Sveitarstjórnarmál - 01.06.2003, Síða 29
Kristján Baldursson, byggingarfulltrúi og umhverfisstjóri ÍVatnsleysustrandarhreppi.
Vanmetin hreinsistöð
Kristján segir að Einar K. Stefánsson hafi bent á
að slíkar lausnir séu til en hugmyndir hans
byggist einkum á niðurbrotsvirkni sjávar, sem
oft sé mjög vanmetin hreinsistöð. Einnig verði
að huga að því hvað sé látið fara niður um nið-
urföllin. „Mér finnst menn hugsa allt of mikið
um ytri endann, hvað fari endanlega út í við-
takann en minna um hvað fer ofaní holræsin,"
segir Kristján og bendir á að upplýsingar skorti
um hvað felist í hugtakinu síun. „Síunin er ekki
skilgreind nægilega vel í reglugerðum, til dæm-
is hvað varðar möskvastærðir. Menn verða að
vita meira hvað liggur að baki kröfum um
þennan hreinsibúnað. Er það fyrst og fremst
sjónmengunin? Heilsu manna stafar ekki hætta
af henni," segir hann.
Mögulegt að vinna með
ódýrari haetti
Gerlarannsóknir eru nauðsynlegar að mati
Kristjáns til þess að fá vitneskju um hvernig
best sé að haga frárennslisútrásum og hversu
langt þær þurfi að ná út í viðtakann. Þessar
rannsóknir séu á hinn bóginn dýrar og spurning
hvað fámenn sveitarfélög geti ráðist í þar sem
hönnunarþátturinn í framkvæmdinni er ekki
styrkhæfur frá ríkinu. Ljóst sé að lengja verði
þau tímamörk sem sett hafi verið þar sem tæp-
ast náist að Ijúka framkvæmdum fyrir árið 2005
og einnig sé spurning um aðkomu ríkisins að
þessum málum. Stærsta málið í sínum huga
segir hann að sé engu að síður hvort mögulegt
geti reynst að vinna þessi mál með ódýrari
hætti á fámennum stöðum við sjávarsíðuna en
gert hefur verið ráð fyrir. Ef sá möguleiki sé
raunhæfur auðveldi það mörgum sveitarfélög-
um að ráðast í framkvæmdir og að Ijúka þeim
innan tímaramma sem samstaða ætti að geta
náðst um.
Endurgreiða skal virðisaukaskatt
vegna holræsahreinsunar
Sveitarfélög eiga að fá endurgreiddan virðisaukaskatt af kostnaði sem þau greiða vegna hreins-
unar holræsa. Þetta kemur fram í svari ríkisskattstjóra við fyrirspurnum frá 26. apríl 2002 og 14.
mars 2003.
í 1. tölulið 3. málsgreinar 42. greinar laga um
virðisaukaskatt nr. 50/1988 er tekið fram að
endurgreiða skuli ríki, sveitarfélögum og stofn-
unum þeirra virðisaukaskatt sem þau hafa greitt
vegna kaupa á sorphreinsun; söfnun, flutningi,
urðun og eyðingu sorps og annars úrgangs, þar
á meðal brotamálma. Við nánari skilgreiningu
skattayfirvalda á sorpi hefur verið stuðst við lög
nr. 7/1998 um hollustuhætti og mengunarvarnir
og reglugerð sem sett var á grundvelli þeirra
laga. Frá því sjónarmiði fellur seira undir hug-
takið úrgangur og telst meðhöndlun hennar í
frárennslisstöð því falla undir flutning og eyð-
ingu sorps. Hreinsun holræsa telst einnig til
sorpeyðingar samanber skilgreiningu á grund-
velli framangreindra laga um hollustuhætti og
mengunarvarnir og skal því endurgreiða sveit-
arfélögum virðisaukaskatt af aðkeyptri þjónustu
atvinnufyrirtækja við hreinsun þeirra að því
gefnu að uppfyllt séu formskilyrði 14. greinar
reglugerðar nr. 248/1990 varðandi umsóknir og
grundvöll þeirra. Samkvæmt nefndri 14. grein
reglugerðarinnar fellur réttur til endurgreiðslu
niður ef umsókn um niðurfellingu berst til við-
komandi skattstjóra eftir að sex ár eru liðin frá
því réttur til endurgreiðslu varð til.
<%>
29