Stormur - 01.05.1937, Blaðsíða 3

Hugleiðingar gamla
mannsins.
(Jónas liggur á legubekk, klukkustundu áður en gestirnir
koma. — Augun eru háif lokuð, andlitsdrættirnir slapandi og
preytulegir; öðruhvoru harðna þeir bó, og stundum bregður fyr-
ir gremjubíöndnu glotti á fölbleiku andlitinu. — Myndum fortíð-
ar, nútíðar og framtíðar bregður eins og leiftri fyrir í huga hans).
Nu fara þessi smámenni og svikarar að koma. — Einu sinni
skulfu þeir fyrir mér, nú þykjast þessar skepnur hafa í öllum
köndum við mér.
Eg vissi, að eg mátti aldrei treysta Trygga. Það var satt,
sem vinnukonan hans sagði mér, en refurinn Jón í Dal taldi mér
frú um, að henni hefði misheyrst. Við þann svikara á eg eftir
®ð jafna margar sakir (kreppir hnefana), en hvað getur maður
gert með þessum læpum, sem þykjasí fylgja manni. Mér er sem
®g sjái skuldaþrælinn Jörund, Iæpuna úr Öxnadalnum og Hóla-
fíflið, ef eitthvað ætti að gera (brosir gremjulega).
Hvað ætli vitfirringurinn Hermann segi í kvöld? Honum
hæfði best að vera bílstjóri á Kleppi. Bara að bíllinn brynni ekki
hjá honum (hlær). Skyldi hann ekki falla á Ströndum? Líklega
ehki — þessir bændur eru heimskari en sauðkindurnar þeirra.
Það er bæði mosi í skegginu og heilanum á þeim. Það svíður mig
mest, að þessi andlegi kryplingur, sem ekki hefir einu sinni vits-
wuni eða menningu til þess að vera innanbúðar hjá Jacobsen
skyldi standa yfir mínum höfuðvörðum- Það á eg Reykjaræksn-
inu að þakka. — Hvað ætli að hafi verið margir víxlar afsagðir
á hann í dag? (Brosir).
Það var heimska af mér að hlífa Hermanni.
Austur-Skaftafellssýsla. Já, bændamenningin skaftfelska!
Það er ekki furða, þótt Nordal finnist til um hana. Þórbergur er
glæsilegur ávöxtur hennar! (Hlær.) Það er líklega einsdæmi í
veröldinni, að slík skepna skaparans skuli hafa komist á þing.
Hvað skyldi heilinn í honum vera þungur? (Brosir.) Ætli Bjarni
Sæmundsson héldi það ekki fuglsheila, ef hann hefði rekist á
hann í spíritus niðri á náttúrugripasafni ? — Jón ívarsson —
slægur eins og Jón í Dal og ótryggur eins og Cassius,
Suður-Múlasýsla. — Ingvar — Eysteinn — skeggið — eyr-
UR- Jæja> Ingvar greyið er nú með þeim tryggustu og líklega
sigraði hann í vitsmuna-samkepninni við Þórberg. Hann hefir ver-
ið mér þægur, — og fylgir mér líklega til St Helena. Eysteinn
metorðagjarn — ætlar sér meiri völd en mér! Þar þarf eg á vinnu-
konu að halda- Þarf að ná betri tökum á dónanum, annars getur
hann orðið mér hættulegur.
Pálarnir. Á þeim báðum hefi eg góð tök. Best að eg láti út-
varpið taka Pál Zóph. upp á grammófónsplötu, svo að hann lifi
hjá eftirkomendunum. Grikkir hefðu höggvið hann í marmara.
Norðmýlingar hljóta að vera smekkmenn fyrst þeir kunna að
meta svona vel blæbrigði mannsraddarinnar. Eg ætla að spyrja
Aðalbjörgu, hvort Páll muni ekki hafa verið svanur í fyrri til-
veru sinni.
Þingeyjarsýsla. — Hrossaket — Gísli. Líklega hefði hann
haldið sakleysi sínu, þótt hann hefði verið herbergisþjónn Nerós.
Likingin við Poppeu ekki svo mikil, að keisarinn hefði vilst á
honum.
Stalin og Hitler fóru hyggilegar að en eg. Þar hefði þessi
Röhm ekki kembt hærumar. En hvað getur maður gert hér í
þessu landi bændalyddanna ? — Litla-Hraun. Ætli Siggi hefði
gaett vandlega klefans? Og hvað ætli sauða- og hrossaþjófunum
*kagfirsku eða rekaþjófunum á Ströndum þyki athugavert við
það, þótt vátryggingarféiög borgi.
Hvern ætli Jón Árnason beinbrjóti í kveld ? Þessi leppur og
leiguþý Jensens-sonanna. Eg hefði átt að vera búinn að reka
hann úr Sambandinu fyrir löngu. Þessi andskotans Kveldúlfur.
Honum kem eg Iíklega aldrei á kné úr þessu, en eg skal muna
Vatnsskarðs-fíílinu þetta. (Svipurinn verður heiftarlegur). —
Hambro — Magnús. Skyldi mér' aldrei takast að veiða þann ref
1 gildruna ? Helvítis Svíarnir að bregðast mér. — En hvers rnátti
ekki h'ka vænta, þegar maður hafði fíflið Stefán Jóhann með
Ser, þessa eyfirsku grásleppu — þenna kvapkepp, sem alt síast í
gegnum Ef eg hefði fengið lánið, þá hefði Magnús ekki siglt um
'leginn, og með 60 þúsundum hefði mátt fá 600 bændáræksni.
^tauning brást líka alveg- Hann getur ekki annað en drukkið
w‘ský af stút með Gunnari á Selalæk. — Já, Gunnar; æth væri
ekki hægt að fá hann á Rangárvellina, ef Sambandið Iéti hann
afa peninga til þess að kaupa nokkrar merar af körlunum. En
Pað er ekki hægt að treysta honum, — hann sat altaf á svikráð-
UlR við mig á meðan hann var fyrir Láglendingana.
(Augun lokast næstum því og andlitsdrættirnir slappast. —
10 mínútur eru þangað til gestirnir koma )
Bernharð — lufsa, til með að svíkja Veltur fullur í stig-
um. — Einar — ræksni — fellur.
Sigfús. — Eftirmæíi, hestakaup. — Mælifell. — Guð!
Hermann — bíll, léttúð. — Litla-Hraun.
Bergur — Norland — Dáleiðing.
Bjarni Helgi Tómasson — Geðveiki — svikari — hundr-
uð þúsunda.
Hallgrímskirkja — Síldarverksmiðjan — Þormóður ___________
Svemn — Kveldúlfur — Sæmundur — Gísli — Stefán — Sund-
höHin — Héraðsskólarnir — Ræktunarlögin — Kæliskipin —
Nýbýlin — Samsalan — Pétrarnir — Eyjólfur.
Svikin — Maðkarnir.
Ósigur Napóleon — Litla-Hraun.
Sigur — Ráðherra — Keisari!
Arnessýsla — Egill — Jörundur — Bjarni — sprúttsali —
®reiðumaður — heimskingi. Hver ætli hafi mest fylgi hjá skríln-
1101 ? Hvað æth að Napoleon hefði unnið marga sigra með slík-
UtR liðsforingjum?
(Rödd Páls Zophoníassonar heyrist á ganginum. Jónas rís
upp og segir hálfhátt við sjálfan sig:)
Lyddurnar eru að koma. — Svanurinn syngur á gangmum.