Fjarðarpósturinn


Fjarðarpósturinn - 31.10.1991, Blaðsíða 5

Fjarðarpósturinn - 31.10.1991, Blaðsíða 5
hún hefur vakið. Sverrir er einnig ómyrkur í máli varðandi varðandi þá spillingu, sem hann segir að eigi sér stað í menningar- og listalífi í höfuðborginni: Menn eru að gefast upp á þeirri kommúnistískri stjóm sem er á listasviðinu. Reykjavík er lil dæmis að verða síðasta vígi Stalínismans, þar sem Gunnar Kvaran heldur öllu í kommún- istískri krumlu á Kjarvalsstöðum og í fleiri listamiðstöðvum. Listamenn eru að springa úr reiði. Kjarvalsstaðir eru kallað Kvar- anstaðir af listamönnum í dag. Það er rétt. Hafnarborg blómstrar á meðan Kvaranstaðir er orðinn steinkumbaldi, án lífs.“ Sverrir vitnaði m.a. í greinar sem Einar Hákonarson lista- maður hefur ritað í blöð nýverið um þetta efni. Við báðum Sverri að útlista nánar í hverju þessi gífurlega óánægja lægi: „Hvemig hefur einstaklingur vald til að ákveða fyrir alntenning hvað er list. Hvemig er hægt að troða inn á menn einhverju og segja það list og að almenningur sé hreinlega vanmegnugur að ákveða það sjálfur. Listin er og á að vera almenningseign. Vinnustofan okkar í Straumi var til að gefa almenningi tækifæri á að fylgjast með og njóta. Hún hefur enda vakið athygli heims- ins. Listir eiga að vera almenn- ingseign. Hún er ekki fyrir út- valda á stalli, eins og hlutimir eru reknir í Reykjavík. Uppraðaðar olíutunnur listaverk? Það er ekki hægt að segja við fólk, að uppraðaðar olíutunnur séu listaverk, þó svo einhver hafi keypt það fyrir einhverjar hund- ruðir milljóna króna. Ég leyfi mér einnig að efast um að þar hafi verið farið rétt með. Til saman- burðar er t.d. grjóthart markaðs- verð á listaverkunum sem högg- myndalistamennimir gáfu Hafn- arfjarðarbæ í sumar 200 til 250 millj. kr. Þar af eru verk heims- frægra listamanna, eins og t.d. Seabastians.“ - Þú talar um Stalínisma og kommúnisma á Kjarvalsstöðum í höfuðvígi þeirrar stjómmál-a- stefnu, sem mest hefur deilt á þau fyrirbrigði, þ.e. í Reykjavík. Hverju er þama um að kenna að þínu mati? „ÞamaerGunnari Kvaranfyrst og fremst um að kenna, en einnig menningarmálanefnd Reykja- víkurborgar, sem er óvirk að mestu leyti og virðist alfarið lúta ráðstjórn Gunnars. Gunnar Kvaran er fram- kvæmdastóri Kjarvalsstaða. Hann hefur yfir að ráða öllum sýningartilboðum sem þangað berast, auk erlendra tilboða af öðrum toga, svo sem styrkjum. Hann er einnig yfirmaður lista- safna Reykjavíkur, forstöðu- maður Asmundarsafns. Hann er ráðgjafi áðurnefndrar menning- armálanefndar. Hann sér að mestu um innkaup listaverka fyrir borgina. Til skamms tíma var hann formaður Biennal- nefndar ríkisins og tók þar við og úthlutað þeint sýningartilboðum sem ríkinu bárust. Hann er einnig ráðgjafi stórra fyrirtækja um listaverkakaup, svo sem Flug- leiða. Þá er hann einnig ráðgjafi og oft dómnefndarmaður í öllum listaverkasamkeppnum sem haldnar eru og borgin hefur nokkur afskipti af.“ Þora ekki að segja sannleikann Og Sverrir nefndi nokkur dæmi um „Stalínismann" í Reykjavík m.a. listaverkið sem setja á upp í nýja ráðhúsinu, að vali Gunnars Kvarans. Það verk sagði hann kannski skiljanlegt höfundi, en almenningur ætti áreiðanlega erfitt með að skilja, þó svo fæstir virtust þora að segj a sannleikann, enda væri þeim þá talin trú um skort á skynsemi og fagurfræði. Sverrir sagði einnig, að það listaverk sé dæmigert fyrirhvemiglistinnier þröngvað upp á menn í persónulegu hags- munaskyni við vini og vanda- menn útvaldra fræðinga. Hann sagði: „Þessi listamaðureríraun alls góðs maklegur. Ég er ekki að setja út á hann sem slíkan, aðeins þetta verk og val Gunnars á því.“ - Ræður Gunnar þá öllu að þínu mati um afdrif íslenskra listamanna? „J á, miklu, en það kemur fleira til. Olafur Kvaran, bróðir Gunnars, er forstöðumaður Listasafns Einars Jónssonar. Hann er listráðunautur Norræna hússins og tekur væntanlega þar við öllum sýningartilboðum sem þangað berast. Þá úthlutar hann, Ííkt og litli bróðir á Kvaran- stöðum, öllum sýningartímum í itúsinu. Olafur er einnig ný- orðinn ráðgjafi Norrænu ráð- herranefndarinnar, sem hefur aðsetur í Kaupmannahöfn, þar sem hann hefur meðal annars með erindi Sveaborgar, sem er listamiðstöð í Finnlandi, að gera. Þaðan fjarstýrir hann embættum sínum hér heima, utan Einars- safni, en þaðan hefur hann fengið langtfrí. Olafurmun einnigvera ráðgjafi stórfyrirtækja í kaupum þeirra á myndlist." Kvaran & Kvaran Varðandi þá bræður sagði Sverrir einnig: "Saman eru þeir bræður með einkaútgerð nokkurra lista- manna, sumra ágætra. Til þess- ara manna deila þeir öllum tækifærum sem íslenskum lista- mönnum eru ætluð, þarnteð talið boðssýningum Kvaransstaða, með tilheyrandi rándýrum sýn- ingarbæklingum og öðrum til- kostnaði, sem listamennimir þurfa ekki að greiða sjálfir. Bræðurnir úthluta þessum lista- mönnum "sínum" bestu sýning- artímum ársins, öllum erlendunt sýningum, stærstum hluta lista- verkakaupa borgarinnar. Þá eru þau styrkjatilboð sem til þeirra berast, aldrei auglýst, svo þar er um óþekkta stærð að ræða. Þessir skjólstæðingar þeirra sitja síðan öðrum fremur að fyrir- greiðslu þess flugfélags sem hefur einokunaraðstöðu í ferðum manna milli landa. Um tíma ráku þeir bræður gallerí með þessa sömu skjól- stæðinga, jafnframt opinberum störfum sínum. Eftir hávær mótmæli listamanna var galler- íinu lokað , en aðeins að nafninu til. Starfsemin var nefninlega flutt inn á Kvaranstaði og er nú rekin þar í skjóli „eðlilegrar starfsemi þess staðar“. Svo langt er þetta gengið, að skjólstæðingarKvaran & Kvaran hika ekki lengur við að tala um þá sem umboðsmenn sína. Og þá hljóta menn að spyrja sig, hvert er eðli umboðsmennsku? Er ekki venjan að umboðsmenn þiggi laun fyrir þá starfsemi? Þannig er það a.m.k. með mína um- boðsmenn. Sá er aðeins munur- inn, að þeir gegna ekki opinber- um embættum, heldur starfa við sína umboðsmennsku fyrir opn- um tjöldum. Listasöfnin ruslaskemmur? Hvemig myndu menn til dæmis líta það augum, ef ég eða aðrir listamenn gengjunt hér unt stræti og torg og segðunt hverjum sem heyra vildi, að for- stöðumaður Listasafns Islands væri umboðsmaður okkar? Eða ætli Þorsteini Pálssyni héldist lengi á því að selja veiðileyfi í hafinu kringum landið við eld- húsborðið heima hjá sér? Sannleikurinn er sá, að þarna er á ferðinni eitthvert ljótasta dæmi sem ég þekki um spillingu og misnotkun valdsins Allt fer þetta fram undir því yfirskini að verið sé að alaþjóðina upp í „réttum smekk“ á listum og að verið sé að leiða hana í hinn „eina sannleika" í menningar- málum þjóðarinnar. Allt annað sé rusl og einskis nýtt. Eða eins og Gunnar Kvaran sagði sjálfur í nýlegu viðtali við skandínaviska tímaritið SIKSI, að listasöfn þjóðarinnar hefðu verið „eins og ruslaskemmur þar sem lýð- ræðislegar hvatir hefðu verið látnar ráða ferðinni“ í stað Kvaran & Kvaran sannleikans, þegar hann hefði komist til valda. Síðan hefði allt verið á betri veg. Já, má ég þá frekar biðja unr lýðræðið, þó að ekki sé það alltaf fullkomið. Við erum nýbúin að fylgjast með hruni Kvaran- stefnunnar j Rúmeníu og Sovét- blokkinni. Ég er stórefins um, að það sé sú stefna, sem Islenska þjóðin vill láta sóa fjármunum sínum í. Steinsofandi á verðinum Reykjavíkurborg er vorkunn, en stjórnendur hennar verða að fara að vakna upp af þessum ljóta draumi, sem þeir láta stjómast af. Ég er ekki að kenna þeint um, að öðru leyti en því að þeir eru steinsofandi á verðinum.“ Sverrir tók það fram, að hann hefði alls ekki neitt á móti list- fræðingum almennt. Margir þeirra gerðu sér grein fyrir því, að það væri ekki þeirra hlutverk að segja fólki hvað væri list og hvað ekki og það sem verra væri, að almenningur hefði takmarkað ef nokkurt vit á listum, eins og þeir bræður stunduðu. Sverrir sagði að lokum, að hann væri bjartsýnn á framtíðina, þ.e. ef menn losuðu sig við Stalín- ismann í höfuðborginni. Varð- andi listamiðstöðina í Straumi sagði hann þar allt ganga ntjög vel. I suntar yrði lokið við síðustu framkvæmdirnar í gamla kjam- anum og hafin bygging á einka- vinnustofum. Aðsókn að gesta- vinnustofunni í Straumi er mikil og upppantað frain á árið 1993. Þá er rnikill áhugi hjá lista- mönnum alls staðar að af landinu að fá að byggja einkavinnustofur í Straumi. Fljótlega verður hafist handa við undirbúning nýrrar Lista- hátíðar Hafnarfjarðar, en hún verðurhaldinárið 1993.Þáverður tónlistin í hávegum höfð, eins og höggmyndalistin var í ár. Ætlunin erað haldaListahátíðannaðhvort ár framvegis. Til íbúa Hafnarfjaröar og Bessastaðahrepps Bólusetning viö inflúensu- og lungnabólgu- bakteríu fer fram á Heilsugæslustöðinni Sólvangi í nóvembermánuöi 1991. Bólusett veröur á þriöjudögum, miðviku- dögum og fimmtudögum kl. 9-12 og 13-16. Verð: Inflúensubóluefni kr. 500 Lungnabólgubóluefni kr. 300 Nánari upplýsingar veittar á Heilsugæslu- stööinni Sólvangi og í síma 652600. Yfirlæknir/Hjúkrunarforstjóri 5

x

Fjarðarpósturinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fjarðarpósturinn
https://timarit.is/publication/945

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.