Vikutíðindi - 03.02.1961, Page 8
8
VIKUTÍÐINDI
GLASBOTNINUM
Umsagnir fjögurra manna um ölfrumvarpið
í umræðunum um bjórinn hefur mjög verið rætt um
vaxandi áfengisneyzlu unglinga. Blaðið vill ekki fullyrða
neitt í þessu efni, en eitt er víst, að það hefur færzt
mjög mikið í vöxt að unglingar innan 21 árs sitji að sumbli
á vínveitingi. töðum gjörsamlega óáreittir og fá afgreiðslu
ekki síður en fullorðið fólk. IJr þessu þarf að bæta.
Hvernig væri, Guðbjartur, að gera eitthvað annað en
að kinka kolli til kunningjanna, þegar þú ert í eftirlits-
ferðunum ?
•sk -fc k
Það eru harðir menn af sér þingmennirnir okkar og
þá kannski ekki sízt hinir ungu. Nýlega voru nokkrir
kunningjar Matthiasar Matthiesen hins unga þingmanns
Hafnfirðinga að ræða um bjórinn. Matthías tók ekki þáti^
í umræðunum, en þeír spurðu hann um álit hans á mál-1
inu. Þingmaðurinn færðist lengi vel undan að svara en l
sagði þó að lokum: — Ég verð með bjórnum ef ég sé
fram á að hann verði samþykktur — annars á móti. —
Þetta var þokkalega mælt af tónskáldinu.
k -k
Það vakti nokkurn hlátur á fundi Stúdentafélags
Reykjavíkur um bjórmálið, þegar Ezra Pétursson, læknir
kom með þá röksemd á móti bjórnum, að hófdrykkju-
menn væru valdir að fleiri slysum en ofdrykkjumenn.
Þegar læknirinn hafði mælt þessi vísu orð, minntust sum-
ir barnagátunnar alkunnu: Hversvegna borða hvítu lömb-
in meira en svörtu lömbin?
k 'k k
Innheimtumenn söluskattsins hafa að eigin sögn aldrei
þurft að loka jafnmörgum fyrirtækjum vegna vangold-
ins söluskatts og nú undanfarið. Vitað er að greiðsla
söluskattsins hefur á umliðnum árum verið mörgum at-
vinnurekendum erfið, en þó hefur þeim oftast tekizt að
komast hjá lokun. En nú hefur harðnað á dalnum hjá
þessum mönnum og það svo um munar. Sagt er að bráð-
lega verði auglýst uppboð á* ekki færri en 200 bílum vegna
vangoldinna opinberra gjalda og séu flestir þessara bíla
í eigu fyrirtækja.
k k
Sú saga gengur í bænum, að mesta vandamál stjórnar
Sósíalistaflokksins um þessar mundir sé að hafa hemil
á bjórmönnum innan flokksins.
'k k k
Rekstur greiðasölunnar á Keflavíkurflugvelli hefur ver-
ið til umræðu í ýmsum blöðum. Ber mönnum mjög sam-
an um að þar sé hið mesta vandræða ástand. Nú hefur
heyrzt að ríkið gangi með grasið í skónum á eftir Loft-
leiðum, að það taki þennan rekstur að sér. Því verður
ekki trúað að óreyndu, að ríkið ætli að láta Loftleiðir
annast greiðasölu og aðra þjónustu við þau fyrirtæki,
sem það er í hvað harðastri samkeppni við.
Það er stórfurðulegt hvað menn eru óskammfeilnir við
að láta opinber eða hálfopinber fyrirtæki kauppa undir
sig bifreiðir, að ekki sé talað um annað eins smáræði og
að skrifa benzín hjá fyrirtækjunum — og þarf þá ekki
forstjóra til. Nýjasta afrekið á þessum vettvangi er 320
þús. kr. Chevrolet Impala bifreið, sem Osta- og smjör-
salan keypti nýlega fyrir forstjórann, sem sjálfsagt er
alls góðs maklegur, en er þetta nú ekki fullmikið?
Blaðið sneri sér til f jögurra manna og bað þá að skýra
frá áliti sínu á „ölfrumvarpinu“. Svör þeirra fara hér á
eftir.
Indriöi G. Þorsteinsson,
Mér skilst að bjórirum-
varpið sé komið í nefnd eða
eigi eftir að lenda í nefnd á
Alþingi, og þess vegna liggi
fyrir að fara aftur að tala
um vanda sjávarútvegsins og
veðrið. Hvað mig snertir er
málið einnig komið í nefnd,
þótt ég sjái ekki ástæðu til
að svara ekki kurteislegri
spurningu þessa nýja blaðs.
Sjálft bjórmálið var orðið
leiðinlegt áður en fréttist af
frumvarpinu vegna ótíma-
bærrar blaðaútgáfu templ-
ara, sem hlutu að vita af
skynsemi sinni að málið næði
ekki fram að ganga þessu
sinni, en vildu kosta til blaði
til að geta sagt þeir hefðu
drepið málið. Þetta er lítill
sportandi. Síðan varð bjór-
málið nær óþolandi vegna lítt
skiljanlegra blaðaskrifa og
ckki bætti úr skák að flutn-
ingsmaður frumvarpsins
lagðist í inflúenzu þegar mest
á reið. Manni kemur í hug
sýklahemaður, þegar svo
slysalega tekst til á baráttu-
tímum. Nú, og mitt í þessum
leiðindum fann eitt blaðið sig
knúið til að lýsa yfir að það
væri á móti bjór, en sagði
áfengisvarnarmönnum um
leið norður og niður með þá
tæpu milljón af almannafé,
sem þeir fá árlega til að æsa
upp í mönnum drykkjuskap
með frekjulegum áróðri, þeg-
ar þeim væri borgandi mill-
jón til að vinna í kyrrþei svo
að vaðallinn í þeim yrði ekki
til að æsa strákalýð til
brennivínsdrykkju. Heim-
spekilegur siglingafræðin gur
Framsóknarflokksins, vinur
minn Gunnar Dal, stórslasaði
sig á Helga Sæmundssyni,
þegar hann ætlaði með bjór-
inn upp á sjöunda plan rök-
fræðinnar í Tímanum, og
söngskáldið góða Freymóður
Jóhannsson, var það orðljót-
ur í Alþýðublaðinu út af mill-
jóninni, að líklega missir
hann skáldgáfuna, eins og
Hallgrímur Pétursson, þegar
hann orti um tófuna. Þá hef-
ur orðið stórt mannfall á
smáköllum, bæði í blöðum og
í prívathúsum, allt út af máli
sem fyrirfram var vitað að
ekki færi í gegnum þing.
Og svo spyrjið þið mig um
bjór!
Hvað sem svæfingu bjórs-
ins líður á þingi halda grimd-
vallaratriðin áfram að vera
fyrir hendi. Ástæðulaust er
að vera á móti bjór meðan
leyfilegt er að selja áfengi
með háum prósentstyrk. Áð-
Ur en röksemd er til fyrir
banni á bjór verður að banna
alla áfengissölu, sem er að-
alatriði fyrir þá sem engan
vínanda vilja sjá á markaði,
hvorki 3,5 prc. eða hærra.
Þetta tvennt hangir saman,
þar sem veriþ er að tala um
áfengismagn en ekki heiti
þess drykkjar sem ber í sér
prósentuna. Hér er leyfilegt
að selja fyrirtækjum hreinan
spíritus, án þess það sé á-
talið af bannmönnum. Ef þeir
vilja banna spíritussölu eru
þeir að vinna gegn iðnaðin-
um í landinu. Brennivín er
rúmlega helmingi veikara,
samt er það illur drykkur
miðað við bjór. Brennivín er
selt eins og hver vill í áfeng-
isverzlunum. Það lendir því
miður ofan í unglingum þrátt
fyrir reglugerðir. Ef bjór
væri seldur í áfengisverzlun-
um lenti hann kannski líka
ofan í unglingum. En þeir
sem vilja koma í veg fyrir ó-
hollustu af drykkjuskap,
ættu fyrst og fremst að láta
sig alla áfengissölu varða; fá
bann við henni, sem þeir geta
ekki, í stað þess að snúast
svona öndverðir við mjólk-
inni í flokki áfengra drykkja.
Menn geta sem sagt verið á
móti áfengum bjór þann dag
sem ekkert áfengi fæst í land-
inu, en þeir sem eru krón-
iskir bannmenn eiga að láta
kyrrt liggja, þegar góðir
menn rejma að hafa vit fyrir
þeim á Alþingi með skynsam-
legum frumvörpum.
Á sama tíma og lukkuridd-
arar hinnar röksemdalegu
knattspymu um bjór þreyta
orðhst sína stendur dæmið
þannig hvað reykingar snert-
ir, að krabbamein í lungum
er svo að segja vís dauði
þeirra sem hafa vindlinga um
hönd í stórum stíl. Þessi
dauði er sannaður og hann er
ónauðsynlegur. Bjór hefur
aldrei verið orðaður við slík-
an f jöldadauða. Vilja nú ekki
hinir vosku menn, sem alltaf
eru að vinna í félögum, stúk-
um og hreyfingum, og þeir
sem fá milljón, láta bjórinn í
friði, því hann er tiltölulega
meinlaus, og byrja að stríða
fyrir alvöru gegn því hættu-
lega: dauðanum í tóbaks-
reyknum.
Örlygur Hálfdánarson,
deildarstjóri
Þeir vísu menn, sem gefið
hafa kost á sér til setu á lög-
gjafarsamkundu þjóðarinnar
og þar sitja, hafa að undan-
fömu haft til meðferðar
frumvarp um bruggun og
sölu áfengs bjórs. Eftir öllum
sólarmerkjum að dæma, virð-
ist einsætt að frumvarpið
muni daga uppi á Alþingi.
Hinir vísu menn munu sýni-
lega telja sér það átaka-
minnst að svo fari. Má með
sanni segja, að ekki ríkji mik-
il reisn yfir slíkri afstöðu,
hvorki flytjanda frumvarps-
ins, sem mun haldinn póli-
tískri iðrakveisu í hvert skipti
sem frumvarpið á að takast
fyrir, né hinum sem ekki þora
að sýna kjósendunum hver
vilji þeirra er í raun og veru.
Hvað á að leyfa, og hvað
á að banna ? Mér segir hugur
Framh. á hls. 7.
Voru greiddar 4 millj. kr.
til ýmissa íslenzkra umboðs-
og eftirlitsmanna vegna
kaupanna á nýju togurun-
um :