Nútíminn - 01.12.1960, Qupperneq 1

r----:---------------------
Afengið er bæði sið-
ferðilega og trúarlega séð
versti óvinur okkar.
Albert Schweitzer.
1. tbl. — 1. árg.
1. DESEMBER
19€0
Teljið þér að ástandið í ófengismálum þjóðarinnar myndi batnaf ef leyfð yrði sala ó
Eysteinn Jónsson
fyrrvérandi ráðherra:
Eg' hefi verið mótfallinn því
að leyfa hér framleiðslu og sölu
áfengs öls. Eg er enn sömu
skoðunar. Eftir því, sem ég
hefi meira séð af því, hvernig
áfengt öl er notað þar sem það
er á boðstólum, hefi ég orðið
eindregnari í því að standa á
móti sölu þess hér á landi.
Eggert G. Þorsteinsson alþm.:
Því miður hefi ég ekki átt
þess kost að ferðast, eða dvelja
langdvölum víða erlendis, með
þeim þjóðum, sem selja áfengt
öl á „frjálsum markaði“, þ. e.
til hvers sem hafa vill. Þó hefi
ég komið til landa austan og
vestan járntjalds í Evrópu og
Bandaríkjunum) og þá kynnzt
áhrifum af sölu og neyzlu
þessa mjög svo umrædda
drykks.
Enginn, sem ég hefi á þess-
um ferðum kynnzt, telur fært
að stöðva sölu „bjórsins“, þótt
þeir sömu viðurkenni jafn-
framt hættuna sem neyzla
„bjórsins11 hefir í för með sér.
Það er hægt að drekka á-
kveðið magn af áfengu öli á
hverjum einasta degi og sam-
fellt, án þess að um teljandi
og finnanleg áfengisáhrif sé að
ræða. I þessari staðreynd felst
að mínu áliti höfuðhættan af
óheftri sölu áfengs öls. Þannig
veldur „bjórinn“ þehn lymsku-
legu áhrifum, að starfsfélagar
mínir erlendis í byggingariðn-’
Eggert G. Þorsteinsson.
aði vilja telja hann beint og
óbeint valdan að 40' \ sivsa á
vinnustað og hættulegastan
þar sem mestrar nákvæmni er
krafizt.
Onnur er sú óhugnanlega
hætta, sem bjórsölu fylgir, og
það er tímaþjófurinn. Heimilis-
feður og jafnvel mæður, eyða
meginhluta sinna frístunda, án
þess að teljast ofdrykkjufólk,
á bjórstofunni, sem annars
mundi varið á heimilunum með
fjölskyldunni.
Ahrif sterkra drykkja leyna
'sér ekki og blekkja tiltölu-
lega fámennan hóp. Bjórinn
vinnur sitt verk aftur á móti
á þann refslega hátt, að hann
getur blekkt flesta. Þess vegna
er fyllsta ástæða til að spyrna
íótum við slíku flóði yfir land-
ið og þó öllu heldur gegn fvlgi-
kvillum þeirrar holskeflu.
Þetta er skoðun mín þótt ég
sé ekki bindindismaður i þess
orðs venjulegu merkingu.
Fyrst og fremst af þessum
ástæðum hefi ég á Alþingi
greitt atkvæði gegn hækkun
alkohólsprósentunnar í ís-
lenzka ölinu. Þessi skoðun mín
er enn óbreytt. Ég óttast enn
fremur að sá krónulegi stund-
arhagnaður, sem af sölu áfengs
öls gæti orðið, fyrir íslenzka
ríkið, hyrfi af fyrrgreindum á-
stæðum fljótlega aftur, auk
þess sem erfiðara yrði þá að
stöðva slíka sölu, eftir að hún
hefði einu sinni verið leyfð á
hinum innlenda markaði.
Lúðvík Jósefsson
fyrrverandi ráðherra:
Ég svara hiklaust neitandi.
Mín skoðun er sú að sala á
sterku öli mundi fljótlega leiða
til aukins drykkjuskapar og
almennari.
Þó óttast ég mest af öllu að
bjórsölustaðir, þar sem sterkt
öl væri á boðstólum, yrðu skað-
legir unga fólkinu, sem byrjaði
á sterka ölinu, en síðan héldi
áfram út í algjöra óreglu.
Hannes M. Stephensen.
Formaður Verkamannafélags-
ins Dagsbrún:
Það er skoðun mín að núver-
andi ástand áfengismálanna hér
á landi muni ekki batna með
tilkomu sölu á sterku öli. Það
muni heldur verða til þess að
auka drykkjuskapinn. sem
flestir eru sammála um að sé
orðinn alvarlegt mál. Það er
augljóst, að ölneyzlan vrði
BJÓ
Hannes M. Stephensen.
ekki til þess að draga úr neyzlu
sterkra drykkja heldur gæti
hún í mörgu tilviki orðið til
þess að skapa neyzlu á sterkari
drykkjum. Þetta er reynsla
annarra þjóða af sterka ölinu,
eftir því sem ég veit bezt. Þess
má og geta, að sterka ölið
yrði í fjárhagslegu tilliti til
ills fyrir hinn almenna laun-
þega, sem þarf á öllu sínu
kaupi að halda sér og sínum
til lífsviðurværis.
Ég tel að við megum verða
þakklát fyrir að hér á landi
eru ekki til ölkrár, sem víða
þekkjast erlendis, þar sem
menn eru daglega við drykkju
á sterkum bjór.
Af þessum ástæðum er ég
því mótfallinn að sterkt öl
verði hér á boðstólum.
Helgi Ingvarsson
yfirlæknir:
Ég hefi dálítið kynnst þeim
eiturlyfjum, sem notuð eru
sem nautnalyf. Ég er sannfærð-
ur um, að alkohólið er þeirra
langhættulegast. Að vísu er
niðurlæging og vesaldómur
margra eiturlyfjaneytenda
ekki minni en alkohólistans, en
ölóður maður er iðulega stór-
hættulegur eignum, lífi og
limum samborgara sinna. Stór-
slys og glæpir frámdir í ölæði
á undanförnum mánuðum eru
nærtæk sönnunargögn.
Eins og sakir standa er ég
r.iótfallinn lögbanni á sölu alko-
Helgi Ingvarsson.
hóls, en engan mun sé ég á
hver blandan seld er. Henni
breytir hver neytandi eftir sín-
um geðþótta. Nægir að minna
á toddy, cocktail og dúndur
því til sönnunar.
Ég er viss um, að æska þessa
lands og raunar allra landa
muni fyrr en varir sjá í gegn-
um þann furðulega blekkinga-
vef, sem hefir verið ofinn utan
um alkohólið, og skipa því á
bekk með öðrum eiturlyfjum.
Þar á það heima og hvergi
annars staðar.
Séra Bragi Friðriksson
framkvstj. Æskulýðsráðs
Reykjavíkur:
Nei. Bjór er að vísu mun
óskaðlegri drykkur en sterk
vín, en á hinn bóginn tel ég
enganveginn víst að hófs yrði
fremur gætt við neyzlu hans
en nú er gert við aðra áfenga
drykki. Bjórknæpur eru víða
í löndum hinir mestu ómenn-
ingarstaðir og bjórþamb er
skaðlegt heilsu og útþti fólks.
Framh, á bls. 3.