Læknablaðið - 01.04.1943, Qupperneq 20

124
LÆKNABLAÐ1Ð
um aíS sumt af því sem Jónassen
og aSrir hafa kallab nýrnasulli,
haíi i raun og veru ekki veriö þaö,
heldur retentionscystur, sem geta
oröiö býsna stórar, og líkst sull-
um viö lauslega skoöun. Jónassen
hefir líka sjálfum veriö ljóst, að
eitthvaö var bogiö við þessa
nýrnasulli, því aö viö nánari gagn-
rýningu telur hann ekki nema 2
af hinum 9 örugga nýrnasulli.
Annar af þessum tveimur er a. m.
k. áreiðanlega nýrnasullur, því að
sullungar fundust i cystunni.
Eftirtektarvert er að tveir af
sullunum skuli vera í hjarta.
Sennilega eru hjartasullirnir ekki
eins sjaldgæfir eins og flestir
hafa haldið, þvi aö það er varla
tilviljun að 2 af 40 sullum skuli
vera í hjarta. Annar þessara sulla
var ca. dúfueggsstór blaðra, sem
sat lauslega tyllt í hægri ventri-
culus. Þetta var í 26 ára gömlum
manni, úr Rangárvallasýslu, sem
dó úr tæringu. Sullurinn var vel
lifandi og sýnilega mjög ungur,
2ja—3ja ára (sjl. 2 ár á Vífils-
stöðum). Hitt tilfellið var sullur'
í septum ventriculorum sem hafði
sprungið inn í pericardíum og hefi
ég lýst því tilfelli annarsstaðar.
Tala og ástand sullanna: Yfir-
leitt má segja aö allir sullirnir
hafi veriö gamlir og langsamlega
flestir dauðir. 1 tveim tilfellum
var um stóra, gamla en lifandi
lifrarsulli að ræða, sem verða að
teljast l)anamein sjúklinganna, þar
sem þeir dóu eftir aðgeröina. Ann-
ar hjartasullurinn var ungur og
bráðlifandi, sömuleiöis voru marg-
/fo 0

•7* i/r Jx/r KrM Írv. 'tia *
/fSo - W/ //ht/.J.
/rt.i ef&t Ct/Jn
r-1 Ji5l
/i/.J /ll:

‘í!i
y 1
‘lÚmf O-lO H-iO Sl-fð fí'ío
a.<% ><% “% hi%

'7o
Tafla II.