Dagblaðið Vísir - DV - 02.08.2007, Blaðsíða 47

SÖNG FYRIR
PITSU OG BJÓR
DV Helgarblað
EINKAFLUG
TIL EYJA
„Áður en ég fór að skemmta
vann ég um nokkurt skeið á ferða-
skrifstofu. Ég hafði verið sem au
pair í Frakklandi auk þess sem ég
dvaldi töluvert hjá systur minni
sem bjó í Austurríki. Ég var þess
vegna nokkuð sleip í tungumálum
og naut mín því vel á ferðaskrif-
stofunni. Flestar verslunarmanna-
helgar fóru í að útvega grandalaus-
um Ítölum eða Frökkum gistingu.
Ferðamenn vita auðvitað fæstir
um íslenskar verslunarmannahelg-
ar og því var oft á tíðum ærið verk-
efni að útvega þeim gistingu. Það
var einn laugardaginn í kringum
1990 sem við á ferðaskrifstofunni
urðum fyrir mjög óvæntri uppák-
omu. Fyrirvaralaust fengum við
boð um að fara með einkaflugvél
til Eyja og sletta ærlega úr klaufun-
um. Við stukkum á það og skelltum
okkur seinnipartinn til Eyja. Okkur
var boðið frítt inn á svæðið, mitt í
alla gleðina. Við skemmtum okk-
ur konunglega fram eftir nóttu þar
sem Stuðmenn léku fyrir dansi. Að
því loknu stigum við upp í vélina og
flugum heim eins og ekkert hefði í
skorist. Þetta var mín fyrsta þjóðhá-
tíð, en jafnframt sú eina þar sem ég
er ekki að skemmta. Árið eftir fór ég
einmitt og skemmti með Steini Ár-
manni og Ladda.
Reyndar man ég eftir öðru sér-
stöku atviki sem gerðist um versl-
unarmannahelgi í Húnaveri þegar
ég var 15 eða 16 ára. Ég fór þang-
að með Önnu Hermanns vinkonu
minni en mig minnir að bæði Tí-
brá og Pálmi Gunnarsson hafi verið
að spila. Ég fékk lánað gamalt tjald
sem Gulli frændi minn átti, eft-
ir að hafa verið lengi að gráta það
út úr honum. Við skemmtum okk-
ur vel, áfengislausar í Húnaveri en
á laugardeginum var brotist inn í
fína tjaldið okkar. Uppi varð fótur
og fit, gat hafði verið skorið á tjaldið
og einhver farið inn í það. Mér varð
mjög létt þegar ég fann kasettutæk-
ið mitt á sínum stað og öll verð-
mæti virtust hafa verið skilin eftir.
Eftir nokkra athugun kom í ljós að
ofsinn hjá innbrotsmanninum var
slíkur að það eina sem var tekið var
Trópí! Líklega hefur viðkomandi
bráðvantað bland í áfengið sitt eða
einfaldlega verið þyrstur. Þetta fór
því betur en á horfðist en það var
ekki auðvelt, eftir helgina, að segja
Gulla frænda frá því að tjaldið hans
væri ónýtt.“
Helga Braga Jóns-
dóttir leikkona