Harmonikublaðið - 01.05.2013, Blaðsíða 14

Páll heima á Krossi með Scandalli nikku sína
Seinni hluta spilaáranna notaði Páll
harmoniku af Serenelli gerð, 120 bassa
ogþriggja kóra. Nikkuna þáfékkGutt-
ormur bróðir hans að gjöf þegar hann
lauk námi í Eiðaskóla vorið 1957. Gutt-
ormur hafði á skólaárum sínum spilað
mikið á skólaböllum og skólasystkini
hans söfnuðu fyrir nikku handa honum
í þakklætisskyni þegar skólagöngu
hans lauk. Nikkan kom svo í góðar
þarfir hjá þeim Krossbræðrum þegar
þeir voru að spila vítt um Héraðið.
Árið 1963 kaupir Páll jörðina Hreiðars-
staði og hefur þar búskap með Þóreyju
Eiríksdóttur konu sinni. Dætur bættust
við hver af annarri og urðu sjö: Stef-
anía Hildur, Sólrún, Guðbjörg, Sólveig,
Þórey Eiríka, Stefanía og Ásgerður.
Stórt heimili, ræktun túna, uppbygging
búsins auk mjólkur- og póstflutninga
olli því að Páll hafði einfaldlega ekki
tíma til að sinna tónlistinni og hann
ákvað að hætta að spila á böllum.
Þegar þessum kafla í Iffi Páls var lokið
hafði hann spilað í hverju einasta sam-
komuhúsi á Fljótsdalshéraði og
mörgum af Austfjörðunum. Telst að
samkomuhúsin á Héraði hafi verið íþað
minnsta tólf á þessum tíma. Páll var
auðvitað vinsæll spilari í sinni sveit og líklega
hefur hann oftast spilað á Rauðalæk í Fellum.
Þó Páll hætti að spila á böllum hafði hann
gamla harmoniku heima á Hreiðarsstöðum
sem hann gat leikið á ítómstundum en þegar
hann varð fimmtugur gáfu systkini hans
honum vandaða harmoniku sem Páll leikur á
enn í dag. Eftir að hann og Þórey hættu
búskap 1992 og fluttu út í Fellabæ fór Páll
loksins að læra á harmoniku. Þótti hann af
kennara sínum, Ármanni Einarssyni, sérlega
góður og samviskusamur nemandi. Hann
hefur svo leikið á nikkuna fram á þennan dag
sér og öðrum til ánægju. Lengi lék hann fyrir
eldri borgara á Egilsstöðum og um tíma var
hann undirleikari hjá dansflokknum Fiðrild-
unum á Egilsstöðum. Páll er alls ekki hættur
að spila og grípur í nikkuna flesta daga.
En hvernig var svo spilaferillinn þegar litið
ertil baka? „Mér þótti alttafgaman að spila
þó að það gæti stundum verið svolítið erfitt.
Það var algjört lykilatriði að æfa sig til að
geta boðið upp á góða spilamennsku. Maður
varð að æfa sig svikalaust og ég hafði alltaf
það gaman af spilamennskunni að ég nennti
að æfa mig.“
Sigfús Guttormsson, bróðursonur Páls,
tóksaman
Minning - RAFN JÓNSSON
Rætur
Einar Guðmundsson leikur lög
eftir Norður- Þingeyinga
Það er óhætt að segja að Rætur séu réttnefni í
tvennum skilningi. í fyrsta lagi er Einar Guð-
mundsson harmonikuleikarinn snjalli fæddur
og uppalinn í Norður- Þingeyjarsýslu og í öðru
lagi er þar vagga harmonikuleiks á íslandi.
Heimkynni Jóhanns Óskars Jósepssonar frá
Ormarslóni, þess er fyrstur lék inn á harmon-
ikuplötu á íslandi árið 1933. Seinna kenndi
Jóhann hinum unga Einari harmonikuleik og á
þessari skemmtilegu plötu leitar Einar til æsku-
stöðvanna í efnistökum, leikur lög eftir sjálfan
sig og sveitunga sína úr Norður- Þingeyjarsýslu.
Frábær diskur með 12 harmonikulögum. Margir
af snjöllustu hljóðfæraleikurum Norðurlands
leika með Einari, gítarleikarinn Kristján Edel-
stein, Árni Ketill Friðleifsson og Halli Gulli
trommaog PéturogStefán Ingólfssynir skipta
bassaleiknum á milli sín.
Daginn áður en við Ása Sigurlaug fórum
til Tenerife fórum við heim til Rabba og
Tótu til að kveðja þau og fá fréttir af heilsu-
fari hans. Þá átti hann að fara til Reykja-
víkur í aðgerð sem hafði tekist vel að sögn
kunnugra. Ég átti alls ekki von á því þegar
við fórum út að ég myndi skrifa minn-
ingargrein um þennan vin minn stuttu eftir
að við komum að utan. Hann andaðist 26.
mars sl. á Sjúkrahúsi Akraness.
Rafn Jónsson var hár maður og sterkur og
hélt sér vel þó orðinn væri áttræður. Hann
hafði mikla ánægju af harmonikuleik og
spilaði sjálfur allvelogsamdi lögsem hafa
oftast verið spiluð á fundum félagsins.
Hann var mjög listrænn, málaði fínar
myndir sem hanga á veggjum á heimili
hans. Hann var mjög handlaginn, gerði
uppgamladráttarvélogvarflinkurviðallt
sem hægt var að gera í höndunum. Við
Ása Sigurlaug erum búin að þekkja þau
hjón lengi áður en við fluttum í Borgarnes
og þá fyrst á skemmtun hjá Félagi harmon-
ikuunnenda Vesturlands sem haldið var f
Þverárhlíð en hann var þá formaður
félagsins. Eftir að við fluttum í Borgarnes
kom hann stundum í heimsókn og við til
þeirra, var þá oft tekin fram harmonika og
tekið lagið.
Rabbi var góður maður og vinur vina
sinna, ég sá hann aldrei skipta skapi,
alltaf jafn rólegurogþægilegur. Hann var
lengi formaður Félags harmonikuunnenda
Vesturlands og bar ótakmarkaða
umhyggju fyrir því félagi, enda voru allir
fundir haldnir á heimili þeirra Tótu þótt
hann væri hættur formennsku og voru
veitingar þeirra líkt og væri afmæli eða
fermingarveisla. í haust stóð jafnveltilað
félagið yrði lagt niður því enginn vildi taka
við formennsku, þá kom hann til mín og
bað mig að taka að mér formennskuna,
hann skyldi aðstoða mig eins og hann
gæti ef með þyrfti. Hann átti allsekki von
á því að hann færi svona fljótt í sitt langa
ferðalag.
Við Ása Sigurlaug sendum Tótu, börnum
og öðrum aðstandendum innilegar sam-
úðarkveðjur. Guð blessi minningu Rafns
Jónssonar.
Góða nótt þér gefi
guð einn himnum á
sem líf ogsál þér léði
ílíkama jörðu á.
E.Ó.
Einar Óskarsson,
Ása Sigurlaug Halldórsdóttir.
14