Prentarinn - 01.03.1998, Blaðsíða 24

Þórdís Lilja Gunnarsdóttir
Margir eiga þann
draum ab koma sér upp
úr hjólförunum og skipta
um farveg í lífinu. Þeir eru
hins vegar tiitölulega fáir
sem láta drauminn rætast
og vísa hinni hversdags-
legu rútínu á bug. Margt
kemur til, kjarkinn skortir
á stundum og mönnum
vex í augum fyrirhöfnin og
óvissan sem breyting á
lífsmunstrinu hefur í för
meö sér. Til aö gefa
draumóramönnum sýn
á líf hins prentlæröa í
útlöndum, ætlum viö hér
eftir aö vera meö fastan
liö í blaöinu þar sem segir
frá þeim útiögum prent-
stéttarinnar sem hafa
freistaö gæfunnar ytra.
Ásberg „Beggi“ Magnússon
prentari og hans fagra kona, Aldís
Harpa Stefánsdóttir, sem er prent-
smiður, höfðu lengi átt sér þann
draum að flytja til útlanda og
vinna við iðn sína í nýju um-
hverfi. Þau létu svo til skarar
skríða vorið 1997 og sigldu með
bömin sín þrjú til strand- og smá-
bátabæjarins Kragerö í Suður-
Noregi þar sem Beggi hafði
fengið vinnu í prentsmiðjunni
Naper Information. Við slógum á
þráðinn til Begga og lögðum fyrir
hann fáeinar spurningar um prent-
lífið í Noregi til þess að það megi
vera öðrum fagmönnum til
umhugsunar og upplýsingar.
Hvað kom til að þið fóruð til
Kragerö og hvernig fékkstu
vinnuna?
„Þetta Noregsdæmi hafði lengi
blundað í okkur hjónunum. Við
höfðum mikinn áhuga á að prófa
eitthvað nýtt, afla okkur meiri
þekkingar og reynslu og einnig
langaði okkur til að sjá hvort ekki
væri hægt að bæta eitthvað hjá
okkur kjörin. Það var alveg von-
laust fyrir fimm manna fjölskyldu
að reyna að láta enda ná saman
með einni fyrir-
vinnu heima á Is-
landi. Síðan var ákveðið að láta á
það reyna að flytja til Noregs og
hafði ég þá sagt upp starfi mínu í
Odda. Ætlunin var að æða bara af
stað og leita sér að vinnu, en á
síðasta degi mínum í Odda kom
Lárus úr rúllusalnum og spurði
hvort ég væri að Ieita að vinnu í
Noregi. Lárus hafði frétt að ís-
lenskur verkstjóri hjá Naper í
Kragerö væri að leita að prentur-
um til starfa. Ég hringdi í mann-
inn, Ingólf Sigurðsson, og sagði
honum frá áhuga mínum á að
Hver
einasti Norö-
maöur þekkir
Vigdísi Finnboga-
dóttur og flestir
karimenn eru meö
þaö á hreinu aö þaö
séu fleiri konur á Islandi
en karlar.
flytja til Noregs. Ingólfur bað mig
að senda sér afrit af prófskírtein-
inu mínu og meðmæli, sem ég
gerði um hæl. Daginn eftir hringdi
hann svo til mín og spurði hversu
fljótt ég gæti byrjað."
Hvaða kosti hefur það fyrir
faglœrða að vinna í Noregi?
„Það er mikill kostur fyrir
faglærða hér í Noregi að hér eru
starfandi fleiri hundruð vel
tækjum búin fyrirtæki sem maður
getur unnið hjá, en heima er
aðeins um fáein fyrirtæki að ræða.
Það gefur ákveðna möguleika því
samkeppnin um hæft og vel
þjálfað starfsfólk er miklu meiri
hér en á Islandi og það eykur
tekjumöguleikana til muna.“
Segðu mér aðeins frá launa-
málum, vinnutima og friðindum.
„Hér í Noregi er samið tvisvar á
ári, einu sinni fyrir allt landið og
svo er samið á hverjum vinnustað
fyrir sig. Kjörin eru því æði mis-
jöfn á milli staða, en ég get sagt
ykkur hvemig launin eru hjá
Naper Information. Dagvinnu-
launin, fyrir utan vaktaálag, eru
um 180 þúsund íslenskar fyrir
163 tíma á mánuði. Þetta er ansi
frábrugðið íslenska vaktavinnu-
kerfinu. Kvöldvaktarálag og
næturálag reiknast síðan ofan á
tímakaupið. Ef unnin er auka-
vinna getur tímakaupið hækkað
ansi vel, því hér er vaktaálagið
látið fylgja með í eftirvinnunni og
ef ég vinn aukavinnu eftir nætur-
vakt eru mér borgaðar 2.700
krónur íslenskar á tímann. Unnið
er á þrískiptum vöktum, mánudag
til föstudags, dagvakt er frá
kl. 7-14:30, kvöldvakt frá
14:30-23 og næturvakt frá
kl. 23-7. Kvöld- og næturvaktir
eru fjórar í viku, en föstudagurinn
er alltaf frír. Fyrir hverja nætur-
vakt sem menn vinna fá þeir hálf-
an dag í frí á launum, en þó aldrei
fleiri en átta daga á ári. Sumarfrí
er svo fjórar vikur, það em 10%
af heildarlaununum, orlofspening-
ar sem greiddir em út í júní.“
Hvernig gengur fjölskyldumti
að laga sig að breytingunum og
hvernig tekur norskt samfélag
á móti Islendingum?
„Fjölskyldan hefur haft það
mjög fínt héma. Börnin, sem eru
15 ára strákur og 11 ára stelpa,
hafa verið ótrúlega fljót að aðlag-
ast norsku umhverfi og það tók
þau ekki nema þrjá mánuði að
læra norskuna. Þau hafa verið
mjög dugleg að æfa bæði hand-
og fótbolta með íþróttafélaginu
hér á staðnum. Bæði í skólanum
og í íþróttunum hefur þeim verið
tekið opnum örmum. Eiginkonan
hefur verið heimavinnandi með
yngstu dótturina sem er að verða
tveggja ára. Konan var merkilega
fljót að komast inn í norskuna,
lærði hana mest uppúr sjónvarp-
inu og dagblöðunum. Mér hefur
fundist gott að vera íslendingur í
Noregi, það er eins og það sé eitt-
hvað spennandi við Islendinga,
allir sem við höfum hitt héma vita
eitthvað um Island, hvort sem það
er um náttúmna fögru eða þeir
hafa hitt Islendinga á lífsleið
sinni. Hver einasti Norðmaður
þekkir Vigdísi Finnbogadóttur og
flestir karlmenn em með það á
hreinu að það séu fleiri konur á
Islandi en karlar."
Hvernig er starfsandinn í
prentsmiðjunni og starfsmanna-
málum liáttað?
„Starfsandinn er rnjög góður
hér í smiðjunni. Hér er starfsald-
urinn frekar hár. Það kemur
kannski til vegna þess að þetta er
eina prentsmiðjan í bænum og
fólk er ekki mikið í því að flytja
til annarra bæja og reyna fyrir sér
í vinnu. Þeir sem hafa flutt koma
allir til baka, heldur fyrr en
seinna. Hjá Naper er starfandi
starfsmannastjóri og hefur sá um-
sjón með öllu sem viðkemur líðan
starfsmanna, þ.e.a.s. komi upp
óánægja hjá starfsmanni reynir
starfsmannastjórinn að leysa úr
því eins og hægt er. Það eru
haldnir starfsmannafundir í hverri
deild ársfjórðungslega með verk-
stjóra, framleiðslustjóra og starfs-
mannastjóra. Á þessum fundum er
farið yfir allt sem á undan er
Ég er á
wKjggMF þeirri skoöun
'y aö þaö sé betri
.f f afkoma hér í
!j: . y Noregi en heima,
'yr' sérstaklega fyrir
fjölskyldufólk.
gengið og það sem er framundan
og er þá oft mikið líf í tuskunum."
Ertu með heimþrá og
hvers hefur þú saknað helst frá
íslandi?
20 ■ PRENTARINN