Heimilisritið - 01.05.1945, Page 22

Bannað og leyft.
Hvenær er neyzla áfengra
drykkja leyfileg, og hvenær ber
að forðast þá? Þar eð áfengið
getur ruglað dómgreind manna,
stuðlað að skynvillum og lamað
hömlur taugakerfisins, er það á-
valt hættulegt, þegar áríðandi er
að hafa skýra hugsun, óskerta
dómgreind og að vera viðbragðs-
fljótur. Ef menn ætla í sam-
kvæmi, er áfengi leyfilegt, en
fyrir eimreiðarstjóra er áfengi
hættulegt eitur. Sá sem heldur
skálaræðu í samkvæmi, verður
að hafa vín í æðum. Bílstjóri,
er sezt við stýrið undir áhrif-
um áfengis, er afbrotamaður;
hann gerist sekur um glæp gegn
farþegunum, og fótgangandi
mönnum ekki síður.
Er áfengi skaðlegt?
Ef litið er á aldagamla reynslu
þjóðanna, virðist mega ætla, að
áfengi þurfi ekki að vera skað-
legt, þótt þess sé neytt daglega,
sem þáttur í daglegu fæði, ef
það er aðeins í hófi. í þessu sam-
bandi mætti minna á, að lönd
fyrir botni Miðjarðarhafsins
hafa verið nefnd vagga vest-
rænnar menningar, en þar hefur
vínneyzla verið mjög mikil um
þúsundir ára. Þó mun hvergi á
jörðunni hafa verið afrekað
meiru í þágu menningarinnar en
einmitt í löndunum, er liggja að
Miðjarðarhafinu, þar sem Móses,
Kristur, Plató, Phidias, Dante,
Michelangelo, Columbus og Ga-
lileo lifðu, störfuðu og dóu.
Plparsveinninn í New York
Nýríkur piparsveinn fór í „við-
skiptaerindum" til Bandaríkjanna
fyrir nokkrum mánuðum. Hann hafði
heyrt mikið látið af því, hversu
kvenfólkið þar væri í miklu karl-
mannshraki, af því hvað margir
karlmannanna voru í herþjónustu.
Hugði hann því heldur en ekki gott
til glóðarinnar þegar til New York
kom.
Hann fékk inni á dýru hóteli og
hvíldi sig þar eftir sjóferðina þang-
að til daginn eftir komuna. Þegar
hann svo hafði borðað dýran morg-
unverð og fengið sér „einn sterkan"
eða tvo, fór hann á rakarastofu,
sem var skammt frá hótelinu.
Þegar rakarinn byrjaði að sápa
hann kom undurfögur og broshýr
stúlka og bauðst til að snyrta negl-
ur hans. Þáði hann það með glöðu
geði og þótti nú bera vel í veiði.
Tók hann að spjalla við stúlkuna,
sem var hin skrafhreifnasta, og
spurði hana hvort hann mætti ekki
bjóða henni í „dinner“ og í leikhús
um kvöldið.
„Það væri ekki rétt af mér“, sagði
stúlkan með alvörusvip. „Eg er gift“.
„Getið þér ekki spurt manuinn yð-
ar“, spurði hann og hélt auðvitað
að maður hennar væri í hernum.
„Spyrjið þér hann sjálfur", svar-
aði stúlkan. „Hann er að raka yður“.
r20
HEIMILISRITIÐ