Fréttir - Eyjafréttir - 12.10.2000, Qupperneq 4

4
Fréttir
Fimmtudagur 12. október 2000
Bókvitíð
'askana
Nýfæddir ?<*
Vestmannaeyingar
Lífið er stutt, njóttu hverrar sekúndu
Æska mín tilheyrir tímanum fyrir
sjónvarp, samvemstundir fjölskyld-
unnar einkenndust af því að hlusta á
fréttir, útvarpssögur eða framhalds-
leikrit. Best fannst mér þó þegar
pabbi dró fram Þjóðsögur Jóns Áma-
sonar og las upphátt. Draugasögur og
útilegumannasögur fundust mér mest
krassandi og á tímabili var ég svo
myrkfælin að ég sá drauga í hverju
homi og ef það vom ekki til draugar
þá hlutu enn að finnast útilegumenn í
hrauninu.
Ég man varla eftir mér öðm vísi en
hlustandi á sögur eða Iesandi bækur.
Amma mín í Hafnarfirði sagði mér
mörg skemmtileg ævintýri sem ég
komst seinna í kynni við á bók og
hétu þá Grimms œvintýri. Það var
þessi sama amma sem fór með mig á
bókasafnið í Hafnarfirði sem þá var til
húsa í Flensborgarskólanum. Á bóka-
safninu réðu ríkjum þau Magnús
Ásgeirsson, ljóðskáld og þýðandi og
Anna Guðmundsdóttir, kona hans.
Anna var dugleg að benda mér á
gimilegar bækur til lestrar og fljótlega
var bamabókasafnið upplesið. Rósa
Bennet hjúkmnarkona, Beverly Gray,
Tom Swift, uppfinningamaðurinn
ungi að ógleymdum ævintýrabókum
Enidar Blyton, þetta vom dýrgripimir.
Ég held að ég hafi verið komin
undir fermingu þegar pabbi dró fram
Sólon Islandus eftir Davíð Stefánsson
og sagði mér undan og ofan af Sölva
Helgasyni áður en ég hóf lesturinn.
Saga þessa misskilda listamanns
heillaði mig og alla tíð síðan er ég
veik fyrir sögum sem íjalla um líf
listamanna. Enginn skyldi þó halda að
ég hafi legið endalaust yfir fagur-
bókmenntum á unglingsámnum því
inn á milli hellti ég mér í „sorglegu
blöðin“ og las Eros og Sannar sögur
þangað til mér lá við dmkknun í
Halldóra Magnúsdóttir
er bókaunnandi vikunnar
táraflóðinu. Og hugsa sér, allt vom
þetta sannar lífsreynslusögur!!
Lestrarefni sem ég hef valið mér í
gegnum tíðina er blanda af fagur-
bókmenntum, fræðiritum og afþrey-
ingarefni allt eftir því hvemig liggur á
mér í það og það skiptið. Margar
þessara bóka hafa þegar verið
tíundaðar hér í bókahominu og tel ég
því ekki ástæðu til að nefna þær aftur.
í fyrravetur komst ég í kynni við
athyglisverða bók sem heitir Nothing
is impossible. Þar segir skólastjórinn
Lorraine Monroe frá uppvexti sínum,
lífssýn og starfi. Hún heldur því fram
að til þess að nemendur geti lært þurfi
að finnast gott skipulag í skólastof-
unni, áhugi og lífsgleði. Hún tekur
svo djúpt í árinni að segja að í allri
kennslu- og uppeldisfræðiumræðu
síðustu ára hafi menn á köflum
gleymt megintilgangi skólans en hann
sé (í lauslegri þýðingu minni) „að
kenna bömunum sem koma í skól-
ann, burtséð frá kynferði, kynþætti
eða félagslegri stöðu, að lesa, skrifa,
hugsa, reikna, meta listir, tala skýrt og
haga sér á frambærilegan hátt, svo að
þau geti orðið góðir og gegnir þjóð-
félagsþegnar í framtíðinni“.
Monroe er orðin heimsfræg fyrir
hugmyndir sínar um skólastarf, hún
stýrði skóla í Harlem, frá því að vera
skóli þar sem nánast enginn náði
nokkmm árangri, í að vera eftirsóttur
toppskóli. í dag em 32 Monroe skólar
starfandi í New York og í vetur á að
byrja að vinna samkvæmt hug-
myndum hennar í einum gmnnskóla í
Gautaborg.
I sumarfríinu las ég athyglisverða
bók sem heitir The white Oliander
eftir Janet Fitch. Þar er sögð þroska-
saga ungrar stúlku sem lendir á
amerískum fósturheimilum eftir að
móðir hennar myrðir elskhuga sinn.
Lýsingamar em svo ljóslifandi og
sterkar að það hvarflar að manni að
svona geti enginn skrifað nema hafa
reynt á eigin skinni.
Á náttborðinu núna er bókin
Shadow in Tiger country, one last
year of love eftir Lousie og Tim
Arthur. Louise greindist með krabba-
mein 27 ára gömul og lést af því
meini í janúar árið 2000. í veikind-
unum hóf hún að skrifa dagbók á
netinu og byggir bókin á dagbókar-
brotum hennar og hugleiðingum
Tims út frá þeim skrifum. Áhrifamikil
nútíma ástarsaga sem hefur að
einkunnarorðum „Lífíð er stutt, njóttu
hverrar sekúndu" Það læt ég vera
lokaorð mín íþessum pistli og skora á
Vem Björk Einarsdóttur hjúkmnar-
fræðing í Hamarsskóla að skrifa
næsta pistil.
Forðast allt sem þarf að lesa
Um síðustu helgi var haldin svonefnd
söngmessa í Safnaðarheimilinu. Þar var í
stóru hlutverki tónlistarhópurinn Tónsmiða-
félagið en einnig kom fram sérstakur söng-
hópur í messunni. Einn meðlima hópsins er
Eyjamaður vikunnar.
Fullt nafn? Ingibjörg Ósk Þórðardóttir.
Fæðingardagur og ár? 12. apríl 1985.
Fæðingarstaður? Vestmannaeyjar.
Fjölskylduhagir? Bý í foreldrahúsum.
Menntun og starf? Er í 10. bekk í Barna-
skólanum. Vinn við bamapössun á Hressó.
Laun? Mjögfín.
Bifreið? Bara fæturnir.
Helsti galli? Ég er rosalega gleymin.
Helsti kostur? Æ, við skulum láta aðra um að
svara því. Mér er sagt að ég syngi alveg
þokkalega.
Uppáhaldsmatur? Allt sem kemur úr sjopp-
unum.
Versti matur? Þorramatur og allt sem kemur úr sjónum.
Uppáhaldsdrykkur? Allt sem flýtur.
Uppáhaldstónlist? Allt mögulegt.
Hvað er það skemmtilegasta sem þú gerir? Mér finnst
gaman að syngja, vera á Hressó og vera með vinum
mínum.
Hvað er það leiðinlegasta sem þú gerir? Að vakna í
skólann.
Hvað myndirðu gera efþú ynnir milljón í happdrætti?
Ég er svo nísk að ég myndi leggja hana inn í banka.
Uppáhaldsstjórnmálamaður? SteingrímurJ. Sigfússon,
þingmaður fyrir Vinstri-græna.
Uppáhaldsíþróttamaður? íslendingarnir sem voru á
Olympíuleikunum.
Ertu meðlimuríeinhverjum félagsskap? Hressó.
Uppáhaldssjónvarpsefni? Allt mögulegt, t.d. teiknimyndir.
Uppáhaldsbók? Eg forðast allt sem þarfað lesa.
Hvað meturþú mest ífariannarra? Jákvæðni og hrein-
skilni.
Hvað fer mest ítaugarnar á þér ífari annarra? Baktal og
óstundvísi.
Fallegasti staður sem þú hefur komið á? Sveitirnar í
Englandi eru mjög fallegar.
Hvað liggur að baki því að fjórar manneskjur taka upp
á þvíað syngja saman opinberlega? Þetta byrjaði með
því að Obbi bað mig um að koma í þetta og þar sem mér
finnst gaman að syngja þá gerði ég það.
Hvernig fannst þér þessi messa takast? Ótrúlega vel.
Ég hélt að þetta gæti ekki orðið svona flott.
Er öðruvísi að syngja á „helgum stað“ en öðrum og
veraldlegri stöðum? Ég hefnú aðallega sungið við skímir
og fermingar og þannig athafnir svo að ég hef ekki
samanburð.
Má vænta þess að heyra meira í ykkur fjórum á
næstunni? Ég ætla að vona það.
Eitthvað að lokum? Mér þætti gaman ef krakkar í
Vestmannaeyjum fengju fleiri tækifæri til að læra að syngja
en nú er.

Þann 20. ágúst eignuðust son, Helena Birkis Víðisdóttir og Huginn
Helgason. Hann vó 17 merkur og var 56 cm að lengd. Hann hefur
fengið nafnið Helgi Birkis. Ljósmóðir var Guðný Bjamadóttir.
Þann 22. júní eignuðust son í Reykjavík Jóna Guðmundsdóttir og
Héðinn Svavarsson. Hann vó 13 merkur og var 51 cm að lengd.
Hann hefur verið skírður og fengið nafnið Tómas Ámi. Með
Tómasi Áma á myndinni em systir hans Elín Harpa og stóri bróðir
Guðmundur Þór en hann fæddist þennan sama dag sjö ámm og
tveimur mínútum fyrr. Fjölskyldan býr í Reykjavík
Á döfmrrí— 4*
Bjórhálíð á Mánabar er frestað til 19. okt.
Grillveislu ÍBV íþróttafélags er frestað til 28. okt.
Ráðstefnunni Eyjar 2010 er frestað til 28. okt.
12.okt. Fundur hjá Kiwnismönnum kl. 19.30
13. okt. ÍBV - Stjarnan hjá strákunum kl. 20.00
Ið.okt. Opnun Listakots kl. 14. Alþjóðleg myndlistarsýning
listafólks sem búsett er í Eyjum.
15. okt. Söngtónleikar í Safnaðarheimili Landakirkju kl. 15.15
18. okt. Tölvunámskeið hefjast í Athafnaverinu
19. okt. Aðalfundur Farsæls um kvöldið á Heiðarvegi 7
19. okt. Bjórhátíð á Mánabar, stendur í þrjá daga!
28. okt. Eyjar 2010, ráðstefna ungs fólks um framtíðarsýn sína
28. okt. Grillveisla ÍBV íþróttafélags við Þórsheimilið kl. 20.00