Fréttir - Eyjafréttir - 26.11.1998, Page 6

6
Fréttir
Fimmtudagur 26. nóvember 1998
Styrktarfélagatónleikar Lúðrasveitar Vestmannaeyja:
Eyjastemmning eins og hún gerist best
Styrktarfélagatónleikar Lúðra-
sveitar Vestmannaeyja voru haldn-
ir síðastliðinn laugardag í Fé-
lagsheimilinu við Heiðarveg. Efn-
isskrá var fjölbreytt og hljómsveit
og áheyrendur sem nánast fylltu
salinn mættu á brass skónum og
náðu hvorir tveggja góðu sambandi
við anda lúðraþeytara fyrr og síðar.
Stjórnandi Lúðrasveitar Vest-
mannaeyja, Stefán Sigurjónsson,
hafði góð tök á sínum mönnum og
kynnti lítillega verkin milli þess sem
þau voru flutt. Hann sagði meðal
annars að efnisskráin væri með
nokkuð hefðbundnu sniði fyrir utan
að nú hefði verið ákveðið að hafa
meira um syrpur og færri lög en
lengri. Runnu þær ljúflega og án
erfiðis og öndunartækni hljómsveit-
armeðlima í góðum rytma og takti
við stjórnandann.
Hljómsveitin hóf leik sinn á
Geburtstagsmarsch, hvar mátti heyra
hið góða og gilda lag, sem löngum er
sungið í afmælisveislum; Hann/hún á
afmæli í dag og svo framvegis. Að
því loknu flutti hljómsveitn Easy
Winners eftir Ragtime píanistann
Scott Joplin í útsetningu Albert Loritz.
Skemmtiiegar útsetningar og vel við
hæfi að brassa slíka tónlist. Því næst
sneri hljómsveitin sér að öðrum
sálmum, nefnilega Fantasíu Disney,
en tónlistin í þeirri teiknimynd er eftir
ýmis þekkt klassísk tónskáld, meðal
annara Bach, Tjækofskí, Purcell,
Mussorgsky. Reyndi töluvert á hljóm-
sveitina í þessum flutningi og komst
hún vel frá því verki. Næst var flutt
syrpa úr söngleiknum Show Boat eftir
Jerome Kern og Java eftir Toussaint
og Tyler. Síðasta verkið fyrir hlé var
svo syrpa laga eftir þá Simon og
Garfunkel í útsetningu Frank Bryce,
hvar heyra mátti Mrs. Robinson, E1
candor pasa og Feeling groovy.
Hreint ágætur llutningur og skemmti-
lega óvænt að poppa upp dagskrána á
þennan hátt.
Eftir hlé byrjaði hljómsveitin á
Lincon Legacy í útsetningu Michael
Sweeney. Þetta er verk sem á sér
áhrif, ætt og uppruna úr Þrælastríðinu
og allt í hefðbundnum hergöngustíl.
Ágætis stemmning samfara þeim
flutningi, þó að undirrituðum þyki
ekki mikið til koma náttúru slíkra laga,
en allt um það, reffileg byijun eftir hlé.
Næst komu nokkur lög af heimavelli,
nefnilega lög sem kennd hafa verið
við Eyjar. Fyrst var flutt lagið
Sjómannasöngur frá 1947 eftir Odd-
geir Kristjánsson { útsetningu Sig-
ursveins D. Kristinssonar. Fann
maður klassískan Eyjaþjóðemisklið
fara um salinn þegar Eyjalög eru
annars vegar og var sá kliður og
ánægjuandrúm óslitið í næstu lögum,
sem voru: Das war in Schöneberg
eftir Walter Kollo, sem Eyjamenn
þekkja vel sem -Manstu okkar fyrsta
fund-. Þar næst var blásið lagið Fyrir
austan mána frá 1938 eftir Oddgeir
Kristjánsson í útsetningu Ellerts
Karlssonar og Eyjamenn í salnum vel
með á nótunum. Næst var flutt
þjóðhátíðarlag Áma Sigfússonar frá
1978 í útsetningu Ellerts Karlssonar.
Gullfallegt lag, sem mætti að ósekju
heyrast oftar. Kom undirrituðum á
óvart hversu lipurt það hljómaði hjá
hljómsveitinni og hún í góðu formi í
flutningi þessa lags. Næstsíðasta lag
hljómleikanna var hið umdeilda þjóð-
hátíðarlag Geinnundar Valtýssonar frá
1998 í útsetningu Birkis Freys
Matthíassonar. Einhvem tíma í sumar
skrifaði undirritaður grein sem hann
kallaði í leit að þjóðhátíðarlaginu. Ef
þetta lag er til á annað borð er ég ekki
ffá því að títtnefnl þjóðhátíðarlag sé nú
loksins fundið, altént hvað mig varðar.
Var nú allur sauðabragur af því og
búið að færa það í nokkrar djass-
umbúðir, hvar útsetjarinn Birkir Freyr
tók einn ágætan og vel útfærðan
trompetsóló. Góður flutningur á lagi,
sem að margra áliti var ekki í lagi og
ekki annað að heyra en að salurinn
kynni vel að meta þessa útsetningu.
Auglýstri efnisskrá tónleikana lauk
svo með Big Band Favorites í
útsetningu Bob Lowden. Mátti meðal
annars heyra þar Rainy day og
Stomping at the Soivoy. Það var góð
sveifla í Lúðrasveitinni í þessari syrpu
og kæmi ekki á óvart ef undirritaður
gerðist styrktarfélagi sveitarinnar, ef
hún helgaði sig frekari djasssveiflu.
Skora hér með á sveitina að efna til
slíkra tónleika sérstaklega.
Að sjálfsögðu tók lúðrasveitin
aukalag og fyrir valinu varð Orfeus í
undirheimum eftir Offenbach.
Skemmtilegt lag og greinilega fullt af
kan, kan kellingum í undirheimum
Offenbachs, ef mið er tekið af því
ógnarfjöri sem einkenndi flutning og
lag. Þótti áheyrendum ekki nóg að fá
bara eitt aukalag, svo næst spilaði
hljómsveitin klassískt Eyjalag,
Heimaslóð eftir Alfreð Washington.
Ekki þótti gestum nóg að gert, en
WiijÆ'/ll m 1*5? . ■M \ P.
mmm r. x
Stefán stjórnandi tekur sóló á saxófóninn.
hljómsveitarstjórinn tjáði gestum að
aukalagalistinn væri tæmdur og
varpaði út í sal hvort ekki væru
einhverjar óskir hjá tónleikagestum.
Óskin kom og ákveðið að flytja aftur
Á heimaslóð. Lauk þessum tónleikum
því í mikilli Eyjastemmningu og
tónleikagestir glaðir og ánægðir með
sína ágætu Lúðrasveit.
Benedikt Gestsson
Björgun-
arfélagið
80 ára
Björgunarfélag Vestmannaeyja
var með opið hús í höfuðstöðvum
sínum að Faxastíg 38 síðatliðinn
laugardag, auk þess sem gestum
gafst tækifæri til þess að skoða
björgunarbátinn Þór við Tanga-
bryggju. Tilefnið var 80 ára
afmæli Björgunarfélagsins. Björg-
unarfélagið er því elsta björg-
unarsveit landsins og fyrsti vísirinn
að Landhelgisgæslu.
Björgunarfélag Vestmannaeyja
var stofnað 4. ágúst 1918 og til-
gangur félagsins að láta byggja eða
kaupa björgunar- og eftirlitsskip fyrir
Vestmannaeyjar. Þetta var tíu árum
áður en nokkrum kom til hugar að
íslenska ríkið keypti eða gerði út
íslenskt eftirlitsskip. I marsárið 1920
varð það að veruleika, þegar
björgunarskipið Þór kom til Eyja og
olli straumhvörfum í öryggismálum
Erlingur Guðjónsson, Bjarni Halldórsson, Arnar Ingimarsson, Hannes
Eiríksson og Dauíð Friðgeirsson tóku á móti gestum.
sjómanna.
Treg mæting var á þessu opna
húsi, en síðast mun hafa verið opið
hús hjá Björgunarfélaginu, þegar
sameining björgunarfélaga undir
nafni Landsbjargar átti sér stað. En
meðal nýjunga sem fólki stóð til
boða að sjá var ný rústabjörgunar-
kerra, hvar í er fjölbreytt úrval tækja
og tóla sem að gagni koma við
björgun fólks úr rústum. Það var
Landsbjörg sem stóð fyrir því að
útbúa slíka kerru með stöðluðu sniði
fyrir björgunarsveitir í landinu.
Björgunarfélagsmenn gáfu einnig
út blað sem helgað er sögu félagsins
í 80 ár og eiga þar margir at-
kvæðamenn í þjóðlífinu greinar og
hugrenningar. Er þetta hið gagn-
merkasta rit og mun verða dreift í hús
í Eyjum. Var það að öllu leyti unnið
uppi á landi og var ekki leitað tilboða
í prentun eða aðra vinnslu hér í bæ.
Sigurgeir Jónsson
skrifar
tudCQÍ
Nokkur umræða hefur að undanfömu verið um
listaverk ýmiss konar í bænum og nágrenni
hans. Aðallega hefur sú umræða snúist um
hvort setja skuli upp listaverk á Hring-
skersgarðinum en svo heitir syðri hafnar-
garðurinn. Fyrir nokkrum árum var rifið
hrófatildur af Hörgeyrargarðinum (nyrðri
garðinum) og sett upp verk eftir Grím Marinó
Steindórsson, listamann. Það er hið ágætasta
verk og þjónar auk þess vel sem innsiglingarviti.
Nú vilja góðir menn fá annað listaverk eftir
sama listamann og setja upp á Hringskersgarði.
Þessar umræður hafa vakið mikla úlfúð manna,
sérstaklega þeirra sem vilja vemda allt sem
komið er til ára sinna. Hafa þeir bent á að farið
hafi verið offari á undanfömum ámm við að rífa
og fjarlægja gamlar minjar og oft sögulegar,
bæði í formi húsa og annars.
Nú er skrifari mjög sammála verndunar-
mönnum í mörgum tilvikum. En svo langt má
vemdunarstefna ekki ganga að hún beinist að
söfnun og varðveislu á msli. Á sínum tíma vom
innsiglingarljósin á hafnargörðunum sett upp af
vanefnum og meira hugsað um notagildi þeirra
en listræna fegurð. Aftur á móti er eins og þau
hafi öðlast listrænt gildi með árunum. Hefðu
þessi ljós aldrei verið til staðar og nú ætti að fara
að setja þau upp í fyrsta sinn, myndi það kalla á
áköf mótmæli væm þau hugsuð í sama stíl og nú
einkennir þau.
Skrifari sá lítið eftir því mónúmenti sem um
áratugi hafði staðið á Hörgeyrargarði. Hann
myndi heldur ekki telja það með skaða sínum
þótt kolryðguð undirstaða ljóssins á Hring-
skersgarði hyrfi svo og steypuhlunkurinn undir
henni. Hann hefur aldrei séð nokkum skapaðan
hlut listrænan við þetta mannvirki, stundaði þó
sjó um árabil og hafði því mannvirkin oft í
sjónmáli.
Hitt er svo annað mál hvort ekki væri rétt að fá
fleiri listhaga menn til að spreyta sig á gerð nýs
mannvirkis undir innsiglingarljósið. Nú hefur
skrifari ekki neitt á móti Grími Marinó Stein-
dórssyni sem listamanni. En honum fmnst að
fleiri megi líka láta Ijós sitt skína. í síðustu
Fréttum var rætt við Grím Marinó og kom þar
listaverkum
fram að hann er með tvö verk klár, annað á
hafnargarðinn og hitt ekki fjarri honum. Aðeins
er beðið eftir leyfi réttra aðila og þá er hægt að
drífa verkin upp.
Skrifari mælir með að fleiri fái að viðra
hugmyndir sínar. Grímur Marinó á þegar tvö
verk í Vestmannaeyjum, súlumar á Hörgeyr-
argarði og svo sjálfstæðisfálkann í Djúpadal,
gegnt flugstöðinni, þannig að hann má vel við
sinn hlut una sem listamaður. Raunar skilur
skrifari ekki alveg hvemig á því stóð að
flokkstákn Sjálfstæðisflokksins var sett upp við
flugstöðina né heldur hverjir þar um véluðu og
völdu því þann stað. Kannski þarf ekkert leyfi
fyrir listaverkum suður á eyju, bara á
hafnarsvæðinu. Samanber þau dýrðarinnar lista-
verk í formi sveifarása sem tróna a.m.k. á
tveimur stöðum úti á eyju og munu sett upp af
landslagsarkitekt bæjarins sem einnig á
heiðurinn af margs konar hólum og hæðum,
gijóthnullungum og bugðóttum göngustígum á
opnum svæðum í bænum og hafa vakið nokkra
athygli gestkomandi.
Skrifari hefði sem sagt gaman af að vita hvers
vegna áðumefndum fálka var valinn áður-
nefndur staður og hverjir réðu staðarvalinu.
Einhver hvíslaði því að honum á dögunum að
Halldór Blöndal, samgönguráðherra, hefði þar
lagt hönd á plóg og viljað minna á hver hans
hlutur væri búinn að vera ásamt þingmanni
sjálfstæðismanna úr Eyjum í bættum
flugsamgöngum á kjörtímabilinu. Því væri
eðlilegt að fálkinn yrði til að minna fólk á
hvaðan góðir hlutir kæmu. Þetta gæti orðið hið
besta mál og öðmm til eftirbreytni. Ef t.d. Össur
yrði nú samgönguráðherra í næstu ríkisstjóm,
gæti hann fengið Grím Marinó til að búa til
kratarós sem kæmi við hlið fálkans. Og ef
Hjörleifur Gutt yrði samgönguráðherra þá gæti
hann látið gera góða mynd af hamri og sigð.
Þetta gæti orðið hin athyglisverðasta samsýning
á pólitískum listaverkum og mætti líka setja tvo
til þijá sveifarása með til að auka á fjölbreytnina.
Nóg er plássið suður í Djúpadal.
Sigurg.