Fjarðarpósturinn - 02.11.1995, Síða 7
FJARÐARPÓSTURINN 7
Stjórn og formenn Nemendafélags Flensborgarskóla 1975-76: í fremstu röð eru Sólveig Axelsdóttir, Gunnhildur
Kristjánsdóttir, Ómar Smári Ármansson, Hulda Hauksdóttir og Ingvar Viktorsson. í miðröð eru Sigurður
Aðalsteinsson, Jón Sigurðsson, Ólafur Björnsson, Ivar Pétursson, Jón Auðunn Jónsson, Guðmundur Rúnar Árna-
son og Lúðvík Geirsson. í öftustu röð eru Árni Albertsson, Jón B. Guðmundsson og Þráinn Hauksson.
Okkur var haldið að vinnu hálfan dag-
inn og við tókum þátt í skipulögðum
leikjum, sundlaugagerð, heyskap,
kofabyggingum eða göngutúrum þess
fyrir utan. Fyrir vinnuframlagið, sem
gat verið margvíslegt, allt frá því að
rífa gömlu gróðurhúsin eftir að þau
hættu að þjóna tilgangi sínum til þess
, að snyrta umhverfið og gróðursetja,
fengum við greitt miðað við afköst.
Krökkunum var skipt í hópa og var
einn af okkur verkstjóri yfir hverjum
hóp. Hann skráði jafnframt hjá sér af-
köstin, hvemig hver og einn hélt sig að
vinnu, áhuga hans á starfinu o.s.frv.
Þetta var þroskandi tími og þeir aðilar,
sem að vinnuskólanum stóðu eiga
mikið hrós skilið fyrir þetta framlag.
Það mætti vel huga að því að taka upp
hliðstætt verklag aftur í einni eða
annarri mynd."
Kastað úr tíma
"Mér er sagt að ég haft verið tiltölu-
lega stilltur nemandi framan af hjá frú
Sigurlaugu, kennara í Öldutúnsskóla,
en í 11 ára bekk kastaði fyrst tólfunum.
Þá leið varla sá dagur að mér var ekki
kastað út úr tíma. Ekki var viðjœnnar-
ann að sakast í þeim efnum. Ástæðan
var aðallega sú að ég og hann áttum
einfaldlega ekki skap saman," segir
Ómar. "Eg held að Hauki skólastjóra
hafi alls ekki litist á blikuna á tímabili
og talið einsýnt að ekki yrði um
frekara nám hjá mér að ræða, enda víst
ekki af merkilegri fjölskyldu kominn.
Ég segi þetta einungis með hliðsjón af
því að mig minnir að þá hafi verið rað-
að í bekki eftir annarri forskrift en nú
gerist. Haukur fylgdist hins vegar vel
með öllum nemendum sínum og var
ekki á því að gefast svo auðveldlega
upp. Næsta vetur lét hann bekkinn í
hendur ungri kennslukonu, sem þá var
að byrja störf, Sigrúnu Gísladóttur, nú-
verandi skólastjóra Flataskóla og bæj-
arfulltrúa Sjálfstæðisflokksins í
Garðabæ. Hún sagði mér síðar að láðst
hefði að gera henni grein fyrir því í
upphaft hvers konar bekk hún var eig-
inlega að fá í hendumar. Ef það hefði
verið gert, hefði hún sennilega ekki
tekið verkið að sér. Hvað um það. Um
áramótin hafði henni tekist að gjör-
breyta bekknum til hins betra. Þegar
við útskrifuðumst úr tólf ára þekk var
ég t.d. með ágætiseinkunn. Ég tel að
áhugi og elja Sigrúnar hafi haft mikil
áhrif á hversu vel rættist úr sumum
þessarra annars böldnu nemenda.
Á yngri árum óskaði ég mér hvorki
mikilla auðæva né ríkidæmis, einungis
þess eins að fá að halda góðri heilsu og
fá tækifæri til að lifa tiltölulega ham-
ingjusömu lífi. Ég tel að sú ósk mín
hafi ræst, en hana ber að skoða í því
ljósi að ungur drengur í minni stöðu
gat þá varla gert sér vonir um mikla
möguleika í líftnu. Ég tel þó að hver sá
sem trúir á mátt sinn og megin, fær
tækifæri til að þroska hæfileika sína í
réttu umhverfi og nýtur velvilja og
sanngimis geti verið flestir vegir færir.
Það er á ábyrgð þeirra eldri að sjá til
þess að unga fólkið fái þetta tækifæri.
Annars er hætta á að illa kunni að fara
eins og of mörg dæmi því miður
sanna."
Lífsreynsla
Ómar segir að það séu fá störfm þar
sem hægt er að fræðast meira um lífið
en í lögreglunni. Lögreglumenn kynn-
ast öllu því versta, sem getur gerst hjá
samborgurum þeirra, en þeir eiga þess
einnig kost á að taka þátt í gleði þeirra
þegar svo ber undir. Þeir geta á einum
tíma orðið þátttakendur í eymd fólks
og á öðrum þurft að greiða fyrir um-
ferð fyrirmanna. Lögreglumenn verða
jöfnum höndum að geta verið fastir
fyrir og ákveðnir, en jafnframt eftir-
gefanlegir og liprir sáttasemjarar í erf-
iðum málum. Þeir þurfa að geta tekið
jafnt við viðurkenningu og gagnrýni af
sömu hófværðinni og það jafnvel þó
gagnrýnin eigi ekki við rök að styðjast.
Urlausnarefnin eru mörg og flókin.
Þau geta snert ólíkt fólk í misjöfnu
ásigkomulagi við mjög fjölbreytilegar
aðstæður. Þess vegna er þetta ekki
alltaf þakklátt starf, en það er í senn
bæði krefjandi og gefandi. Lögreglu-
menn verða með tímanum ákaflega
skilningsríkir og eiga oft auðvelt að
setja hlutina í rétt samhengi. Þessi
reynsla þeirra er ekki alltaf metin að
verðleikum.
Félagsmálastofnun
"Samskipti fulltrúa félagsmálaráðs
hafa verið með ágætum. Öll erum við
að vinna á málefnum, sem að öllu
jöfnu eru hafin yfir stjómmálalegan
ágreining," segir Ómar. "Auk þess að
gæta hagsmuna bæjarins er starf okkar
ekki síður fólgið í að gæta hagsmuna
skjólstæðinganna, sem margir hverjir
eiga við mikla erfiðleika að stríða.
Mörg erfið og flókin mál koma til úr-
lausnar hjá ráðinu, en hitinn og þung-
inn mæðir fyrst og fremst á starfsfólki
Félagsmálastofnunar. Álag á starfs-
fólkið hefur aukist jafnt og þétt undan-
farin ár og það hefur sjaldan verið
meira en einmitt síðustu vikumar. Það
sem af er árinu hefur framfærslan ver-
ið innan fjárhagsáætlunar, ólíkt því
sem gerst hefur t.d. hjá Reykjavíkur-
borg, en félagsmálastofnunin þar hefur
þegar óskað eftir á annað hundrað
milljóna króna aukafjárveitingu til
þeirra mála miðað við upphaflega
áætlun. Sýnt er að þrír síðustu mánuð-
ir ársins geta orðið okkar fólki mjög
erfíðir og því ekki ólíklegt að skoða
þurfi þessa hluti nánar. Fulltrúar fé-
lagsmálaráðs eða starfsfólk Félags-
málastofnunar ræður þó ekki eitt ferð-
inni í þessum efnum heldur miklu
fremur kröfur, réttur og þörf skjól-
stæðinga stofnunarinnar á hverjum
tíma.
Á þessu tímabili eiga auk mín þau
Hjördís Guðbjartsdóttir (S), Þórdís
Mosesdóttir (A), Sigurður Þorleifsson
(D) og Guðmundur Rúnar Ámason
(G), sæti sem aðalmenn í félagsmála-
ráði."
Ómar segir að nú sé kominn tími til
að endurskoða starfsfyrirkomulag og
aðstöðu Félagsmálastofunar Hafnar-
fjarðar. I dag leigir stofnuninn óhent-
uga efri hæð af Sparisjóðnum við
Strandgötu. Ástæða er til að skoða
hvort starfseminni er betur komið fyr-
ir annars staðar og við aðrar aðstæður.
Þá þarf að endurskoða skipuiag stofn-
unarinnar með tilliti til hugmynda að
væntanlegum stjórnsýslubreytingum
og hugsanlegum breytingum sem
verða við það er Hafnaifjörður verður
reynslusveitarfélag. Huga þarf að því
hvort hægt er að tengja betur saman
aðra þætti félagslega íbúðarkerfisins
og huga að auknu samstarfi og sam-
ræmingu við nágrannasveitarfélögin,
bæði hvað varðar fjölskyldumál, at-
vinnumál, framfærslumál og aðra fé-
lagstengda þætti. Framhaldið hlítur
síðan að markast af niðurstöðunni,
áhuga og óskum starfsmanna Félags-
málastofnunar, pólítískum vilja og því
fjármagni, sem til ráðstöfunar verður
til þeirra hluta á næstu árum."
Samstarfið í bæjarstjórn
"Samstarf bæjarfulltrúa Alþýðu-
flokks við sjálfstæðismennina Jóhann
G. Bergþórsson og Ellert Borgar Þor-
valdsson og varamenn þeirra var að
margra dómi ekki álitlegasti kosturinn
í þeirri stöðu, sem kom upp í stjóm-
málunum hér í Hafnarfirði þegar odd-
vitar fyrri meirihluti þoldi ekki lengur
álagið og gáfust upp á að stjóma bæj-
armálunum," segir Ómar um bæjar-
málapólitíkina. "Mörgum fannst í upp-
haft að slfkt samstarf gæti verið vafa
undirorpið, en eftir því sem tímar líða
hef ég sannfærst enn betur um að þetta
var besti kosturinn. Bæði Jóhann og
Ellert hafa unnið af heilindum í þessu
samstarfi, þeir eru áhugasamir, hafa
skilning á nauðsyn þess að finna
lausnir á vanda bæjarsjóðs og á öðrum
þeim málum sem fyrir liggja. Þeir og
varamenn þeirra em vinnusamir og
hafa þá skynsemi til að bera, sem suma
flokksfélaga þeirra virðist því miður
skorta. Reynt hefur verið að ata þá fé-
laga auri í fjölmiðlum og manna á
millum, en flest af því er sett fram í
öðrum tilgangi en gefa rétta mynd af
þeim, þeirra gerðum eða gangi mála
hverju sinni.
Því miður hef ég heyrt fólk segja
skoðun sína á einstaklingum án þess
að þekkja nokkuð til þeirra. Þegar af-
staða er byggð á svo hæpnum forsend-
um má leiða að því líkur hversu slík
umræða getur í rauninni verið ómark-
tæk. Um málefnin gildir öðm máli.
Mörgum gæti fundist þessi afstaða sér-
kennileg hjá manni, sem tekur þátt í
stjómmálastarfi hér í Hafnarfirði eins
og þróunin hefur verið, en þetta er mín
afstaða og henni fær enginn breytt -
ekki einu sinni andstæðingamir þó
þeir hafi vissulega gefið tilefni til
þess."
Stjórnmálin almennt
"Ég hef engin afskipti haft af
landsmálastjómmálunum. Mitt starf í
þeim efnum hefur eingöngu verið
heigað málefnum bæjarfélagsins. Því
miður hefur umræða um stjómmál
hér í Hafnarfirði á undaförnum miss-
erum verið neikvæð um of. Meginá-
stæðan er kannski sú að það er eðli
stjórnmála að velta upp ólíkum skoð-
unum, kalla fram ólík viðhorf, láta að
sér kveða og reyna að sannfæra al-
menning um hið "sanna" í hverju
máli. Þar sem a.m.k. tvær hliðar eru á
hverju máli kallar slíkt jafnan á
ágreining og orðahnippingar sam-
hliða ítarlegri fjölmiðlaumfjöllun. Þá
nota stjórnmálamenn og ólík meðul.
Sem betur fer eru margir þeirra vand-
ir að virðingu sinni, eru sanngjarnir,
tala fyrir málefnum og reyna að láta
gott af sér leiða. Aðrir eru því miður
um of uppteknir af persónulegu skít-
kasti og reyna ýmis bolabrögð í við-
leytni sinni til að sannfæra fólk um
ágæti síns máls. Hafa ber í huga að
það er engin mælikvarði á ágæti eða
rættmæti fullyrðinga hversu mikið
eða hversu oft þeim er komið á fram-
færi í fjölmiðlum. Þær geta verið jafn
ósannar eftir sem áður. Ef menn
hefðu haft áhuga á og skynsemi til að
skoða mörg málanna betur áður en
þeim var kastað í fjölmiðla hefði
sjaldnast verið nokkuð tilefni til há-
vaða eða láta, enda hefur komið í ljós
að flest stóru orðin áttu ekki við rök
að styðjast þegar betur var að gáð.
Hver var þá tilgangurinn?
Alþýðuflokkurinn í Hafnarfirði
byggir enn að meginefni til á grunni
hins gamla, þ.e. nálægðinni við fólk-
ið. Þess vegna er hann ennþá stærsti
stjórnmálaflokkurinn í bænum, en því
verður ekki neitað að hann átti erfitt
uppdráttar fyrir síðustu sveitastjórn-
arkosningar. Höfuðandstæðingur
hans var ekki einungis fulltrúar and-
stæðra flokka heldur og vel smurðar
áróðursvélar þeirra. Fjölmargir bæjar-
búar létu þó ekki blekkjast og aðrir
hefðu betur reynt að sjá í gegnum vef-
inn. Þá hefði heilt ár varla farið fyrir
jafn lítið og raunin varð á.
Fólk á einungis að telja sig bundið
af sannfæringu sinni í sérhverju máli.
Fólk á að vera frjálst að hafa skoðan-
ir og því á að vera leyfilegt að skipta
um skoðun ef því bíður svo við að
horfa. Ég virði fólk getur lagt sjálf-
stætt mat á hlutina, án fordóma eða
hræðslu við álit annarra. Þetta er yfir-
leitt fólkið sem lætur ekki umfjöllun í
einstökum fjölmiðlum rugla sig í rím-
inu, enda hún ekki alltaf sett fram í
sem heiðarlegustum tilgangi. Sá sem
kann að tjá sig um málefni líðandi
stundar á kurteisan og sanngjarnan
hátt er jafnan maður að meiri í mínum
augum," segir Ómar.
"Bæjarbúar eiga að geta haft að-
gang að bæjarfulltrúum sínum og geta
tjáð þeim aðstöðu sína óháð kosn-
ingatímamótum. Þeir hinir sömu
verða sfðan að hafa skynsemi til að
leggja hlutlægt mat á einstök mál,
jafnvel óháð vilja og ákvörðunum
einstakra stjórnmálaflokka. Einungis
með áhuga og vitund íbúanna er hægt
að skapa þeim það samfélag sem þeir
sjálfir vilja. Og bæjarfulltrúar mega
ekki gleyma því að þeir eru ekki síst
valdir til að svo megi verða".
Ómar ásamt Póli Þorleifssyni húsverði
Knútsson.
Flensborg. Með þeim á myndinni eru Sigurður Karlsson og Hilmar