Akureyri - 20.03.2014, Side 8
8 11. tölublað 4. árgangur 20. mars 2014
VILTU SEGJA SKOÐUN ÞÍNA?
Akureyri vikublað óskar eftir að komast í samband við bæjabúa sem
sjaldan eða aldrei hafa veitt viðtöl en væru til í að segja skoðun sína í
blaðinu eða veita stutt viðtöl. Vinsamlegast sendið okkur tölvu-
póst á bjorn@akureyrivikublad.is eða hringið í síma 862 0856.
LOF OG LAST VIKUNNAR
LAST fær ein snyrtistofa á Akureyri en
önnur fær lof. Svo mælir kona sem hafði
símleiðis samband við blaðið. Hún segist
vilja kvarta yfir að starfsfólk snyrtistofunnar
Lindarinnar í Sunnuhlíð séu ekki nógu
duglegar að brosa, heilsa og sýna almenna
kurteisi. Önnur stofa, Kristma, eigi hins vegar
allt gott skilið hvað varðar framkomu og
þjónustu. „Ég vil brýna þær stelpurnar hjá
Lindinni að taka sér tak til að laða að frekari
viðskipti,“ segir konan...
Stórt LAST fær skatturinn fyrir lélega
símþjónustu, segir Akureyringur sem hafði
samband. Hann sagðist hafa þurft að þola
30 mínútna bið eftir upplýsingum í síðustu
viku...
LAST fær KA fyrir að „leigja út
upphitaða gervigrasvöllinn, en kveikja ekki
á snjóbræðslunni“ segir í bréfi til blaðsins.
Þar er lýst raunum Tindastóls frá Sauðárkróki
sem leigði völlinn fyrir kvennalið til að keppa
en þegar leikur átti að hefjast var 5 cm
snjólag á honum.
LOF fá ísenslir keppendur á Ólympíuleikum
fatlaðra og þá ekki síst keppandinn frá
Akureyri, segir kona úr Bárðardalnum.
„Þetta er svo frábært íþróttafólk, jákvætt
og brosandi, miklar fyrirmyndir okkar allra
á tímum þar sem vælt er og skælt út í eitt,“
segir konan. „Við ættum að horfa til hinna
fötluðu íþróttamanna sem fyrirmynda!“
Kona vill LASTA flutningabílsjóra sem taka
ekki tillit til fólksbíla í umferðinni. „Óþolandi
að mæta þeim t.d. á Öxnadalsheiðinni þegar
færðin er ekkert sérstök, þeir slá ekkert af
ferðinni og snjórinn þyrlast upp sem verður til
þess að ökumenn venjulegra fólksbíla þurfa
að nema staðar því skyggnið verður ekkert.
Er til of mikils ætlast að sýna tillitssemi við
erfiðar akstursaðstæður?“ Spyr konan...
LAST fær Gyða Margrét Pétursdóttir lektor
í kynjafræði við Háskóla Íslands sem vill flytja
Jafnréttisstofu suður til Reykjavíkur, enda
„veiki það stofuna að vera staðsett norður í
landi“. Þetta segir femínisti á Akureyri sem
hafði samband við blaðið. „Sér lektorinn
ofsjónum yfir því að ein ríkisstofnun sé með
höfuðstöðvar á Akureyri“ spyr femínistinn í
bréfi. Skoðun Gyðu Margrétar kom fram á
Stöð 2...
AKUREYRI VIKUBLAÐ 11. TÖLUBLAÐ, 4. ÁRGANGUR 2013
ÚTGEFANDI Fótspor ehf. ÁBYRGÐARMAÐUR Ámundi Ámundason 824 2466, amundi @ fotspor.is.
FRAMKVÆMDASTJÓRI Ámundi Steinar Ámundason, as @ fotspor.is.
AUGLÝSINGASTJÓRI Ámundi Steinar Ámundason, as @ fotspor.is. 578-1193.
RITSTJÓRI Björn Þorláksson, bjorn @ akureyrivikublad.is, 862 0856 MYNDIR Björn Þorláksson, Völundur Jónsson og fleiri.
UMBROT Völundur Jónsson PRENTUN Ísafoldarprentsmiðja - Svansmerkt prentun. DREIFING
14.500 EINTÖK ÓKEYPIS – UM ALLT NORÐURLAND
AÐSEND GREIN SIGRÍÐUR HULD JÓNSDÓTTIR
Frá úrræðaleysi til aðgerða
Það er vor í lofti. Framundan sólríkari
dagar og ný tækifæri. Skólabærinn Ak-
ureyri býður upp á ótal tækifæri fyrir
unga fólkið okkar en þessi tækifæri eru
ekki alltaf nýtt og samfélagið gerir ekki
alltaf öllum kleift að nýta þessi tæki-
færi. Í lýðræðisþjóðfélögum er menntun
undirstaða velferðar og eykur líkur á því
að einstaklingar nái að dafna í samfé-
laginu. Á Íslandi hafa allir jafnan rétt til
náms óháð t.d. stétt og stöðu, heilsufari
og kyni.
Raunveruleikinn er hins vegar
ekki alltaf sá. Börn sem eiga við ýmiss
konar vandamál að stríða ná ekki að
nýta tækifærin sem þau hafa til náms,
ekki vegna skorts á vitsmunalegri getu
heldur vegna þess að samfélagið hefur
ekki skapað þeim aðstæður sem gefur
þeim bestu tækifærin til náms. Heilsu-
brestur foreldra, geðræn vandamál,
fátækt, fíkniefnaneysla foreldra eða
þeirra sjálfa, vanræksla og ofbeldi eru
því miður raunveruleiki sumra barna.
Þessi raunveruleiki er erfiður, ekki
bara fyrir þolendur og gerendur held-
ur líka fyrir samfélagið. Við höfum fá
úrræði og þau sem eru til staðar eru
ekki alltaf að virka. Skólakerfið og
heilsugæslan nær ekki alltaf að greina
þessi vandamál og það sem alvarlegra er,
grípa ekki alltaf til þeirra úrræða sem
þó eru til staðar. Margt er að sjálfsögðu
gert til að aðstoða börn og fjölskyldur
þeirra en engu að síður standa foreldrar,
börn, kennarar og heilbrigðisstarfsfólk
frami fyrir því að í sumum málum ríkir
algjört úrræðaleysi. Sérstaklega á þetta
við um börn sem eiga við geðræn vanda-
mál að glíma og/eða búa við slæmar
félagslegar aðstæður eins og fíkn, van-
rækslu eða ofbeldi.
Það er eins og enginn hafi bolmagn
til að bregðast við þessum vandamálum
og gleggsta dæmið er sú takmakaða geð-
heilbrigðisþjónusta sem börnum og ung-
lingum á Akureyri stendur til boða. En
hvað er til ráða? Þennan vanda þarf að
greina frekar og finna leiðir þar sem allir
aðilar tala saman og skipuleggja með-
ferð, aðgerðir og forvarnir. Heilsugæslan,
skólar, Sjúkrahúsið á Akureyri og ekki
síst Akureyrarbær verða að tala meira
saman og aðstoða ungt fólk og fjölskyld-
ur þeirra til að nýta þau tækifæri sem
þeim stendur til boða. Engin ein lausn
er til að efla einstaklinga þar sem marg-
breytileiki einstaklinga er mikill.
Líður að kosningum
Nú líður að sveitarstjórnarkosningum
og munu bæjarfulltrúar Samfylkingar-
innar leggja sitt á vogaskálarnar til að
koma þessum málum í þann farveg að
leiðir til sjálfshjálpar og sjálfseflingar
verði skilvirkari. Stefna okkar er að Ak-
ureyrarbær setji á stofn Ungmennamið-
stöð þar sem málefnum barna og ung-
menna yngri en 18 ára verða sett í farveg
með heildarhagsmuni barnanna að
leiðarljósi, ekki bara út frá námi heldur
einnig félagslegum aðstæðum og heil-
brigði. Á ungmennamiðstöð yrðu ein-
hvers konar umboðsmenn barna og ung-
menna sem hefðu yfirsýn yfir þau úrræði
sem ungu fólki stendur til boða ásamt
verkfærum til að efla þau til sjálfshjálp-
ar og sjálfsvirðingar. Hvert barn fengi
þannig tilnefndann sinn umboðsmann
sem gæti fylgst með skólagöngu þess
og velferð frá leikskóla fram til 18 ára
aldurs. Slíkt hefur m.a. gefið góða raun
í Danmörku. Nánari útfærsla verður
kynnt í stefnuskrá Samfylkarinnar.
Einnig yrði ábyrgð sveitarfélagsins á
aldurshópnum 16-18 ára meiri en nú
er. Hætti einstaklingur á þessum aldri
í skóla færi strax tilkynning frá skólan-
um til ungmennamiðstöðvarinnar þar
sem færi af stað aðgerðaráætlun til að
koma þeim einstaklingi í virkni og úr-
ræði er lúta að því að efla viðkomandi.
Úrræðin gætu verið margvísleg s.s.
að leiðbeina einstaklingi í atvinnuleit
eða koma viðkomandi í meðferð við fíkn
eða aðra sérhæfða meðferð ásamt fjöl-
skyldumeðferð. Afar miklu máli skiptir
að efla fjölskyldur þessara barna því oft
á tíðum eru fjölskylduaðstæður með
þeim hætti að fjölskyldan er búin að
gefast upp í úrræðaleysinu eða er sjálf
það veik að hún hefur ekki bolmagn til
að standa með og efla barnið. Gefum öllu
ungu fólki tækifæri til sjálfshjálpar og
sjálfvirðingar – förum bjartsýn út í vorið.
Höfundur er aðstoðarskólameistari
VMA og skipar 2. sæti á lista Samfylk-
ingarinnar í komandi bæjarstjórnar-
kosningum á Akureyri.
Upptaktur
nýrrar byltingar?
Vísbendingar eru um vatnaskil í íslensku samfélagi. Sá óréttur sem skapaðist í kjölfar misheppnaðrar
einkavæðingar fjármálalífs þar sem spilling og klíku-
skapur varð ofan á í stað hagsmuna almennings leiddi
til vaxandi tekjuójöfnuðar, þar sem braskarar með lánsfé
græddu tá og fingri og græða enn að loknu hruni, margir
hverjir. Þeir sem starfa með afleiður, hafa ráðstöfunar-
vald yfir peningum annarra, mögulegam gróða, ósjálf-
bærni, steingelda efnishyggju sem tekur ekki tillit til
langtímahagsmuna mannlífs og framtíðarsjónarmiða
voru settir skör ofar hagsmunum þeirra sem sýsla með
sálir okkar, t.d. með líf og menntun barnanna okkar.
Að loknu hruni sköpuðust miklar álögur á þann hóp
sem síst hafði til sakar unnið í því að skapa bóluna, t.d.
kennara í láglaunastörfum fyrir ríki og sveitarfélög.
Gengishrun, atvinnuleysi, stökkbreytt lán og stórhækkað
vöruverð urðu afleiðingar sem hálf íslenska þjóðin er enn
að takast á við. En nú fimm og hálfu ári eftir fullkominn
trúnaðarbrest stjórnvalda viðskiptalífs og almennings,
sem kallaður er hrun, segir hluti þjóðarinnar hingað og
ekki lengra. Kennarar eru í þeim hópi.
Vandséð er hvernig leyst verður úr deilunni og skað-
inn er mikill fyrir norðlenska nemendur sem alla aðra
nemendur. Afleiðingar kennaraverkfalls eru ekki bara
tímabundin röskun á skólastarfi sem getur haft geigvæn-
legar afleiðingar á bæði efna- og sálarlíf fórnarlamba
heldur er aðgerðin stefnuvísandi um að fjölmennar
undirokaðar starfstéttir sem seint verða sakaðar um að
hafa verið ofhaldnar tekjulega segja: Ég vil ekki lifa í
þessu samfélagi að óbreyttu. Kennarar krefjast þess að
almannagæðum verði skipt upp með nýjum og réttlátari
hætti. Þeir krefjast þess að langtíma menntun þeirra og
starfi verði sýnd meiri virðing og sú virðing verði metin
til tekna.
Akureyri vikublað styður kennara í baráttu sinni
fyrir betri kjörum. Akureyri vikublað styður hugmyndir
um jöfnuð og að þeir sem starfi með börnum, framtíð
okkar andlegri og félagslegri, fái uppbót vegna mikil-
vægis starfa þeirra á sama tíma og ekki verður séð að
fjármálalífið hafi lagt af þann ósið að starfa fyrst og
fremst eftir kröfunni um sem mestan stundargróða á
kostnað almennings.
Það er sama hvort litið er til umhverfismála, öfga-
skammsýni í virkjanamálum eða áherslu ríkisstjórnar
á að dauðir hlutir séu lifandi menningu æðri. Fagfólk
í menningar- og listageiranum þarf að horfa upp á að
tengsl og vinátta forsætisráðherra, fyrsta þingmanns
NA-kjördæmis, ræður meiru hvort einhver fær úthlutað
fé en að faglegar umsóknir ráði. Hér er allt í rjúkandi
rúst. Ef ríkjandi stjórnmálamenn nálgast ekki hlutverk
sitt með nýjum hætti og hafa gott mannlíf, menntun,
auðmýkt og almannahagsmuni að leiðarljósi en ekki
skammtímasérhagsmuni sumra á kostnað margra skapast
senn stríðsástand. Mótmælin á Austurvelli gætu vel verið
upptaktur nýrrar Búsáhaldabyltingar.
Björn Þorláksson
Sigríður Huld
Jónsdóttir
Heilsubrestur foreldra, geðræn
vandamál, fátækt, fíkniefnaneysla
foreldra eða þeirra sjálfa,
vanræksla og ofbeldi eru því
miður raunveruleiki sumra barna.