Fréttir - Eyjafréttir - 16.01.2003, Síða 14

14
Fréttir
Fimmtudagur 16. janúar2003
Björgvin Arnaldsson fráfarandi re
Þegar Eyjamenn hætta að hafa
Fáar ákvarðanir hafa
valdið jafn miklum
deilum í Eyjum og útboð
á rekstri Herjólfs fyrir
tveimur árum. Málið var
hápólitískt ásamt því sem
það fór fyrir brjóstið á
mörgum að hafa misst
„forræðið" yfir þjóðveg-
inum til Þorlákshafnar.
Björgvin Arnaldsson
rekstrarstjóri Landflutn-
inga - Samskipa fékk það
erfiða hlutverk að stýra
rekstri skipsins héðan. Oft
hafa deilurnar verið
háværar og fór Björgvin
ekki varhluta af því. Hann
hefur nú nýhætt störfum
og flytur til Grimsby á
Englandi síðar í mánuð-
inum þar sem hann tekur
við starfi sölustjóra Sam-
skipa þar í landi. Hann
segist skilja sáttur við
starfið og segir það hafa
verið góðan en erfiðan
skóla.
Við hittumst á Bröttugötu 15 sem
hjónin keyptu nýlega og fluttu inn í
október sl. Björgvin er kvæntur Auði
Báru Ólafsdóttur kennara við Bama-
skólann og var athöfnin í nóvember sl.
í Stafkirkjunni á Skansinum. Þau hafa
verið í sambúð síðan 1995 og eiga tvö
böm, Örvar Óla sem er ljögurra ára og
Rögnu Katrínu sem er 14 mánaða.
Björgvin er hreinræktaður Norðlend-
ingur, nánar tiltekið Suður -Þing-
eyingur í báðar ættir.
Árgangurinn úr Eyjum
Björgvin flytur fyrst til Vestmanna-
eyja í nóvember 1986 en þá var hann
nýorðinn tvítugur. Faðir hans, Am-
aídur Bjamason, var þá bæjarstjóri í
Eyjum. Björgvin ákvað að skella sér á
sjóinn. „Eg byijaði á að fara einn túr á
Breka og svo vann ég næstu mánuðina
hjá Samtog sem gerði út Breka ásamt
fleiri togurum, m.a. Gídeon, Halkion
og Klakkinn." Björgvin var ekki
ókunnur sjómannsstörfunum en hann
hafði bæði verið á vertíð í Grindavík
og á Húsavík áður.
Arið 1990 lá leiðin svo aftur upp á
land en þá hóf hann nám í Tækni-
skólanum. „Ég fór í útgerðartækni og
var með stómm hóp af Vestmanna-
eyingum. Hópurinn var kallaður
árgangurinn úr Eyjum, þama vom
strákar eins og Maggi Bóa, Steini
Vitta, Óli Snorra, Gylfi Siguijóns og
Siguijón Guðmunds," segir Björgvin.
Til Samskipa
Að loknu námi keypti Björgvin sér
sómabát og gerði hann út frá Homa-
firði. „Eins og vant er með trillu-
sjómenn þá var talsvert flakk á okkur
og ég kom hingað til Eyja um sumarið
1995 og gerði hann út héðan. Sel
hann svo um áramótin 1995 og 1996
og var þá byrjaður að vinna hjá Steina
-Sumir virtust espa hver annan í að líta á breytinguna sem neikvæðan hlut en það var líka fjöldi manns sem var mjög ánægður með
breytinguna og lýsti yfir ánægju með þá þjónustu sem við veittum. Reyndar þarf ekkert margar neikvæðar raddir til að halda uppi
óánægjunni, segir Björgvin sem hér er með soninn Örvar Óla.l
Vitta hjá Samskipum sem þá hét
Flutningamiðstöðin og var dótturfyrir-
tæki Samskipa og Vinnslustöðvar-
innar.“
Þorsteinn Viktorsson snýr sér svo
að útgerðinni á Ófeigi og Björgvin
tekur við sem rekstrarstjóri um ára-
mótin 1998 en þá var fyrirtækið al-
gerlega orðið í eigu Samskipa og búið
að breyta nafninu í Landflutninga. Það
var svo tveimur ámm eftir að hann tók
við sem Herjólfur heyrði orðið undir
hann og starf hans breyttist talsvert við
það.
Margt utanaðkomandi gerði
reksturinn erfiðan
Þurftu Samskip að gera miklar
breytingar á rekstri Heijólfs þegar þið
tóku við rekstrinum?
„Já, það var frekar erfitt að taka við
Herjólfi. Að vísu rákum við Hríseyjar-
og Grímseyjarferjuna Sæfara en það
er ekkert í líkingu við Heijólf. Þannig
að þetta var töluvert nýtt íyrir okkur
og erfitt að taka við nýjum rekstri,
læra á hann og þurfa um leið að þróa
bókunarkerfi sem átti reyndar að vera
löngu komið í notkun við skráningu
feijufarþega, lyrrverandi rekstraraðilar
höfðu verið með það á undanþágu í
töluverðan tíma.“
Björgvin segir að slagurinn hafi líka
verið á mörgum vígstöðvum. „Þetta er
mjög pólitískt mál og svo fjölgaði
farþegum mikið ofan á allt saman.
Flutningar jukust um 25.000 manns
fyrsta árið okkar og má að miklu leyti
rekja það til þróunar í flugsamgöngum
á sama tíma þegar Flugfélag fslands
hættir að fljúga hingað. Það má örugg-
lega setja samasemmerki á milli
aukningar hjá okkur og samdráttar í
fluginu. Þannig að það voru margir
utanaðkomandi þættir sem gerðu þetta
erfiðara en ella.“
Varðstu strax var við mikla neikvæðni
í bænum gagnvart þessum breyt-
ingum?
„Já, því er ekki að neita, sumir
virtust espa hver annan í að líta á
breytinguna sem neikvæðan hlut en
það var líka fjöldi manns sem var
mjög ánægður með breytinguna og
lýsti yfir ánægju með þá þjónustu sem
við veittum. Reyndar þarf ekkert
margar neikvæðar raddir til að halda
uppi óánægjunni."
Sat alltaf Heijólfsmegin í
skipinu
Björgvin sagði að hún hefði brotist út
í ýmsum myndum þessi óánægja.
„Fyrst eftir að við tókum við þá var
mikið frost og kuldi þannig að við
gátum ekki merkt skipið. Hann sigldi
því undir merkjum Heijólfs hf. Síðan
náðum við að merkja hann öðrum
megin og þá sigldi hann bæði undir
merkjum Heijólfs og Samskipa. Þá
var einn gallharður Heijólfs hf.-maður
sem sagðist alltaf sitja Heijólfsmegin í
skipinu, einhver spurði hann þá hvað
hann ætlaði að gera þegar búið væri að
merkja hann báðum megin og það var
víst lítið um svör,“ segir Björgvin og
var skemmt.
Hann sagði þó að það ætti ekki að
skipta höfuðmáli hver rekur skipið,
heldur hvemig þjónustustigið er.
„Þetta er bara gríðarlega mikið
hagsmunamál fyrir okkur Eyjamenn
að ferðatíðni sé skynsamleg. Það er
verkkaupinn, Vegagerðin fyrir hönd
ríkis, sem verður að sjá til þess að
famar séu nógu margar ferðir. Því
hefði auðvitað hefði verið eðlilegra að
gagnrýnin beindist gegn ríkinu og
þeirri staðreynd að áætíun skipsins var
orðin úrelt eins og hún var. Það er ekki
Samskip sem ákveður þetta, heldur
ríkið sem er verkkaupinn."
Er þetta búinn að vera erfiður tími hjá
þér sem stjómandi fyrirtækisins?
,,Já, en alveg gríðarlega lærdóms-
ríkur og það hefur verið mjög gott að
fá þennan skóla. Maður er reynslunni
ríkari eftir svona tíma,“ sagði Björg-
vin og bætti við að nú væri þetta farið
að róast mikið. Við emm búnir að reka
hann í tvö ár, hið fyrra stóðu
bæjarstjómarkosningar og það seinna
vom alþingiskosningar komnar af
stað. Það má segja að loksins sé
kominn vinnufriður, það er hætt að
hræra í áætluninni. Við vinnum nú
eftir tillögum nefndar samgönguráð-
herra sem er nýbúin að skila af sér.
Það er mjög mikilvægt fyrir alla aðila,
bæði okkur og þá sem starfa við
ferðaþjónustu að geta gengið að því
vísu hvemig ferðir Heijólfs em vegna
markaðssetningar. Það versta sem gert
er er að hræra mikið í áætluninni. Ég
held að við séum núna að vinna eftir
þriðja viðaukasamningi miðað við
upphaflegu útboðsgögnin."
Skipið munaðarlaust á
nokkurra ára fresti
Nú em rétt tvö ár síðan Samskip tók
við rekstrinum og samkvæmt upphaf-
lega samningnum væm þeir að byija á
síðasta ári samningsins núna en eins
og kunnugt er samdi Vegagerðin aftur
við Samskip og gildir sá samningur til
2005.
„Ég held að það hafi verið mjög
gott að menn vildu framlengja samn-
inginn til tveggja ára eins og lögin
leyfa en þá verður líka að fara fram
annað útboð.“
Björgvin segir að sú reglugerð sem
unnið er eftir sé ekki nógu hagstæð
fýrir Eyjamenn. „Það má orða það
þannig að skipið verður munaðarlaust
á þriggja ára fresti. Þá verður mark-
aðssetning í lágmarki."
Öll óvissa í rekstri er slæm
Er þetta þá rétta leiðin til að reka
skipið, væri ekki eðlilegra að ríkið sæi
hreinlega um að skaffa okkur þjóð-
veg?
,íig er svo kræfur að ég vil fá göng
og stóriðju. Þannig gæfust meiri
möguleikar á búsetu hér. En auðvitað
má benda á að Herjólfur er þjóðvegur
og ríkið sér okkur fyrir honum, það er
ljóst. Sumir hafa sagt að aukin
ferðatíðni hefði ekki náðst í gegn ef
skipið væri enn pólitískt rekið. Þá
hefði aldrei nást sátt um svona mikla
aukningu ferða,“ segir Björgvin.
Eyjamenn hafa kannski aldrei verið
eins kröfuharðir á rekstur Heijólfs eins
og eftir að Samskip tók við rekstr-
inum?
„Það var kannski ákveðið gæfuspor
fyrir Eyjamenn að svona fór. Þá er
hægt að gera meiri kröfu á breytingar
en þegar þetta er pólitískt rekið. Það
var löngu kominn tími á fleiri ferðir.
Svo er þetta ferli sem þarf að skoða
miklu oítar, sjáðu t.d. nýju samgöngu-
skýrsluna til næstu tólf ára, þar er ekki
minnst á nýjan Heijólf. Byggðalag
eins og Vestmannaeyjarþarf þess með
að samgöngumál, bæði í lofti og á
legi, séu í stöðugri endurskoðun og
það hefur gerst núna með þeirri nefnd
sem er að störfum. Hún hefur að mínu
mati skilað af sér tillögum sem eru
skynsamlegar og raunhæfar bæði fyrir
neytandann og verkkaupann.“
Raunhæft að stytta
ferðatímann niður í tvo tíma
Björgvin bætti við að hann teldi að
svarið væri ekki endilega stærra skip.
„Við þurfum fyrst og fremst styttri
ferðatíma. Ég tel t.d. að ferjan, sem
er verið að skoða, Shannon Alexis,
verði frekar til vandræða en hitt,
sérstaklega í höfhunum bæði hér og í