Læknablaðið - 01.02.1968, Blaðsíða 66

34
LÆKNABLAÐIÐ
þessum örðugleikum, áður en langt um líður, svo að læknasamtökin
fái smám saman meira húsnæði til aukinnar félagsstarfsemi.
Bygging þess hluta Egilssgötu 3, sem er í eigu Nesstofu h.f. ug
annarra lækna, markar og þáttaskil í sögu læknisþjónustunnar. Það
er í fyrsta skipti í sögunni, sem stór hópur lækna í Reykjavík fær
mannsæmandi aðstöðu fyrir lækningastarfsemi sína og skapazt hafa
skilyrði tii aukins samstarfs lækna. Eins og kunnugt er, hefur aðbúð
á mörgum lækningastofum hér í borg allt til þessa dags verið mjog
bágborin, jafnvel heilsuspillandi. Með lækningastofum í Domus Medica
hefur því orðið stökkbreyting til hins betra um öll ytri skilyrði tii
lækninga, en skipuleggja þarf betur vinnutilhögun lækna í húsinu
tii meira samstarfs. Um það verður ekki rætt hér.
Fyrsta skóflustungan að læknahúsinu var tekin föstudaginn 14.
júní 1963 af formanni Domus Medica, Bjarna Bjarnasyni, en bygg-
ingarframkvæmdir hófust nokkru síðar um sumarið.
Upphaflega var ætlunin að reisa aðeins hábygginguna í fyrsta
áfanga og bíða síðan í nokkur ár með lágbygginguna, þar til lækna-
samtökunum yxi fiskur um hrygg, enda átti Domus Medica — sjálfs-
eignarstofnun aðeins 450.000.00 krónur í sjóði, er byggingarfram-
kvæmdir hófust. í þessu sambandi þykir mér viðeigandi að birta til-
lögu, sem samþykkt var á aðalfundi Læknafélags íslands sumarið
1962 og er svohljóðandi:
„Aðalfundur L. í., haldinn að Hallormsstað 17.—18. ágúst 1962.
samþykkir að fela stjórn Domus Medica í samráði við stjórnir L. í.
og L. R. að hefja byggingu Domus Medica í Reykjavík á lóð lækna-
félaganna á horni Egilsgötu og Snorrabrautar svo fljótt sem auðið
er, þegar fjárhagsgrundvöllur er tryggður. Byggt verði í byrjun kjali-
ari og fyrsta hæð á vegum stofnunarinnar með það fyrir augum, aö
húsnæðið verði leigt út (ófullgert) um óákveðinn tíma, þar til fjár-
hagur leyfir að ljúka henni að fullu, annaðhvort í einu átaki eða áföng-
um skv. seinni ákvörðun. Læknum verði leyft að byggja efri hæðir
hússins sem lækningastofur og verði þær eignir þeirra skv. þeim skil-
yrðum og samningum, sem læknafélögin og stjórn Domus Medica
koma sér saman um.“
Eins og kunnugt er og samanber tillöguna hér að ofan, áttu
læknasamtökin í fyrstu tvær neðstu hæðir hábyggingarinnar, en ein-
stakir læknar þá þriðju og Nesstofa h.f. tvær þær efstu. Er hábygg-
ingin var naumast fokheld, fór stjórn Domus Medica að líta björtum
augum á tilveruna þrátt fyrir ört vaxandi dýrtíð, og var ákveðið að
hefjast þegar handa og reisa lágbygginguna. Seldi nú Domus Medica
mestan eignarhluta sinn í hábyggingunni og reisti félagsheimilið, eins
og það er í núverandi mynd. Má e. t. v. segja, að það hafi verið reist
meira af kappi en forsjá og bjartsýni og lánsfjárloforð hafi verið
höfð að leiðarljósi, en eins og að ofan getur, var stofnfé af skornum
skammti. Þó að þannig hafi verið um hnútana búið, er bygging félags-
heimílisins hófst, held ég, að enginn þurfi að iðrast þess nú, að það
var gert á þessum tíma. Að vísu eru brött spor fram undan, hvað við-
víkur niðurgreiðslum lána, en með skilningi og velvilja læknastéttar-
innar og forráðamanna hennar má leysa þennan vanda án verulegra