Fréttir - Eyjafréttir - 26.11.1998, Side 13

Fimmtudagur 26. nóvember 1998
Fréttir
13
idir mæliker annarra
md, eftir Benedikt Gestsson og Aðalheiði Borgþórsdóttur
Það eni sterkar tilfinningar í mér frá uppuaxtarárunum. Ég get samt ekki bent á eitthuað eitt Ekki frekar en frá Seyðisfirði.
Ég er hins uegar mikill Vestmannaeyingur í mér.
því spann þetta utan á sig og ég er í
fullri stöðu í dag sem tónlistarkennari.
Það er mjög öflugur tónlistarskóli
héma á Seyðisftrði og helmingurinn af
öllum krökkum á staðnum er í
tónlistarskólanum.“
„Þú hefur verið í einhverjum
hljómsveitum, eða hvað?“
„Árið 1982 er ég í hljómsveit sem
heitir Lóla, sem vakti töluverða
athygli um allt land. Við unnum
hljómsveitakeppni sem Stuðmenn
stóðu fyrir í Átalvík og fengum í
verðlaun að gefa út tveggja laga plötu.
Við vorum alltaf með frumsamið efni,
sem við unnum mjög mikið saman, þó
að textar væru reyndar eftir mig.
Lagið Fomaldarhugmyndir af þessari
plötu fékk töluvert mikla spilun og
kom mér vemlega á óvart þegar ég var
að kynna nýju plötuna mína í
Reykjavík að þá vom margir sem
mundu eftir þessu lagi og líka hér á
Austurlandi. Upp úr 1982 hætti þessi
hljómsveit og við snerum okkur að
öðm, en þá er ég 24 ára gömul.“
„Þetta er þegar pönkið er að ná
fótfestu á Islandi?“
„Já. Við vorum svolítið villt. Það
var mikið rokklíf í kringum þessa
hljómsveit."
„Þegar þú segir Lóla, þá er ekki
laust við að maður tengi það Lóu
ömmu þinni. Em einhver tengsl þama
á milli.“
„Nei, nei. Það eru engin tengsl þar
á milli. Nafnið á hljómsveitinni er
bara nafn á lagi með Kinks. Við
vomm svo miklir Kinks aðdáendur.
Við vomm eingöngu með fmmsamið
efni og útsetningar á lögum eftir aðra.
Þessi hljómsveit vakti töluverða
athygli. Lóla var svo endurreist 1985
og við áttum orðið efni í heila plötu.
Á þessum tíma var mér lfka boðið að
vera söngkona með hljómsveitinni
Grafík, sem ég reyndar hafnaði. Þá
var ég líka komin með fjölskyldu og
þetta heillaði mig ekkert.“
Hægt
„Kemur þá ekkert úr tónlistaræðinni?"
„Ég hætti alveg að eiga við tónlist,
nema að ég kenndi við tónlist-
arskólann. Sjálf hætti ég eiginlega
alveg að syngja nema með kirkju-
kómum. Svo byrjaði ég aftur að
syngja djass með Áma Isleifs í
kringum 1992 og hef verið dálítið í
þessum söngkonubransa síðan, meðal
annars hef ég sungið inn á plömr með
öðmm hérna fyrir austan. Árið 1995
var haldið upp á 100 ára afmæli
Seyðisfjarðar. Þá var gefínn út
geisladiskur með því sem efst var á
baugi í tónlistarlífi Austurlands. Ég
hafði að miklum hluta umsjón með
þessari útgáfu. Þar kem ég meðal
annars fram með sönghópnum „Ut úr
þokunni". Við vorum þrjár og
útsettum allt sjálfar. Á þeim diski átti
ég líka tvö lög. Svo söng ég inn á disk
með danshljómsveit Friðjóns Jóhanns-
sonar, en þetta er allt annars eðlis en
ég hef verið að gera sjálf.“
„Er öflugt tónlistarlíf á Austur-
landj?“
„Ég hygg að það sé nú öflugt þó að
það gangi upp og niður eins og
gengur. Við sitjum uppi með að
héðan fara krakkar sextán ára í burtu í
framhaldsskóla, eins og er með marga
staði út á landi. Okkur vantar fólk á
aldrinum 16 til 25 ára, sem er oft
virkasta aldursskeiðið á tónlistar-
sviðinu. Reyndar er framhaldsskóli á
Egilsstöðum, svo að krakkamir fara
ekki mjög langt, svo við missum þá
ekki alveg. Það búa um átta hundruð
manns á Seyðisftrði og íbúum hefur
farið fækkandi, eftir að kvótakerfið
komst á. Þið kannist líklega við fólks-
fækkun í Eyjum líka.“
„Hvemig sérðu framtíðina fyrir þér
varðandi búsetu á landsbyggðinni.
Sporðreisist landið, ef 90 prósent
þjóðarinnar flytja á suðvestur homið?“
„Við verðum að sjálfsögðu að gera
eitthvað í þessu. Ég er baráttumann-
eskja og frnnst að hljóti að koma að
því að yfirvöld átti sig á því að þetta
gengur ekki. Það þarf að vera lff á
fleiri stöðum en á SV horninu. Við
höfum gengið í gegnum ýmsa
erfiðleika héma, en sjáum bjart fram
undan núna. Ég trúi því að hér eigi
eftir að fjölga fólki.“
Hratt fjörlega
„En mórallinn í bænum. Erneikvæð
umræða í gangi?“
„Nei, það er ríkjandi bjartsýni. Mér
finnst það að minnsta kosti. Kannski
er það bara vegna þess að ég er svo
bjartsýn sjálf á framtíð Seyðisfjarðar.
Við höfum eiginlega allt til þess að
geta byggt upp blómlegan bæ. Fleira
fólk myndi breyta miklu í því
sambandi. Það er þessi miðstýring
sem hefur farið illa með pláss eins og
Seyðisíjörð og það er einhver
tilhneiging í þá átt að planta eigi öllum
atvinnutækifærum niður á Héraði og
Egilsstöðum. Hins vegar var gerð
könnun meðal ungra Seyðftrðinga
sem bjuggu í Reykjavík. Þetta vom
krakkar sem lokið höfðu námi. Þar
kom berlega í ljós að þeir vildu koma
heim ef þeir fengju atvinnu við sitt
hæft. Þama liggur ákveðið vandamál
sem þarf að glíma við.“
„Það hefur aldrei hvarflað að þér að
axla þín skinn og flytja til
Vestmannaeyja?"
„Nei það hefur ekki verið. Mér
hefur liðið það vel hér. Ég hugsa samt
að ég gæti vel hugsað mér að búa í
Eyjum. Ef ég ætlaði að flytja á annað
borð, þá yrðu Eyjar skoðaðar vel og
vandlega. Ég á mikið af skyldfólki
þar og sterkar taugar þangað.“
„Snúum okkur aftur að diskinum.
Hvaða pæling liggur að baki þessum
nýja diski?“
„Eina hugsunin er að gera mústk. I
rauninni var ekki farið af stað með að
gera einhveija ákveðna músík, heldur
bara að tjá sig við þessa texta og
laglínur sem ég átti í handraðanum og
búa þann búning sem mér þótti henla.
Þó ég segi sjálf frá finnst mér það hafa
tekist mjög vel. Það má kannski heyra
ýmsa strauma og stefnur. Þetta er ekki
eitthvað eitt þó kannski mega kalla
það poppmúsík. Að mínu mati er
þetta mjög fjölbreyttur diskur?"
Ljúflega með tilfínningu
„Eru einhver áhrif frá Eyjum í tónlist
þinni núna?“
„Já alveg örugglega. Ég veit ekki
hvemig, en ég tala mikið um til-
finningar, eins og kannski má sjá á
nafni disksins -BROTHÆTT-. Það
eru sterkar tilfinningar í mér frá upp-
vaxtarárunum. Ég get samt ekki bent
á eitthvað eitt. Ekki frekar en frá
Seyðisfirði. Ég er hins vegar mikill
Vestmannaeyingur í mér. Nafnið á
diskinum er eiginlega tilvitnun í sjálfa
mig, því ég er viðkvæm og þarf
ákveðna nærgætni. En að sjálfsögðu
er ég að setja sjálfa mig undir mæliker
annara og það er viss ögrun í því."
„Mér dettur brimið í hug?“
„Það kann að vera. Hrikaleiki og
fegurð náttúrunnar spilar þama inn í
og hafa alltaf sterk áhrif á mann, þó að
erfitt geti verið að finna þessari
tilfinningu stað í orðum. Alltaf þegar
ég kem til Eyja fer ég og hlusta á
brimið. Ég sakna þess mjög mikið.
Seyðisfjörður og Vestmannaeyjar eru
gjörólíkir að þessu leyti. Hérerlogn
alla tíð í firðinum og ekkert brim, en
ég sakna þess rosalega.“
„Nú hefur verið talað um ákveðna
tegund laga sem kennd eru við Eyjar.
Er einhver slíkur tónn á plötunni
þinni?“
„Þetta er mjög ólíkt týpiskri
Eyjamúsík. Hins vegar er Eyja-
músíkin, sú eldri að minnsta kosti, í
miklu upp áhaldi hjá mér. Amma og
mamma héldu nú líka mikið upp á lög
Oddgeirs til dæmis og amma spilaði
þessi lög mikið. Kannski gaman að
segja frá því að þegar ég fermdist
héma á Seyðisfirði kom amma og við
spiluðum allar þrjár í veislunni. Það
var að sjálfsögðu slegið upp partíi,
eins og alls staðar þar sem amma kom.
En þau lög sem við sungum voru
Eyjalögin.“
Eftirspil
Alla hefur mjög lálið menningarlíf á
Seyðisfirð til sín taka og er
stjómarformaður í Skaftfelli, lista og
menningarmiðstöð á Seyðisfirði. „Ég
er athafnamanneskja. Yngri systir
mín er líka mikil athafnamanneskja
héma og í bæjarstjórn. Það er þessi
Eyjakraftur í okkur, en engin
lognmolla. Við vösumst því mikið í
bæjarmálunum. Það er varla sett upp
skemmtun eða menningarviðburður
að ég sé ekki einhvers staðar með
tæmar, annað hvort á sviðinu eða á
bakvið.“
Benedikt Gestsson
Af liuerju ekki sjáuarút-
uegsskóla í VestmannaeyjumP
Á fundi Árna Johnsen fyrir
skömmu vakti Ólafur Lárusson,
kennari og fyrrum bæjarfulltrúi,
athygli á hugmyndum um að
stofnaður verði einkarekinn sjáv-
arútvegsskóli. Ólafur sagði að
Kristján Ragnarsson, formaður
LIÚ, hefði vakið máls á þessu á
þingi samtakanna og talið eðliegt
að LIÚ stæði að stofnun skólans.
Hefði Kristján bent á Akureyri
sem heppilegan stað fyrir skólann.
Fundinn sat einnig Halldór
Blöndal samgönguráðherra og spurði
Ólafur hann og Áma hvort ekki væri
réttast að skólinn yrði staðsettur í
Vestmannaeyjum. Halldór varð
fyrstur fyrir svömm og sagði að við
Háskólann á Akureyri væri verið að
byggja upp sjávarútvegsdeild sem
gengi vel. Hann sagði einnig að í
athugun væri að koma upp
skipstjómar- og vélstjómarnámi í
tengslum við sjávarútvegsdeildina.
Sem Norðlendingur sagðist Halldór
helst vilja sjá slíkan skóla fyrir
norðan en fleira mælti með því að
hann yrði í Reykjavík.
Árni sagði þessa umræðu á
fmmstigi og hún hefði komið upp
hjá LÍÚ vegna minni aðsóknar í
skipstjórnarnám. Hann sagði að
Vestmannaeyjar hlytu að vera inni í
myndinni. Benti hann m.a. á könnun
sem gerð hefði verið meðal nemenda
í stýrimannskólunum. „Þar kom
fram að Vestmannaeyjar em efstar á
lista. Ástæðurnar voru þær m.a. að
hér væri umhverfið vinsamlegast
mönnum í þessu námi. Þeir væra
hluti af samfélaginu og ættu hvergi
auðveldara með að fá vinnu með
nárninu," sagði Ámi.