Læknablaðið - 01.10.1919, Side 13

LÆKNABLAÐIÐ
155
Þaö, sem stendur í bókum og blöðum gleymist á okkar óróatímum, eöa
fólkiö les ])aö ekki. Ef þaö á að „innprenta" því eitthvaö, þá verður að
gera það á þann hátt, aö þaö hljóti að taka eftir þvi, og það helst dag-
lega. Mætti það ekki vera einn þáttur í berklavörnunum, að festa upp á
hús eða í bæjum, strætum og vegamótum og skipum, töflur með einhverj-
um stuttum og velorðnuðum leiðbeiningum, auðvitað með stórum stöfum
og ef til vill með myndum. Þetta hcfir „Rockefeller Foundation‘‘ gert á
ferðum sínum, til ])ess að útrýma ýmsum sjúkdómum. Þetta hafa og krabba-
meinsfélög gert. — Eitthvaö gagn ætti að vera að þessu: „Semper aliquid
hæret“, ef fólkið hefir það sifelt fyrir augum sér.
Conceptio in puerperio. Waeber i Libau getur um conceptio in puerperio.
Partus 5. janúar, coitus 12. jan. Færir hann rök að því, að þetta muni
rétt vera. Er það allsjaldgæft.
Favus. Sabourand bendir á (i Lancet 27. Sept. 1919), að favus sé mjög
litið smitandi, þegar tekið sé tillit til þess urmuls af þráðum og sporum,
sem eru í hrúðrinu. Favus heldur sig venjulega á sömu slóðum, kynslóð
eftir kynslóð, einhver ættingi hefir fyrir 30—50 árum síðan haft favus.
Aldrei koma þó fyrir nema einstök íá tilfelli, dreifð, í sama héraði, og
af stórum barnahóp veikjast mjög sjaldan öll hörnin. S. getur þó um,
að frá þessu sé mjög sjaldgæf undantekning: að favus geti verið mjög
smitandi og þá jafnframt mjög illkynjaður. — S. segir, að favus sé óþrifa-
sjúkdómur, og um aldur sjúkl., er ])eir smitast, segir hann: — „favus be-
longs to that class of tineæ the inoculations of which into the scalp are not
found after puberty."
Rabies hefir aukist mjög í Frakklandi á síðari árurn.* Er því kent um,
aö heilir hópar af flökkuhundum reika um svæðin, sem eyðilagst liafa í
ófriðnum. Væri full ástæða fyrir okkur íslendinga, að hafa gát á hundum,
sem ósjaldan eru á frönsku fiskiskipunum.
Inflúensa í Ástralíu. Mjög mikil og all-skæð i n fl ú e n s a var í júm
og júlí i Ástralíu, sömuleiðis var inflúensa í Suður-Afríku.
Til kolleganna! Læknabl. biöur alla lækna á landinu að senda sér nokkr-
ar línur, ef eitthvað einkennilegt kemur fyrir ])á i praxis þeirra. Okkur
vantar „kasuistik”, sem æfinlega er mjög lærdómsrík. Áreiðanlega kem-
ur margt einkennilegt fyrir, en enginn fær að vita það, nema viðkomands
læknir. Ekki setja ljós sitt undir mæliker!
Bólan. Þaö er ástæöa til þess að benda læknum á það, að óvanalega
mikið er um stóru bólu, víðsvegar i Evrópu, t. d. mjög víða í Þýskalandi,
þar á meðal í hafnarbæjum. i Frakklandi, t. d. Havre, á Spáni í Cadiz og
Barcelona. Til Englands kemur líólan alt af öðru hvoru. Það er þess vegna
betra að vera á varðbergi.
* 1914 voru 373 tilfelli tekin til meðferðar, en 1918 1803.