Fréttir - Eyjafréttir - 05.06.2008, Blaðsíða 14

14
Fréttir / Fimmtudagur 5. júní 2008
Eyjafólk í jarðskjálftanum á Selfossi:
Sluppu við meiri háttar meiðsli
-Mikið tjón á innbúi - Ein stór sultu- og pestóleðja á gólfinu í Vilberg
Viðtöl
Júlíus G. Ingason
Julius @ eyjafrettii: is
Það fór væntanlega ekki framhjá
mörgum hversu hressilega jörðin
skalf síðasta fimmtudag. Jarð-
skjálftinn mældist 6,3 á Richter
skalanum en upptökin voru við
rætur Ingólfsfjalls. Harðastur var
skjálftinn á Selfossi og í Hvera-
gerði þar sem mörg hús eru illa
farin eftir skjálftann. Fjölmargir
Eyjamenn búa á svæðinu og Fréttir
slógu á þráðinn til nokkurra þeirra
til að forvitnast um þeirra upplifun
fyrir viku síðan.
Komum hingað með hvelli
Andrea Inga Sigurðardóttir og
Guðmundur Agústsson voru nýflutt
frá Vestmannaeyjum til Selfoss
þegar jarðskjálftinn reið yfir.
Andrea sagði í samtali við Fréttir
að nágrannarnir hefðu grínast með
það að þau hefðu komið með
hvelli á Selfoss. „Fólkið í kringum
okkur hefur eitthvað verið að grín-
ast með þetta en ég verð að viður-
kenna að þetta var ekki skemmtileg
upplifun. Eg var heima ásamt
yngri dóttur okkar og yngsta syni
og Gummi var rétt að stíga inn um
dyrnar þegar skjálftinn byrjaði.
Dóttir okkar var rétt ókomin út um
bflskúrsdyrnr með hjólið sitt þegar
hún sér pallbílinn okkar dansa í
innkeyrslunni.
Eg hljóp inn í næsta herbergi þar
sem sonur okkar var að taka til í
herberginu sínu, þreif í hann og
kom okkur í næstu dyragætt. Eg
man ég hélt fast utan um drenginn
og með hinni hendinni í dyrakarm-
inn svo ég dytti ekki um koll.
Gummi stóð í útidyrunum, við
horfðumst í augu og hlustuðum
bara á lætin, brothljóðin í húsinu á
meðan þetta gekk yfir. Eg las ein-
hvers staðar að þetta hefði tekið um
tuttugu sekúndur en þetta voru
mjög langar tuttugu sekúndur,“
sagði Andrea þegar hún var beðin
um að lýsa jarðskjálftanum.
Betra að hafa upplifað
skjálftann
Fjölskyldan flutti í nýtt raðhús á
Selfossi laugardaginn 24. maí eða
fimm dögum áður en skjálftinn reið
yfir. „Við ætluðum reyndar upp-
haflega að flytja síðasta laugardag
en flýttum því um viku og eftir á að
hyggja er ég fegin að við gerðum
það. Það hefði verið óhuggulegt að
flytja hingað og hafa ekki upplifað
skjálftann sjálfur. Maður veit þó
hvað gekk á. En eftir skjálftann
fórum við út á götu og maður fann
mjög lengi á eftir titring, hvort sem
það var í löppunum á manni sjálf-
um eða í jörðinni. Sjokkið kom
svo eftir á, þegar maður náði aðeins
áttum og sá skemmdirnar. En mér
leið mun betur vegna þess að
yngstu krakkamir vom hjá mér
þannig að maður gat strax sinnt
þeim.“
Hvernig er með húsið? Slapp það
við skemmdir?
„Við fyrstu skoðun virðist það
hafa sloppið nokkuð vel. Mér
fannst ótrúlegt að sjá rúðumar í
stofuglugganum, sem eru nokkuð
stórar. Þær sveifluðust eins og segl
í vindi. En innbúið er auðvitað illa
farið, mikið brotið og parketið er
illa farið eftir að hlutirnir duttu á
gólfið. Við höfðum strax samband
við Tryggingamiðstöðina og við
erum vel tryggð fyrir þessu sem er
mikill léttir Mér sýnist líka að
raðhúsið hafi sloppið mjög vel frá
þessu. Skemmdir á innbúi eru
rosalega mismunandi. Til dæmis
emm við í endaíbúð og það brotn-

t.WÉI f, • Æ
ÞEGAR ósköpin voru afstaðin ákvað Sturla að gefa það sem til var í bakaríinu og mæltist það vel fyrir. Hér er starfsfólkið komið út með borð og
næst er Sveinbjörg eiginkona Sturlu.
STURLA í Vilberg: Allar krukkur í búðinni fóru í gólfið og það var ein stór sultu- og pestóleðja á gólfinu
en svo fór djúpsteikingarpottur, með 60 lítrum af feiti, á gólfið og allt út um allt..
aði allt hjá okkur. í íbúðinni í
hinum endanum brotnaði einn bolli
og það var allt og sumt.“
Elsta dóttirin flutt á
sjúkrahús
Andrea segir að þau Guðmundur
hafi byrjað á því að athuga með
elstu dótturina sem vinnur í pulsu-
vagninum á Selfossi. „Hún hefur
alltaf verið smeyk við náttúruöflin
en þegar við komum í pulsuvagn-
inn þá fengum við að vita að hún
hefði verið flutt á sjúkrahúsið. Það
hafði skvest á hana djúpsteikingar-
feiti og hún brenndist aðeins á
hendi og fæti en er byrjuð að vinna
aftur. Svo var tengdasonur okkar
líka að vinna í stillansi en þeir náðu
sem betur fer að stökkva niður.
Þannig að það sluppu allir vel frá
þessu og það er fyrir öllu.“
Eigum hjólhýsi
Nú var fólki ráðlagt að halda sig
utandyra og jafnvel gista annars
staðar á landinu ef það hefði tök á
því. Hvað gerðuð þið?
„Við eigum hjólhýsi sem var
reyndar ennþá fullt af dóti eftir
flutningana en við komum okkur
fyrir í því og sváfum þar um nótt-
ina. Reyndar voru stöðugir eftir-
skjálftar og titringur en það fór bara
vel um okkur í hjólhýsinu.“
Þetta hefur ekkert slegið á áhugann
að eiga framtíðarheimili á Selfossi?
„Nei, ætli það. Skjálftinn færði
rnikla samkennd í bæjarfélagið og
við kynntust nágrönnum okkar
mjög vel á mettíma þannig að þetta
kom okkur bara betur inn í sam-
félagið hérna. Svo hafa vinir og
kunningjar verið duglegir að athuga
með okkur og ég er ofboðslega
þakklát fyrir öll símtölin og vil
þakka fyrir hlýhug í okkar garð,“
sagði Andrea að lokum.
Heimilið í heilu lagi en
búðin í rúst
Berglind Erlingsdóttir, nýkrýndur
íslandsmeistari í blómaskreyting-
um, vinnur í Blómavali á Selfossi.
Sjálf var hún ekki í Arborg þegar
skjálftinn reið yfir. „Eg var reyndar
bara stödd á læknastofu á Hellu og
læknirinn var hinn rólegasti. Hann
hélt bara áfram að tala við mig en
ég sat stjörf af hræðslu. Svo sagði
hann bara, „Já, þessi var bara nokk-
uð stór,“ eins og hann gerði ekki
annað en að upplifa jarðskjálfta,"
sagði Berglind.
„Um leið og ég kom út þá rigndi
inn fréttunum af vinnustaðnum. Eg
er deildarstjóri í búðinni og þegar
ég kom á staðinn fékk ég nett áfall.
Búðin var algjörlega í rúst, gjafa-
og glervörur í molum á gólfinu og
starfsfólkið var í sjokki. Búðin er í
glereiningahúsi sem brotnaði þó
ekki sem betur fer og húsið stóð
skjálftann alveg af sér. En sumar
stelpumar frusu bara og grétu en
við ræddum málið um kvöldið og
fengum svo áfallahjálp morguninn
eftir.“
Tjón upp á tugi milljóna
Berglind segir að tjónið nemi
milljónum en hún segir viðbrögð
allra hafa verið til fyrirmyndar.
„Við fengum t.d. tuttugu manns úr
Blómavali í Reykjavík til að að-
stoða okkur við að taka til og
kláruðum það á fjórum tímum.
Björgunaraðilar stóðu sig líka mjög
vel og mér skilst að það sé mikill
munur á viðbrögðum þeirra nú og
árið 2000. Nú ganga þeir í hús og
bjóða fram aðstoð, hús eru metin á
nokkrum dögum sem fyrir átta
árum tók marga mánuði þannig að
mér virðist sem menn hafi lært
mikið á jarðskjálftunum árið 2000.“
Berglind og fjölskylda hennar búa
í Flóahreppi, suður af Selfossi,
nærri Gauíverjabæ. Hún segir að
heimilið hafi sloppið algjörlega við
skemmdir. „Það var bara eins og
það hefði enginn jarðskjálfti orðið
þarna enda eina fjórtán kflómetra
suður af Selfossi. Þannig að við
sluppum sem betur fer mjög vel frá
þessu,“ sagði Berglind að lokum.
Húsið eins og eftir gott
partý
Grímur Gíslason býr á Selfossi en
var staddur í Hafnarfirði þegar
skjálftinn reið yfir. „Eg var bara í
vinnu og skalf héma í Hafnar-
firðinum. Við héldum í fyrstu að
upptökin hefðu verið héma í
nágrenninu enda hristist allt og
skalf hér hjá okkur. En mér skilst
að það hafi skolfíð öllu meira undir
Ingólfsfjalli,“ sagði Grímur þegar
blaðamaður ræddi við hann.
Grímur segir að hann og nágrann-
ar hans hafi sloppið þokkalega vel
frá skjálftanum. „Konan var auð-
vitað skelkuð og eldri stelpan líka