Selfoss - 08.05.2014, Blaðsíða 14

Er gamla dúnsængin orðin slitin?
Þarf hún að fá upplyftingu?Dúnþvottur
Við þvoum æðardún og skiptum um
ver á gömlum dúnsængum.
Setjum æðardún í dúnver.
Geymið auglýsinguna!
Morgunroði ehf. Sími 893-2928
Kárastaðir Borgarnes
14 8. maí 2014
Þekkirðu bæinn?
Að þessu sinni birtum við mynd af bæ sem ekki hefur verið staðsettur. Mynda-
smiður er óþekktur. Hvaðan er
myndin og hvenær gæti hún ver-
ið tekin? Frekari upplýsingar um
byggingarsögu eða ábúenda væri
gaman að fá. Ef marka má undir-
tektir við síðustu mynd sem við
óskuðum eftir að væri borin kennsl
á erum við bjartsýn á lausn. Upp-
lýsingar eru vel þegnar, á ritstjóra
á torlakur@fotspor.is eða í síma
8942098. Þá má hafa beint sam-
band við Héraðsskjalasafn Árnes-
inga.
Ef ég á blóm!
Um vináttuna fjallar Litli prinsinn, nú í leiksýningu sem Þjóðleikhúsið býður
okkur að koma og sjá á næstu vikum.
„Ég þekki stjörnu. Þar er herra-
maður, dökkrauður á hörund. Hann
hefir aldrei fundið ilm af blómi.
Hann hefir aldrei horft á stjörnu.
Hann hefir aldrei elskað neinn.
Hann hefir aldrei gert neitt annað
leggja saman. Og allan daginn stag-
ast hann á þessu sama og þú: Ég er
alvörumaður! Ég er alvörumaður svo
hann tútnar af monti. En þetta er
ekki maður heldur gorkúla!“ Ræðuna
hér að ofan fær flugmaðurinn frá litla
prinsinum. Þeir eru í eyðimörkinni
að fást við gátur tilverunnar auk
þess sem flugmaður ætlar að gera
við flugvélina. Prinsinn fer á milli
stjarnanna, hittir marga og hefur
margt að segja.
Kveikjan að sögunni var sá atburð-
ur, að höfundur hennar, aðalsmað-
urinn Antoine de Saint-Exupéry
brotlenti í Sahara 1935 ásamt félaga
sínum, bætir við komu barnsins á
slysstaðinn og þar fer heimspek-
ingurinn að tala. Sagan kom út 1943
og nýtur mikilla vinsælda, stundum
kölluð barnabók handa fullorðnum.
„Fimm hundruð milljónir af
hverju?“ spyr prinsinn kaupsýslu-
manninn sem situr við talningu á
fjórða hnettinum og upplýsir hann
um hvernig sé hægt að eiga stjörnu-
rnar. Og hvað gerirðu við þær? – Ég
stjórna þeim. Ég tel þær og tel sagði
kaupsýslumaðurinn. En það er erfitt.
En ég er alvörumaður.
„En litli prinsinn var enn ekki
ánægður. – Ef ég á trefil, get ég sett
hann um hálsinn og farið með hann.
Ef ég á blóm get ég tínt blómið og
farið með það. En þú getur ekki tínt
stjörnurnar! – Nei en ég get komið
þeim fyrir í banka. – Hvað er nú það?
– Ég skrifa stjörnufjöldann á pappírs-
blað og svo loka ég þetta blað niður í
skúffu. – Er það allt og sumt? – Það
er nóg! Þetta er skemmtilegt, hugsaði
litli prinsinn. Það er nógu skáldlegt,
En það er ekki mikil alvara í því.“
Þeir félagar fóru að leita að brunni
í eyðimörkinni og flugmaðurinn tók
prinsinn í fangið því hann var að
sofna:„Ég var í geðshræringu. Mér
fannst ég halda á brothættum dýr-
grip. Mér fannst jafnvel, að ekkert
væri til brothættara á jörðinni. Í
tunglsljósinu virti ég fyrir mér þetta
föla enni, lokuð augun og hárlokk-
ana sem blöktu í golunni og ég sagði
við sjálfan mig: Þetta sem þú sérð er
aðeins skurn. Það mikilvægasta er
ósýnilegt . . . “
Þannig er bókin um Litla prinsinn,
full með skáldleg minni og spaklega
þanka. Boðið til leikhúss, ungum og
öldnum. Kannski við finnum stund!
Maður sér ekki vel nema með
hjartanu – það mikilvægasta er ósýni-
legt augunum.
Úr Harð Haus (9)
Ingi Heiðmar Jónsson
Ungir sem aldnir
í Bláskógabyggð
Það hlýtur að vera metnaður hvers sveitarfélags að hlúa svo að menntun, íþrótta- og
félagsstarfi unga fólkisins að það vilji
búa í sveitarfélaginu eftir að hafa
lokið námi og eignast sína eigin
fjölskyldu. Í Bláskógabyggð er öfl-
ugt skólastarf, allt frá leikskólastigi
upp í háskólastig. Ungmennafélög-
in, hestamannafélögin og björg-
unarsveitirnar halda öll úti öflugu
æskulýðsstarfi. Það eru mikil auðæfi
í unga fólkinu okkar og mikið til
þess vinnandi að fá það aftur heim
að námi loknu. Sveitarfélagið styð-
ur nú þegar vel við allt æskulýðs-
starf, þar má hvergi slaka á því allt
félags-og íþróttarstarf sem stjórnað
er af hæfum einstakilngum minnkar
líkurnar á að unga fólkið leiðist út
á óæskilegar brautir. Viljum við fá
unga fólkið okkar aftur til búsetu
í sveitarfélaginu að námi loknu eru
skólar og félagsstarf ekki næg beita.
Atvinna er alltaf það fyrsta sem fólk
hugsar um þegar framtíðar búseta
er valin. Í Bláskógabyggð er næga
atvinnu að fá við hin ýmsu störf, en
betur má ef duga skal.
Bláskógabyggð verði
samkeppnishæf
Sú kynslóð sem nú er að vaxa úr grasi
þekkir ekki lífið án internets og mik-
illar tölvunotkunar. Mörg af þeim
störfum sem komandi kynslóðir
eiga eftir að mennta sig í fara fram í
gegnum tölvur. Eigi Bláskógabyggð
að vera samkeppnishæf þegar kemur
að því að fólk velji sér búsetu þarf
að koma fjárskiptarmálum sveitar-
félagsins í viðunandi horf og hlýt-
ur ljósleiðaravæðing að vera fyrsti
kostur. Gott sveitarfélag þarf að hafa
sem breiðastan hóp íbúa, unga sem
aldna og gera öllum jafn hátt undir
höfði. Margt af því fólki sem nú er
komið á efri ár í sveitafélaginu, hef
ég umgengist allt mitt líf og á því
margt að þakka. Þetta er fólkið sem
byggði upp það góða samfélag sem
ég ólst upp í. Því tel ég það skildu
okkar sem yngri erum, og bjóðum
fram krafta okkar til sveitarstjórnar-
starfa, að gera eldri borgurum sveita-
félagsins kleift að búa í sínu heima
héraði eins lengi og þeir óska. Það
ætti því að vera forgangsmál kom-
andi sveitarstjórna í Uppsveitum
Árnssýslu að hefja undirbúnings-
vinnu að byggingu hjúkrunar- og
dvalarheimilis
Guðrún Svanhvít Magnúsdóttir
bóndi Bræðratungu og skipar 4. sæti
T-listans í Bláskógabyggð
Guðrún Svanhvít magnúsdóttir
að þessu sinni birtum við mynd af bæ og kirkjustað sem ekki hefur verið staðsettur. myndasmiður er óþekktur.
Hvaðan er myndin og hvenær gæti hún verið tekin? Frekari upplýsingar um byggingarsögu eða ábúenda væri gaman
að fá. Ef marka má undirtektir við síðustu mynd sem við óskuðum eftir að væri borin kennsl á erum við bjartsýn á
lausn. Upplýsingar eru vel þegnar, á ritstjóra á torlakur@fotspor.is eða í síma 8942098. Þá má hafa beint samband
við Héraðsskjalasafn Árnesinga.