Prentarinn - 01.04.1998, Síða 6

Þetta er ótrúlega mikilvægt og
flókið ferli og ekki er nein ein leið
betri en önnur, fyrirtæki verða að
hugsa um sínar eigin þarfir og
vinna málið f samvinnu við við-
skiptavini sína. Það þarf að hafa á
hreinu hvað þeir eru tilbúnir að
samþykkja sem góða og gilda
próförk. Það er líka ekki lengur
sjálfgefið hvar í flæðinu prófarkir
eru gerðar, það getur verið hvar
sem er á forvinnslustiginu þó að
reynsla manna af áreiðanleika
PostScript sé sú að best sé að gera
prófarkir af rippuðum gögnum til
þess að vita nákvæmlega hver út-
koman verður. Marga rita má lfka
nota til prófarkagerðar en það er
kannski ekki góð nýting á fjárfest-
ingunni. Mikill aragrúi stafrænna
prófarkatækja er til á markaðnum
í dag og öll hafa þau eitthvað til
síns ágætis en ekkert eitt er full-
komið fyrir allar aðstæður.
Sparnaður
og markaðsadstæður
Plötusetningartæknin er bara einn
hlekkur í stafræna verkflæðinu og
eitt og sér á svona tæki ekki eftir
að breyta neinu fyrir fyrirtækið
sem kaupir það, þessi þróun neyð-
ir iðnaðinn til ítarlegrar og hrein-
skilnislegrar naflaskoðunar.
Tæknilegu atriðin eru mikilvæg
og geta í sjálfu sér réttlætt miklar
fjárfestingar, spamaður getur orð-
ið mikill. Efniskostnaður verður
minni, færra starsfólk þarf við
plötugerð, vinnslutími styttist,
minna rými þarf til verksins og
síðast en ekki síst aukast gæðin.
Það er hins vegar ekki sjálfgefið
að neitt af þessu gerist því að ef
mikill meirihluti verka, sem
smiðjan vinnur, kemur á filmum
þá þarf að kaupa sérstaka gerð af
skönnum (copy dot) sem geta
breytt filmum í tölvugögn. Tölvu-
kerfið sem fyrirtækið notar þarf
6 ■ PRENTARINN
Efniskostnaður
verður minni, færra
starsfólk þarf við
plötugerð, vinnslu-
tími styttist, minna
rými þarf til verks-
ins og síðast
en ekki síst
aukast gæðin.
Tnásos ....
að geta ráðið við þau fírn af gögn-
um sem notuð eru við vinnsluna -
ekki síst verður það að geta geymt
öll verkin á stafrænu og hand-
hægu formi, því að ef til dæmis
þarf að gera nýja plötu á síðustu
stundu verður að vera hægt að
komast í gögnin tafarlaust. En til
þess að uppskera alla hagræðing-
una þarf að líta á málin í víðara
samhengi. Menn þurfa að endur-
skilgreina stöðu sína í „fæðukeðj-
unni“, prentsmiðjur sem vinna
með gögn frá aragrúa prentsmíða-
og auglýsingastofa þurfa ekki að
búast við því að allt gangi upp
nema einhverjar reglur séu lagðar
til grundvallar og menn skilji
stöðu hver annars. Það sem hefur
verið að gerast til dæmis hér í
Englandi er það að menn eru fam-
ir að vinna með færri utanaðkom-
andi aðilum bæði í sambandi við
hið eiginlega verkflæði og líka
hvað snertir efniskaup. En sam-
vinnan er mun nánari en áður var,
forvinnslufyrirtækið gerir plötur
og prófarkir nákvæmlega eftir
stillingunum á vélum prentsmiðj-
unnar og pappírs- og farfafram-
leiðendur eru vel með á nótunum,
vita nákvæmlega hvaða kröfur
þeir þurfa að uppfylla. Allt er
þetta síðan tengt saman með
tölvukerfum sem gera mönnum
kleift að sjá nákvæmlega hvað
framleiðslunni líður. Fyrirtæki,
sem ekki tekst að ná upp svona
samvinnu, lenda í því hlutverki að
hirða þá mola sem falla af borðuni
annarra aðila og þegar þeir ná
betri tökum á verkflæði sínu og
auka framleiðslugetuna, þá sitja
þau eftir með sárt ennið.
Menn verða að fara að einbeita
sér raunverulega að því að veita
þjónustu en ekki bara að tala um
það eins og raunin hefur verið
um langt skeið.
Við þurfum meira á viðskipta-
vinum okkar að halda en þeir á
okkur, þetta kemur berlega í ljós
þegar áhrif annarra miðla á mark-
aðshlut prentmiðlanna eru skoð-
uð. CD-ROM-tækni og Netið eru
virkilega farin að sækja í sig
veðrið á okkar kostnað. Viðskipta-
menn prentsmiðja sem áður áttu
engan kost annan en að nota
prentmiðilinn geta notað hina
miðlana og þetta mun aukast í
hlutfalli við sívaxandi einkatölvu-
eign almennings. Prentmiðlinum
stendur það mikil ógn af öðrum
upplýsingamiðlum að það verða
bara sterkustu fyrirtækin sem lifa
af, en þau, sem tekst það, eiga líka
nokkuð bjarta framtíð fyrir sér.
Birgir jónsson er að Ijúka
BA námi í prentrekstrar-
fræ&i vi& London College
of Printing.