Fréttir - Eyjafréttir - 12.10.2000, Síða 11

Fimmtudagur 12. október 2000
Fréttir
11
im Eyjarnar bjóða upp á
Erlingur Richardsson:
íþróttir skipa
stóran sess í
atvinnulífínu
Erlingur Richardsson er íþrótta-
kennari við Framhaldsskólann í
Vestmannaeyjum, fæddur 1972.
Erlingur lauk prófi frá íþrótta-
kennaraskólanum árið 1997 en
hann hefur einkum gert garðinn
frægan í handboltanum og er einn
af burðarásum handknattleiksliðs
ÍBV.
Er raunhœft að œtla að breyta
einhverju í Eyjum ? Hefur þetta ekki
allt verið á niðurleið undanfarin ár, er
þetta ekki bara þróun sem ekki er
hœgt að breyta?
„Eg hef oft velt þessu fyrir mér og
niðurstaðan er sú að við komumst lík-
lega ekki öllu neðar, nú er botninum
náð og leiðin liggur upp á við. Eg vil
alla vega ekki trúa öðm. Auðvitað
gætum við fengið einhverja skelli til
viðbótar, t.d. ef við misstum frá okkur
kvóta eða þess háttar, sem auðvitað
væri slæmt, en á heildina litið held ég
að við séum á leið upp og bjart sé
framundan."
I hverju liggur helsti vaxtar-
broddurinn að þínu áliti?
„í raun höfum við ekki haft um
margt að velja. Oft hefur verið rætt
um fullvinnslu sjávarafla en þar
þekkja aðrir betur til en ég. Svo er það
ferðamannaþjónustan. Þar er hægt að
gera betur, ekki bara í því sem snýr að
útlendingum heldur einnig íslend-
ingum. Eyjan er náttúruperla sem
hægt er að auglýsa og nýta betur. Við
þurfum stutt að fara til að skoða nær
alla þætti náttúrunnar, fuglalíf, sjávar-
dýr og svo jarðfræðina. Við höfum
allt til að geta boðið góða þjónustu.
Svo þarf ekki alltaf að gera stóra eða
viðamikla hluti, t.d. er nóg að skipu-
leggja betur tjaldstæði og ámóta þætti
þannig að fólk vilji koma hingað
aftur.“
Af hverju hefur þróunin verið sú til
þessa að íbúum fœkkar á lands-
byggðinni og fólk flytur á suð-
vesturhomið?
„Eru það ekki þessi „týpisku" at-
vinnutækifæri sem eiga að vera betri
þar? Fólk fær frekar störf við sitt hæfi
þar, a.m.k. þar sem sérstakrar mennt-
unar er krafist. Og menntunin fer að
miklu leyti fram í Reykjavík. Þess
vegna getur það oft verið stórt skref að
stíga þegar fólk hugsar til þess að snúa
aftur him að námi loknu. Þess vegna
er það spumingin um að bæta mennt-
unina hér heima þannig að ekki þurfi
endilega að sækja hana á höfuð-
borgarsvæðið."
Nú hefurþú lifað og hrœrst í íþróttum.
Sérðu fyrir þér að íþróttirnar geti átt
sinn þátt í uppbyggingu byggðar-
lagsins?
,Ég vil nú meina að þær séu nú þegar
stór þáttur í atvinnulífinu hér. ÍBV
íþróttafélag er t.d. með milli 25 og 30
manns í vinnu, gróflega reiknað. Sú
starfsemi hefur orðið til þess að fólk
hefur flutt hingað, bæði útlendingar og
íslendingar. Ferðaþjónustan byggist
líka að verulegu leyti upp á því sem
íþróttahreyfingin er að gera. Öll
íþróttamótin, Shellmót, Pæjumót,
Golfævintýrið og svo sjálf þjóð-
hátíðin, allt er þetta í tengslum við
íþróttahreyfinguna og ekki bara
ferðaþjónustan sem nýtur góðs af
heldur skilar þetta sér í verslun og
þjónustu. Og velgengni í íþróttum
leikur einnig stórt hlutverk. Ég býst
t.d. við að flestir, ef ekki allir Eyja-
menn, vilji helst af öllu leika með
IBV. A.m.k. vó það þungt í ákvörðun
okkar Vigdísar, að snúa aftur til Eyja,
að við vomm bæði á fullu í hand-
boltanum og sáum fram á að geta
haldið því áfram með liðum í efstu
deild. Blómlegt íþróttalíf er stór liður
í uppbyggingu hvers staðar.
Svo held ég að við eigum að skoða
betur þann þátt hvemig fjármagnið
myndast og hvemig við náum því. Öll
þjónusta innanbæjar þarf auðvitað að
vera fyrir hendi en við megum ekki
festast um of í því hvemig við náum í
fjármuni innanbæjar heldur beina
sjónum okkar frekar að því hvemig
við getum náð hingað fjármagni utan
byggðarlagsins. Þá er ég ekki síst að
hugsa um rekstur sem tengist hvers
kyns hugbúnaði. Það þarf nefnilega
ekki svo ýkja mikið til að koma
slíkum fýrirtækjum á laggimar og þar
er helsti vaxtarbroddurinn í dag.“
Rut Áslaugsdóttir:
Möguleikarnir eru óteemandi
Rut Ásiaugsdóttir er líffræðingur,
fædd 1965, og vinnur hjá Rann-
sóknastofnun ílskiðnaðarins í
Vestmannaeyjum. Hún er með BS-
próf í líffræði frá Háskóla ísiands
en því námi lauk hún 1994. Rut
hefur búið í Vestmannaeyjum í tíu
ár.
Hverjir eru helstu kostir Vestmanna-
eyja sem byggðarlags og þá einnig
gallar?
„Kostimir em mýmargir. Hér er
stutt að fara í allt, ekki vegalengdir
eins og á höfuðborgarsvæðinu. Gott
að ala upp böm, rólegur bær, sumir
segja of rólegur. Og svo er það ná-
lægðin við náttúmna. Helstu gallamir
tengjast samgöngum, það getur verið
erfitt að komast héðan og hingað. Þá
em fáir kostir í atvinnulífinu, ekki síst
fyrir sérmenntað fólk. Ef við tökum
mig sem dæmi þá er aðeins um þijá
kosti fýrir mig, sem líffræðing, að
velja atvinnulega hér; við kennslu, á
sjúkrahúsinu og svo hér hjá Rann-
sóknastofnuninni. Á Reykjavíkur-
svæðinu em atvinnumöguleikamir
mun fleiri."
Líkar þér jajhvel að búa hér og þegar
þú komst hingaðfyrir tíu ánun?
, Já, mér hefur alltaf líkað vel í Vest-
mannaeyjum. Reyndar var ég nokkuð
lengi að kynnast Vestmannaeyingum,
við stofnuðum t.d. AKP-sauma-
klúbbinn, nokkrar aðkomukonur,
skömmu eftir að við fluttum hingað.
En hér býr gott fólk sem ég ætla alls
ekki að fara að setja út á.“
Er sú starfsemi, sem fram fer í Hvíta
húsinu við Strandveg, til góðs fyrir
byggðarlagið?
„Tvímælalaust. Ég starfa aðallega
við efnarannsóknir fyrir Isfélagið og
Vinnslustöðina en hér fara fram margs
konar rannsóknir þó að bæði Há-
skólinn og Hafrannsóknastofnun séu
mun stærri í sniðum í þeim efnum en
við. En ég held að almenningur geri
sér ekki grein fyrir því hve mörg
fyrirtæki em í húsinu og hve mikil
starfsemi fer þar fram. Ef nægilegt
fjármagn væri fyrir hendi væri bæði
hægt að stórauka rannsóknir og fjölga
starfsliði. En peningaskortur háir
okkur, ennþá að minnsta kosti."
Nú tengist þú einnigferðaþjónustunni
talsven. Hverjir eru framtíðar-
möguleikamir þar?
„Ferðaþjónustan í Eyjum hefur lítið
breyst frá því að Páll Helgason byijaði
hér með útsýnisferðir á sjó og landi.
Auðvitað em möguleikamir miklu
fjölbreyttari en í útsýnisferðum. Það
sem kannski er merkilegast við þetta
RUT: Stór hluti íslendinga hefur aldrei komið til Eyja, við þurfum
iíka að vinna að ferðamálum á innanlandsmarkaði.
er að allir tala um þá möguleika, allir kvæmdina vantar. Kannski aðallega
em með hugmyndir en fram- vegna þess að fjármagnið vantar. Mér
iiggur við að segja að möguleikamir
séu ótæmandi. Þeir sem hafa kafað
við Eyjar segja t.d. að hvergi sé fall-
egra neðansjávar en hér. Þarna er
aðeins einn möguleiki af svo mörgum
sem unnt væri að bjóða upp á, köfun
er óhemjuvinsælt sport víða um heim
og gæti átt mikla framtið fyrir sér í
Vestmannaeyjum. Svo skulum við
ekki gleyma því að stór hluti
fslendinga hefur aldrei komið til Eyja,
við þurfum líka að vinna að
ferðamálum á innanlandsmarkaði.
Allir em sammála um að á síðustu
ámm hefur verið fólksflótti héðan. Og
af hverju? Af því að fólk hefur ekki
vinnu. Og af hverju hefur fólk ekki
vinnu? Vegna þess að í þessu eitt sinn
stærsta sjávarplássi á íslandi hafa
veiðar og vinnsla minnkað og sam-
eining fýrirtækja hefúr þýtt samdrátt í
atvinnu. Til þess að fá fólk hingað
verður atvinna að vera fyrir hendi.
Hingað flytur enginn nema hafa von
um atvinnu, sama hversu mikil
náttúmfegurðin er eða umhverfið
fjölskylduvænt. Svo einfalt er það.
Ökkar mestu möguleikar í atvinnu-
málum felast áfram í sjávarútvegi og
svo í ferðamennsku. Málið er hvemig
við nýtum þá möguleika."
Sigurg.