Sendiboðinn - 19.04.1939, Blaðsíða 5

SENDIBOÐINN
3
leiðist viðfangsefnið, þótt önnur hafi áhuga
fyrir þvi. Árangurinn verður þá líka eftir
því. Þeiin, sem yndi höfðu af viðfangs-
efninu farnast vel, og myndir þeirra verða
• góðar«, hinum farnast báglega, þau fá
leiða á námsgreininni og myndirnar verða
»ómyndir«. Hin aðferðin hefir mér hins-
vegar reynzt bezt, að láta hvert barn fá,
að því er unnt er, það viðfangsefni, er
því fellur bezt og hefir mestan áhuga
fyrir. Það er að sjálfsögðu mun erfiðara
og krefur skjótari viðvika og meiri athygli
frá kennarans hálfu, að leiðbeina um með-
ferð fjölda verkefna í sömu kennslustund-
inni, því að börnin eru ótrúlega glögg á það,
hvort kennarinn er viss í tilsögninni eða
ekki, t. d. um litaval, hlutföll myndarinnar
og réttar Iínur. Eg hefi haft þá aðferð, öll
þau ár, er eg hefi leiðbeint börnum í
teiknun, að láta þau, að því er við varð
komið, fá viðfangsefni eftir löngun þeirra.
Komi það í Ijós, að barnið ráði ekki við
verkefnið, er það fúst að játa vanmátt
sinn og skipta um. Það segir sig sjálft,
að börn innan fermingaraldurs geta tæp-
lega náð mikilli leikni í utsýnisteiknun,
en þó eru þar á margar undantekningar.
Og allmörg börn í þessum skóla hafa, bæði
með tilsögn og tilsagnarlaust, náð ótrúlega
góðum árangri í því að teikna eftir aug-
anu útsýnismyndir. Og það er, og á að
vera takmarkið, að barnið geti sem mest
bjargað sér á eigin spýtur, í því að teikna
eftir hlutum og sjálfri náttúrunni. Og vissu-
lega hafa margir unglingar hér í þessum
bæ sýnt lofsverða viðleitni í þessa átt, og
margir átt við þær tilraunir óglevmanlegar
yndisstundir. Mér hefir oft dottið það í
hug, að skólarnir ættu að kaupa af börn-
unum, fyrir dálitla þóknun, úrvalsmyndir
þeirra, og koma sér þannig upp safni
góðra fyrirmynda. Það yrði börnunum
beztu verðlaunin fyrir dugnað sinn og
áhuga. Og svo ætti einnig að vera um
fleiri vinnu barnanna. Með því myndaðist
smátt og smátt fróðlegt safn um framför
og þroska skólanna á þessu sviði,
Það er nú í ráði að haldin verði í vor
allsherjar sýning í Reykjavík á handavinnu
og teikningum skólanna, hvaðanæfa af
landinu. Kemur þar fram úrval þess, er
bezt hefir unnið verið I skólum landsins
síðustu árin.
Eg vildi því mælast til þess, fyrir hönd
Barnaskólans hér, að gamlir nemendur
skólans vildu láta honum í té slíka sýn-
ingarmuni. Að sjálfsögðu verður full ábyrgð
tekin á mununum og þeim skilað að lok-
‘nni sýningunni.
Að endingu þetta:
Einn af hámenntuðustu íslendingum, og
framsýnustu um öll menntamál þjóðarinn-
ar sagði fyrir 35 árum:
»Þegar íslenzkir smalar, er sitja yfir fé
á sumrum, hafa með sér frumdráttabók
og blýant, og teikna blómin á grundinni,
þar sem þeir hvíla sig, hestinn í haganum,
fjöllin og fossana og annað það, sem fyrir
augað ber, þá eru uppeldismál vor komin
á rétta leíð ... Þá opnast augu ungl-
ingsins fyrir náttúrunni og orð Jónasar
endurhljóma í hjarta hans:
Tign býr á tindum,
en traust í björgum,
fegurð í fjalldölum,
en í fossum afl.
Og þá elskar hann ísland«.
Sig. Björgölfs.
Foreldrar! Hvetjið börnykkar til að búa
sig sem bezt undir vorprófið, sem nú
hefst bráðum.
Alltaf er eitthvað af óskilamunum I skól-
anum (húfur o. fl.), sem engin börn þekkja.
Foreldrar ættu að athuga þetta við
tækifæri.