Harmonikublaðið - 01.12.2008, Síða 11

Fanney Magna Karlsdóttir - viðurkenning
wm w
Fanney Magna Karlsdóttir er ein þeirra sem
hlaut viðurkenningu fyrir störf í þágu har-
monikunnar á landsmóti S.Í.H.U. í Reykja-
nesbæ í sumar sem leið. Hún er fædd á
Siglufirði 17. janúari944. Hún er ein afsex
systkinum sem hlutu öll tónlistargáfu í
vöggugjöf. Níu ára gömul lærði hún á fiðtu,
sem var lengi vel hennar aðalhljóðfæri. Hún
var í námi hjá frænda sínum Sigursveini D.
Kristinssyni og þakkar hún honum að hún
skuli hafa haft lifibrauð af tónlist.
Árið 1965 fór hún ÍTónmenntakennaradeild
Tónlistarskólans í Reykjavík og útskrifaðist
þaðan vorið 1968. Samhliða náminu kenndi
hún hjá Sigursveini og svo áfram til 1980.
Árið 1982 flutti hún að Heiðarskóla í Leirár-
sveit þar sem hún kenndi á öll þau hljóðfæri
sem nemendurnir vildu læra á. Hún kvað
það hafa verið sér mikil lífsreynsla. Hún tók
svo hálfa kennslu við Tónlistarskólann á
Akranesi frá 1986 og kenndi þar á fiðlu og
blokkflautu. 1988 hættir hún í Heiðarskóla
og flytur til Akraness og fer þar í fulla
kennslu. þá bætist píanóið við hjá henni.
En Fanney, hvernigog hvenær kemur harm-
onikan tilsögunnar?
Það var árið 1992 sem ég fékk minn fyrsta
nemanda. Það atvikaðist þannig að áður
hafði Óðinn G. Þórarinsson, harmoniku-
leikari ogtónskáld, kenntá harmoniku, við
skólann. En svo flytur hann til Fáskrúðs-
fjarðar. Einn nemenda hans varð hálfvæng-
brotinn og saknaði hans mikið. Svo Lárus,
skólastjórinn minn, kom til mín og bað mig
fyrir hann. Ég sagði Lárusi að ég hafi aldrei
spilað á harmoniku, þó ég hafi alist upp við
harmonikuleik. Lárus svaraði til baka, þá
byrjar þú bara núna. Eftir það var ekki aftur
snúið. Ég kláraði veturinn með þessum 10
ára gamla nemanda mínum. Nú var svo
komið að ég heillaðist af þessu hljóðfæri
og hef kennt á harmoniku síðan.Áþessum
tíma jókst áhuginn á harmonikunni, þannig
að nemendur mínir urðu fljótlega á milli 20
og30. Þetta fannst mér mjög gefandi starf.
Éghafði alltafsamspileinu sinni íviku. Fór
svo með nemendurna út um allan bæ til að
spila við hin og þessi tækifæri, síðan upp
í Borgarfjörð og til Reykjavíkur og fleiri
staði. Þetta þróaðist út í það að það leið
varla sú vika að ekki var hringt og krakkarnir
beðnir að spila og skemmta einhvers
staðar. Þetta fannst okkur öllum afskaplega
skemmtilegt.
Mig langar að geta þess, sem ég er afar
stolt af, að árið 2000 gafst skólanum kostur
á að senda nemendur til Danmerkur og
valdi Lárus skólastjóri hópinn minn til far-
arinnar. Ég valdi þá nemendur sem lengst
voru komnir í námi og það er styst frá því
að segja að þetta var ómetanleg ferð og
skemmtileg í alla staði, og ég var mjög stolt
af nemendum mfnum.
Árið 2003 hef ég lokið 38. vetri mínum í
kennslu á hljóðfæri og hef aldrei tekið mér
frí, ekki einn einasta vetur. Næsta vetur
eða 2003 - 2004 fékk ég ársfrf hjá Tónlist-
arskólanum og fór að vinna á Sólheimum í
Grímsnesi. Þar stofnaði ég Bjöllukór með
vistmönnum, sem var mjög gaman. Það var
þannigað það hafði hverbjalla vissantón,
sem ég raðaði svo upp eftir tónstiganum.
Svo hafði hver vistmaður vissa bjöllu sem
hann sló f eftir leiðsögn minni. Þennan hóp
fór ég með fyrir jólin að spila bæði f Hafnar-
firði og Reykjavík.
Það var svo í mars 2004 að ég fékk sjón-
taugabólgu sem skemmdu í mér augun,
það mikið að égsé orðið mjög lítið ogvarð
því að hætta kennslu.
Fanney var fengin til að stjórna sveit Harm-
onikuunnenda Vesturlands fyrir landsmótið
á Siglufirði og gerði hún það með sóma.
Undirritaður var nemandi Fanneyjar um
tíma, með góðum árangri og það er alltaf
hægt að leita til hennar, ef mann vantar
eitthvað. Hún er hvers manns hugljúfi. Að
eiga hana fyrir félaga, kennara og vin er
ómetanlegt.
Fanneyvillafalúð þakka fyrir þá verðlauna-
veitingu sem henni var veitt og vill taka fram
að henni hafi þótt ákaflega vænt um
hana.
Vidtalid tók G.Helgi Jensson.

Verkstæði til alhliða viðgerða
Harmonikuþjónusta á harmonikum að Sóleyjarima 15, Reykjavík.
Guðna Hafið samband við Guðna
í síma 567 0046.