Fréttir - Eyjafréttir - 16.01.2003, Side 9

Fimmtudagur 16. janúar 2003
Fréttir
9
miður er það svo að stór hluti þjóðar-
innar er dottinn úr tengslum við rætur
sínar og telur að peningar verði til í
bönkum og kauphöllum og gerir sér
enga grein fyrir því að peningamir
fyrir jeppunum, laxveiðinni og
Ceriosinu eru að stærstum hluta sóttir
í greipar Ægis með ærinni fyrirhöfn
og oftar en ekki með miklum til-
kostnaði í mannslífum og íjarvistum
ífá ijölskyldu og öllu því sem þykja til
sjálfsagðra mannréttinda í landi.
Enginn sem veit betur er ánægður
með þessa þróun og á jafnvel erfitt
með að skilja þetta hugarfar en
staðreyndin er samt sem áður sú að
svona er þetta og ekki margt við því
að gera við óbreyttar aðstæður.
Nær líka til bamanna
Bömin okkar eru hætt að leika sér eins
og við sem emm komin á miðjan
aldur og þaðan af eldri ólumst upp við.
í það minnsta sé ég ekki bömin í mínu
nágrenni leika sér í brennibolta, fallin
spýta eða í bfló með heimasmíðuðum
bflum eins og ég ólst upp við.
Og ekki sér maður guttana halda til
niðri við bryggju eins og áður tíðk-
aðist þegar allt snérist í kringum sjóinn
og skipstjóramir og sjómennimir
vomr hetjumar en ekki framkvæmda-
stjóramir.
Þau sitja daglangt fyrir framan tölv-
una í leikjum eða á netinu, eða
sjónvarpið og em ekki gömul þegar
þau eru farin að tala tungumál sem
eldra fólk á jafnvel erfitt með að skilja,
eða hvað þýðir annars lagg, ping,
sjortkut, uplód, dánlód, ráder, svo fátt
eitt sé nefnt.
Bömin okkar em afsprengi tækni-
byltingarinnar sem er enn í fullum
gangi og í dag er það orðið þannig að
böm sem ekki hafa aðgang að tölvum
munu til lengri tíma litið eiga færri
valkosti til menntunar og starfa en þau
sem hafa góða undirstöðuþekkingu í
þessari tækni.
Markmiðið
Og þá er komið að frétt þeirri sem ég
minntist á að ofan. I fréttinni segir
orðrétt: „Markmið verkefnisins er að
skapa aðstæður á landsbyggðinni þar
sem íbúar geti nýtt sér þann ávinning
sem upplýsinga og fjarskiptatæknin
býður upp á. I hugmyndinni felst að
byggðariag marki sér framtíðarsýn um
notkun á upplýsinga- og íjarskipta-
tækni á nýjan og frumlegan hátt,
íbúum og fýrirtækjum til hagsældar.“
Þetta vill segja að verið er að ýta
undir að landsbyggðin, sem til þessa
hefur að langmestu leyti byggst upp í
kringum sjávarútveg og Íandbúnað,
fari að líta út úr fjósunum og fisk-
vinnsluhúsunum og skapa sér vett-
vang og tækifæri á fleiri sviðum. Til
þessa hafa svo sem ýmsar tilraunir
verið gerðar til að skapa atvinnutæki-
færi úti á landi sem áttu að byggjast á
nýrri tækni en þær hafa flestar verið
dæmdar til að mistakast, aðallega
vegna þess að þessum fýrirtækjum var
yfirleitt fylgt úr hlaði, eingöngu með
íoforðum en ekki aðgerðum til að
skjóta stoðum undir þau og gera þeim
kleift að spjara sig.
Spuming um pólitískan vilja
Meira að segja hefur þetta verið reynt
hér í Vestmannaeyjum. Margar af
þessum hugmyndum hafa verið prýðis
góðar og myndu við réttar aðstæður
áræðanlega ganga upp. Þar er að nefna
til dæmis bakvinnslu ýmiss konar fyrir
stofnanir og fyrirtæki, símasvörun,
símasölu, hýsingu á gagnagrunnum
ofl. Vandamálið er hins vegar að ekki
hefur til þessa verið pólitískur vilji til
að gera landsmönnum jafnhátt undir
höfði í samgöngumálum eins og við
Eyjamenn könnumst við og eru
fjarskipti þar meðtalin.
Að reka svona fyritæki í dag er ekki
hægt nema á höfuðborgarsvæðinu því
þar er allur sá grunnur, tækni, kunnátta
og fyrirgreiðsla sem svona lagað þarf
til að komast á legg og lifa. Vonandi
er það að breytast. En ekki þýðir
eingöngu að kenna öðrum um. Eg
held að í sumum tilfellum hafi þessi
rekstur ekki gengið vegna þess að
heimamenn sjálfir höfðu ekki trú á að
það gæti gengið. I það minnsta heyrði
maður lítið um að fyrirtæki og
stofnanir í kringum þessi nýju fyrir-
tæki leituðu mikið eftir þjónustu þeirri
sem stóð til boða.
Hér snýst allt um sjóinn
Það leiðir svo hugann að öðru. I
bæjarfélagi eins og Vestmannaeyjum
snýst lífið að meira eða minna leyti
um fisk og aflabrögð. Ef loðnan bregst
eða sfldin lætur ekki sjá sig þá fjölgar
á atvinnuleysisskrá og sama gerist ef
seldur er bátur, nú eða útgerð eða ef
útgerð ákveður að nú skuli hætt að
koma með aflann í land og frysta hann
í staðinn eða sigla.
I öðrum bæjarfélögum þá bætist
jafnvel við samdráttur í landbúnaði.
Þetta hafa menn búið við lengi og
einhvem veginn finnst manni að fólk
geti ekki séð fyrir sér veröldina
öðruvísi og jafnvel séu menn famir að
sætta sig við þetta eins og hvert annað
náttúmlögmál.
Þegar menn hittast og ræða málin er
alltaf efst á baugi hvemig hægt sé að
fá meiri afla á land til að skapa fleiri
störf og eru þar margar og oft hreint
frábærar hugmyndir á ferðinni, það
þarf að breyta þessu eða það þarf að
skikka menn til að... og fleira í þeim
dúr. Menn tala sig heita niðri í Skýli, á
einhverri kaffistofunni eða þá á
borgarafundi.
Og ekkert gerist. Ekkert breytist.
Fjöldinn á atvinnuleysisskrá eykst
jafnt og þétt og áfram heldur að fækka
íbúum Vestmannaeyja. Og hringekjan
heldur áfram hring eftir hring. Eg er
ekki með þessum orðum mínum að
gera lítið úr þeirri staðreynd að
Vestmannaeyjar em og verða vonandi
um ókomna framtíð, útgerðarstaður af
bestu gerð.
Tækifærin sem fara hjá garði
Ég er að tala um tækifærin sem við
höfum látið fram hjá okkur fara af því
við bárum ekki gæfu til að koma auga
á þau. Nú er tíminn til að vakna og
fara að fá hlutdeild í þeirri þróun sem
er í gangi í kringum okkur og er að
mala öðmm gull. Við þurfum bara að
bera okkur eftir björginni og vera
tilbúin til að taka það sem okkur ber.
Ég veit að ráðamenn okkar, hvar í
flokki sem þeir standa, standa allir
sem einn þegar kemur að því að
beijast fyrir bættum lífskjörum okkar
smælingjanna og munu ekki draga
lappimar í því að skapa öll þau
atvinnutækifæri sem færi gefst á.
Bæjarráð hefur til að mynda falið
Rannsóknasetrinu og Þróunarfélaginu
að undirbúa umsókn um þátttöku í því
verkefni sem um er rætt og á vonandi
eftir að skapa mörg og vonandi vel
launuð störf fyrir alla þá sem áhuga
hafa. Einnig vil ég hvetja bæjar-
yfirvöld, burtséð ffá þessu verkefni, til
að marka langtíma stefnu í þeim
málum sem snúa að tölvu- og
fjarskiptamálum og hvernig menn sjá
fyrir sér kosti og galla. Ég er að tala
um 5 til 10 ára stefnumörkun. En ég
vil einnig hvetja fólk til að sýna þessu
máli áhuga og taka þátt í umræðu um
hvemig hag okkar eyjabúa er best
borgið í samkeppninni við aðra lands-
hluta og ekki síst við höfuðborgar-
svæðið.
Hugsum til framtíðar
Vemm með opin augun fyrir nýjum
tækifæmm og hættum að hugsa sífellt
í vikum, mánuðum eða kjöm'mabilum
þegar atvinnulíf og afkoma okkar er
annars vegar. Við þurfum að hugsa til
framtíðar og læra að þekkja tækifærin
þegar þau birtast en ekki bíða bara
eftir að þau sparki í afturendann á
okkur. Ef menn hafa hugmyndir að
því hvemig við getum bætt líf okkar
eiga þeir að koma þeim á framfæri en
ekki að þrasa heima í stofu. Vest-
mannaeyingar em jákvætt fólk og
duglegt. Nýtum okkur jákvæðnina og
kraftinn til að skapa okkur betra líf og
fleiri störf.
Sjálfur hef ég margar og stórar hug-
myndir í kollinum og verkefnið
Rafrænt samfélag fellur vel að þeim.
En meira um það síðar.
Guðmundur Þ.B. Ólafsson skrifar:
Mat hverra? - Röng
Ágæti ritstjóri.
Undirritaður hafði ekki hugsað sér að
blanda sér í umfjöllun blaðsins Frétta
um málefni líkamsræktarsalar í
Iþróttamiðstöð og starfsemi Hressó,
enda nóg komið, að mati undirritaðs.
Hjá því verður hins vegar ekki
komist, þar sem leiðréttingar er þörf á
því sem fram kom í seinasta tölublaði
Frétta, í umfjöllun vegna höfnunar
íþrótta- og æskulýðsráðs á tilboði frá
Hressó í rekstur líkamsræktarsalar
Iþróttamiðstöðvar.
Blaðið hallar þar réttu máli, en í
fyrirsögn greinarinnar stendur „O-
raunhæft tilboð - að mati íþrótta-
fulltrúa bæjarins“ seinni hlutinn birtist
í undirfyrirsögn.
Blaðið fullyrðir sem sagt að þegar
íþróttafulltrúi gerir grein fyrir því hver
rök ráðsins hafi verið við afgreiðslu
málsins, þá sé þar um mat íþrótta-
fulltrúans á málinu að ræða. Um það
mat eða rök var ekki verið að biðja og
þess hvergi getið í rökstuðningnum.
Eins og þeim hlýtur að vera ljóst
sem lesa fundargerð íþrótta- og æsku-
lýðsráðs bað bæjarráð íþróttafulltrúa
að svara fýrirspum um hver hafi verið
rök íþrótta- og æskulýðsráðs fýrir
höfnuninni.
Til að það orki nú ekki tvímælis,
hvað þar stendur, birti ég hér að neðan
3. mál fundargerðarinnar óbreytta og
án innleggs blaðamanns, svo les-
endum blaðsins megi vera ljóst hvað
stendur í fundargerð íþrótta- og
æskulýðsráðs og hvaða rök lágu að
baki við afgreiðslu málsins.
Eftirfamdi var bókað:
Þriðja mál.
„Fyrir lágu svör íþróttafulltrúa við
fýrirspum frá Guðrúnu Erlingsdóttur
sem lögð var ffam á fundi bæjarráðs 9.
desember sl. vegna 4. máls fundar-
gerðar íþrótta- og æskulýðsráðs ffá 5.
desember sl.
Fyrirspumin var eftirfarandi: „Oska
eftir nákvæmum útskýringum frá
íþróttaráði varðandi 4. mál hvað það
er í tilboði Líkamsræktarstöðvarinnar
ehf. sem er algjörlega óraunhæft. Svör
þessi liggi fyrir á fundi bæjarstjómar
12. desember 2002. Ég mun ekki taka
afstöðu til málsins fyrr en ofan-
greindar upplysingar liggja fýnr.
Bæjarráð fól íþróttafulltrúa að svara
fyrirspuminni, sem var eftirfarandi:
„Rök iþrótta- og æskulýðsráðs fyrir
höfnun á tilboði Éíkamsræktarstöðv-
arinnar ehf. sem algjörlega óraunhæfu
eru eftirfarandi:
a) Tilboðið felur m.a. í sér að gerður
verði óuppsegjanlegur 7 ára samn-
ingur. Slík binding er talin algjörlega
óraunhæf og á engan hátt eðlileg.
b) I tilboðinu kemur hvergi fram að
rekstraraðilinn ætli að greiða eina
einustu krónu í leigu fyrir aðstöðuna.
Slfkt tilboð er talið algjörlega óraun-
hæft.
c) Tilboðið felur m.a. f sér að
rekstraraðilinn fái allar tekjur sem inn
koma vegna starfsemi líkamsræktar-
salar. Innkomnar tekjur, vegna afnota
almennings, miðað við stöðuna 30.
nóvember sl. vom 2.885.050.- kr..
Gert er ráð fyrir að umræddar tekjur
verði í árslok um 3,2 milljón krónur.
„íþróttafullrúi sendi bæjarráði ofangreint svarbréf og
sendi jafnframt svarbréfið til allra aðila sem sátu
umræddan fund. Iþrótta- og æskulýðsráð samþykkir
þessi rök, enda eru þau í samræmi við skoðanir
ráðsins eins og þær komu fram á fundi þess 5. des.
2002.“ Hér lýkur beinni tilvitnun í 3. mál.
Eins og að ofan er getið má ljóst vera að
íþróttafulltrúi var að gera grein fyrir rökstuðningi sem
íþrótta- og æskulýðsráð hafði, í afgreiðslu sinni á
tilboði Hressó. Þess má geta hér að ofangreind rök
em í samræmi við skoðun íþróttafulltrúa um að
tilboðið væri óraunhæft, en um þá skoðun og rök var
ekki verið að tjalla, eins og áður er getið, enda hafa
þau ekki fyrr en nú, verið sett fram á prenti.
túlkun
Hafa ber í huga að tmfiun varð á
starfsemi líkamsræktarsalarins íjanúar
og febrúar vegna endurbóta á salnum,
þannig að ofangreindar tekjur eru
sennilega í lægri mörkunum, sem
viðmiðunarforsenda fyrir tekjuáætlun
næsta árs. í fjárhagsáætlun þessa árs er
gert ráð fyrir að tekjur vegna
almennings í líkamsræktarsal verði 3
milljón krónur, vegna afnota al-
mennings.
d) Tilboðið felur m.a. í sér að
rekstraraðili fái allar millifærðar tekjur
íþróttamiðstöðvar vegna ÍBV, aldr-
aðra, slökkviliðs og skóla. Tekjur
líkamsræktarsalar vegna umræddrar
millifærslu em í ár 3.898.000.- kr..
Samkvæmt ofangreindu felur tilboðið
m.a. í sér að rekstraraðili fái á árs-
gmndvelli tekjur, sem á þessu ári
verða um 7.098.000,- kr..
Ef sömu tekjuforsendur em notaðar
fyrir næstu 7 ár, felur tilboðið m.a. f
sér tekjur til rekstraraðila að upphæð
49.686.000.- kr. á verðlagi dagsins í
dag.
Það er talið nokkuð ljóst að
kostnaður við rekstur Iþróttamið-
stöðvarinnar muni ekki lækka, sem
neinu nemur, þrátt fyrir að rekstur
líkamsræktarsalar verði falinn öðmm
aðila, þá miðað við núverandi
starfsemi salarins. Þetta á ekki síður
við, þar sem það er haft í huga að í
tilboðinu er ekki gert ráð fyrir neinni
greiðslu fyrir afnot á mannvirki og
tækjum, til að mæta rekstrarkostnaði
viðkomandi salar og þeim húshlutum
sem starfseminni fylgir.
Aðrir þættir tilboðsins, svo sem
aukin starfsemi og tillögur um aukna
þjónustu, em ekki taldir vega upp á
móti þeim þáttum tilboðsins sem um
er getið í framansögðu.
Undirritaður telur að ofanritað svari
því hvers vegna íþrótta- og æskulýðs-
ráð taldi á fundi sínum að umrætt
tilboð væri algjörlega óraunhæft.
Með kveðju og von um að í
ofanrituðu felist nægilega nákvæmar
Frétta
útskýringar og svari fyrirspurninni.
Virðingarfýllst:
Guðmundur Þ. B. Ólafsson, íþrótta-
fullöníi."
„íþróttafullrúi sendi bæjarráði ofan-
greint svarbréf og sendi jafnframt
svarbréfið til allra aðila sem sátu
umræddan fund.
íþrótta- og æskulýðsráð samþykkir
þessi rök, enda em þau í samræmi við
skoðanir ráðsins eins og þær komu
fram á fundi þess 5. des. 2002.“
Hér lýkur beinni tilvitnun í 3. mál.
Eins og að ofan er getið má ljóst
vera að íþróttafulltrúi var að gera grein
fyrir rökstuðningi sem íþrótta- og
æskulýðsráð hafði, í afgreiðslu sinni á
tilboði Hressó.
Þess má geta hér að ofangreind rök
em í samræmi við skoðun íþróttafull-
trúa um að tilboðið væri óraunhæft, en
um þá skoðun og rök var ekki verið að
fjalla, eins og áður er getið, enda hafa
þau ekki fyrr en nú, verið sett fram á
prenti.
Ég læt önnur atriði í umfjöllun
Frétta, liggja á milli hluta, svo sem að
ofangreind gögn skyldu ekki koma
fram í samantekt Frétta nýverið, sem
sögð var byggjast á fyrirliggjandi
gögnum.
Ofangreint svar íþróttafulltrúa með
rökum íþrótta- og æskulýðsráðs við
höfhun á tilboði Hressó var lagt ffam á
bæjarstjómarfundi 12. desember sl. 4.
mál, c) 9. liður.
Nóg um það og mál að linni.
Eg vil nota tcekifœrið og óska
Vestmannaeyingum, sem og öðrum,
gleðilegs nýs árs með von um bjarta
framtíð.
Cuðmundur Þ. B. Olafsson,
íþróttafulltrúi.