkisstjórnin sem nú situr hafi verið
ómöguleg frá fyrsta degi. Menn
geta svo sem haft ólíkar skoðanir
á því. Það á líka við um Ásmund
Einar, sem virðist hafa gleymt
því að þar til í fyrra var hann liðs-
maður annars stjórnarflokksins
og framan af bara nokkuð
ánægður með ríkisstjórnina
sína. stigur@frettabladid.isT
alsvert hefur verið rætt síðustu daga um þá hefð að einn af
handhöfum forsetavalds þurfi ævinlega að fylgja forseta
Íslands á flugvöllinn þegar hann fer til útlanda í embættis-
erindum og kveðja hann með handabandi. Ríkisútvarpið
sagði frá því að Jóhanna Sigurðardóttir forsætisráðherra
vildi afnema þetta fyrirkomulag. Síðar kom í ljós að forsetinn vill halda
því. Eins og stundum áður mótast afstaða margra til málsins af afstöðu
til persóna; hvort þeir eru hrifnari af Jóhönnu eða Ólafi Ragnari forseta.
Efnislega er hins vegar ástæða til
að velta þessu fyrirkomulagi fyrir
sér. Í yfirlýsingu forsetaembættis-
ins segir að fylgdin á flugvöllinn og
handabandið snúist um að þannig sé
forsetavaldinu afsalað til handhaf-
anna samkvæmt hefð sem sé orðin
hluti af stjórnskipuninni. „… ekki
hefur fundist annað form sem
tryggði jafn vel að enginn vafi væri um stað og stund slíkrar breytingar
á forsetavaldinu …“ segir í yfirlýsingunni.
Hefðir eru hins vegar að sjálfsögðu ekki óumbreytanlegar. Í Frétta-
blaðinu á laugardag var greint frá því hvernig vald forsætisráðherra
færist til staðgengla hans. Það gerist einfaldlega sjálfkrafa þegar ráð-
herrann fer úr landi, nema hvorugur staðgengillinn sé á landinu, þá
þarf að gefa út sérstakan forsetaúrskurð um staðgengil.
Fyrst forsætisráðherra getur afsalað sér valdi sínu til staðgengils
með þetta skilvirkum hætti og að því er virðist án vandkvæða, hlýtur
að vera hægt að finna álíka einfalda lausn í tilviki forsetans og stað-
gengla hans. Það á ekki sízt við af því að forsætisráðherrann er miklu
valdameiri en forsetinn og ætla má að eftir því sem embættið er valda-
meira skipti meira máli að formsatriði af þessu tagi séu í lagi. Í helgar-
blaðinu kom reyndar líka fram að stundum hefði enginn handhafanna
átt heimangengt þegar forseti brá sér af bæ. Enginn mun hafa tekið
eftir því að stjórnskipunin væri í uppnámi á meðan.
Handhafar forsetavaldsins eru upptekið fólk á háum launum og alveg
fráleit eyðsla á fé skattgreiðenda að þeir þurfi að skutlast til Keflavíkur
í hvert sinn sem forsetinn þarf að fara af landi brott, sem er býsna oft í
seinni tíð. Hefðin hefur sjálfsagt verið alveg ágæt í árdaga forsetaemb-
ættisins, þegar forsetinn fór kannski einu sinni á ári til útlanda, en hún
er úrelt, dýr og óskilvirk í nútímasamfélagi.
Það sama á reyndar við um handhafafyrirkomulagið sem slíkt. Eins
og svo margt annað í stjórnarskránni var það hugsað til bráðabirgða.
Á undanförnum árum hafa ýmsir sett fram rökstuddar efasemdir um
þetta fyrirkomulag. Í net- og farsímavæddum heimi virðist til dæmis
ekki nauðsynlegt að forsetinn þurfi að afhenda handhöfunum vald sitt
þótt hann fari til útlanda.
Þetta sérstæða afleysingakerfi hefur haft afkáralegar hliðarverk-
anir, eins og þá að vegna langra fjarvista forsetans hafa handhafarnir
hækkað myndarlega í launum, á kostnað skattgreiðenda. Þeir skipta
nefnilega með sér einum forsetalaunum á meðan aðal er í burtu.
Í drögum stjórnlagaráðs að nýrri stjórnarskrá er lagt til að stað-
gengill forsetans verði aðeins einn, forseti Alþingis, og hann taki við for-
setavaldinu geti forsetinn ekki gegnt störfum um sinn vegna heilsufars
eða af öðrum ástæðum. Það virðist mun meira vit í slíku fyrirkomulagi
en því sem við búum við núna.
Ódýrara og skilvirkara kerfi hlýtur að vera til:
Handhafarnir og
handaböndin