Harmonikublaðið - 01.05.2013, Page 22
„ I „mir fóru víða um bæinn,
Fjórar söngglaðar konu köUubu sig
skemmtu meb ?ltarle ?Sfstu eittkvöldib.
Glebigjafana, «ru “ ^SnlUsmannslns
?SnsS,enTv artarÞákarlvf-rÞvíabhann
sé svo óskaplega þreyttur.
éavaktisvolengifram ettir P
hérna glebikonun gærkvold .
Þrír menn sátu í biðsal fæðingardeildar, svertingi,
KRingur og Framari. Pá kom hjúkrunarfræðingurinn
framog sagbi: „)a, nú fór illa, vib rugluaumbomumim
og nú verður hver að reyna að þekkja sitt barn Þ
gengu að litlu vöggunum og Framannn ben __
svarta barnið og sagði: „Þetta barn a eg. y
heldurðu það nú, því í ósköpunum? spurði h)Ukr
unarfræðingurinn. ... - t ka
Þá sagði Framarinn: „)a, eg ætla sko ekki
séns á því að sitja uppi með KRing.
égbýs
1».
Ungur maður gekk undir munnlegt próf, kunni ekki
alltofvel í greinunum yfirleitt, en mannkynssöguna
kunni hann utanbókar. Þegar hann fékk svo Karl
tólfta lét hann dæluna ganga þartil prófdómarinn
greip fram í fyrir honum, stöðvaði dæluna og sagði:
„Já, þetta kunnið þér ágætlega en segið mér nú
hvert Karltólfti fórallra síðast. Nemandinn hikaði
en sagði svo: „Ég er auðvitað ekki alveg viss, en
ég býst við að hann hafi farið beina leið til helvítis.”
W'
kvpmnlibaÓnd!nn labanale^una°Shafðialdreiveriðvið
kvenmann kenndur. Þetta var þegar nýlega var farið
að flytja inn traktora.
Ráðskonan kom inn til hans og spurði hvort hún gæti
nokkuð gert fyrir hann. „ja, það er tvennt sem mig
ogfraktorT^^***'Þa& eral,Sber kvenmaðu^
Ráðskonan segist skuli athuga málið og kemur aftur
mn að vormu spori allsnakin oggengurtilgamla bóíd-
ée tmas bv?^íanJ!' ba!fgerðu óráði: *»Aldrei hefði
og truað þvi að traktor liti svona út.”
Gömul hjón voru farin að gerast gleymin svo
læknir þeirra réð þeim til að skrifa hjá sér það
helsta sem þau þyrftu að muna.
Eitt kvöldið bað sú aldraða bónda sinn að ná
fyrir sig í ís fram í ísskápinn og bætti svo við að
hann ætti nú að skrifa þetta því hún vildi líka
fá jarðarber og þeyttan rjóma.
Karl sagðist muna þetta, en svo leið og beið og
loksins kom karl aftur með spæld egg og beikon.
Þá sagði konan: „En hvar er ristaða brauðið?”
Það var ansi kalt á milli tengdamömmu og
tengdasonarins. Þegar sú gamla iá bana-
leguna á sjúkrahúsinu fannst tengdasyninum
hann ekki geta annað en litið til hennar.
begar hann kemur að sjúkrastofunni mætir
hann prestinum sem segir: „Ja.nú held ég að
Drottinn sé að taka gömlu konuna til sín.” Þá
missir tengdasonurinn út úr sér: „Jæja, sá á
aldeilis eftir að sjá eftir því.”
%
22