Alþýðuhelgin - 15.07.1950, Blaðsíða 8

210
ALÞÝÐ CJHELGIN
MATTIIÍAS
í REYKJAVÍKURSKÓLA.
„Skólalífinu undi ég brátt vel;
þóttist ég hreykinn af að vera eftir
langa mæðu kominn í félag beztu
lands míns sona, enda batt snemma
vinfengi við þá, sem bezt hugnuðust
mér, svo sem bekkjarbræður mína,
Gunnar Gunnarsson, Pál Sigurðsson
og fleiri; en þar sem ég var nálega
fulltíða að aldri, hafði allmörg ár
verið verzlunarsveinn, gengið
frakkaklæddur og vanizt „þéring-
um“, þótti mér í fyrstu sunbbótt,
þegar minnstu piltarnir „þúuðu“
mig og gerðu sér dælt við mig sem
„busa“ úr sveit. Lítill sveinstaúli
mætti mér á götu, og án þess að
heilsa mér, segir: „Matthías, þú átt
að sofa næst mér í stóra loftinu og
sjá um, að stóru strákarnir í litla
loftinu steli mér ekki, þegar búið er
að slökkva, til að kvelja mig og
kitla.“ Pilturinn náði mér vart und-
ir liönd, svartur snoðkollur, hvatvís
og skrítinn. Ég hét honum mínu lið-
sinni, og reyndist brátt svo, að hann
var liðsþurfi, enda skákaði hann í
því hróksvaldi, að ég væri nærri; og
espaði drjúgum víkinga á móti sér.
Var þá mér að mæta. Sá piltur sat
jafnan við hlið mér í bekk hverjum,
því að þótt skilningur hans væri lítt
þroskaður þá, óx honum brátt fiskur
um hrygg, svo hann náði sama prófi
mundar í Odda, og varð síðar sýslu-
og ég. Það var Jón, sonur síra Áe-
maður í Suður-Múlasýslu.“
(Sögukafiar af sjálfum mér.)
þig, og máttu hafa huga þinn hvar
þú vilt annars staðar en hjá mér, og
óska ég þér alls góðs njótandi að
verða, fyrr og seinna.
Vertu nú sæl!
Núverandi á Siglufirði, 14. febr. 1867.
Jón Jónsson snikkari.
P. S. Ég bið að heilsa dóttur minni.
— Þessar fáu línur bið ég yður,
heiðraði ritstjóri, að taka í blað yð-
ar, höíundinum til virðingar.
Signý Pétursdóttir
á Hólum í ReykjadalíÞingeyjarsýslu.
SÆL VERTU, SIGNÝ.
Eftirfarandi auglýsing, sem ekki
þarf skýringar við, birtist í blaðinu
Norðanfara á Akureyri 26. marz
1867:
Sæl vertu nú, Signý!
Vegna allra kringumstæðna læt ég
þig vita, að ég er hreint frá því horf-
inn, að öllu leyti, að taka saman við
STAKA.
Blindur dæmir bezt um lit,
bezt á sól hefur uglan vit,
bezt á ritum barnunginn,
sem .bíar enn í pilann sinn.
Jón Ólafsson.
Ritstjóri: Stcfán Pjetursson.
Alþý ðuprentsmiðj an.