Akureyri


Akureyri - 20.03.2014, Side 16

Akureyri - 20.03.2014, Side 16
16 11. tölublað 4. árgangur 20. mars 2014 Úrval Samsung kæliskápa á góðu verði. Hágæða heimilistæki frá Frábærir nýir kæliskápar 12 mánaða vaxtalausar raðgreiðslur Sjá nánar: samsungsetrid.isVerð þvottavéla frá kr. 96.900 Þvottavélar og þurrkarar frá Samsung – gegnheil gæði Treystu Samsung til að framleiða afburða uppþvottavélar. TILBOÐSVERÐ kr. 134.900 Verð áður kr. 159.900 Hallandi veggháfur Glæsileg hönnun frá Samsung Verð 159.900.- Bjóðum hvíta skápa og þrjár gerðir í burstuðu stáli. „ AMERÍSKUR“ KÆLIR–FRYSTIR Aldrei að afþýða. Dæmi - hér sýndur: 178 cm hár · hvítur Kr. 129.900 Blástursofn · 70 lítrar Verð hvítur kr. 139.900 /stál kr. 176.900 Vandaðir eldhúsofnar 3 eða 4 hellur · Niðurfellanlegt Verð frá kr. 139.900 Spanhelluborð Komdu í heimsókn og kynntu þér betur Samsung heimilistæki FURUVÖLLUM 5 · AKUREYRI · SÍMI 461 5000 // GARÐARSBRAUT 9 · HÚSAVÍK · SÍMI 464 1515 Frá fortíð til nútíðar Sinfóníuhljómsveit Norðurlands bauð til nokkuð sérkennilegrar en jafnframt forvitnilegar samkomu sunnudaginn 16. mars. Um var að ræða kvikmyndasýningu, þar sem sýnt var hið klassíska meistaraverk Charlies Chaplins, Innflytjandinn, en eftir hlé kom fram fagottleikarinn og píanóleikarinn Páll Barna Szabó og lék einleik á fyrst fagott og svo píanó. Innflytjandinn er þögul mynd, en þær voru fyrsta form kvikmynda- listarinnar, enda kom hljóðrásin ekki til sögunnar fyrr en nokkuð mikið var liðið á tuttugustu öldina. Þessar myndir voru ætíð í „svart/ hvítu“ og svo er að sjálfsögðu um þessa mynd Chaplins. Hún er mik- ið listaverk. Að sjálfsögðu ber hún þau merki listamannsins, sem hann almennast er þekktur fyrir, það er að segja grínið, en í þessari mynd, þar sem hinn frægi flækingur með staf og hatt og í ólánlegum fötum er í aðalhlutverki, en grínið í raun aukaatriði, því að að baki því býr ádeila, eins og jafnan hjá Chaplin, og hún var ástæða þess, að svo lauk, að Chaplin hélst ekki við i Banda- ríkjum og flutti til Evrópu. Með sýningum hinna þöglu mynda varð fljótlega til sá háttur, að fenginn var til vel hæfur hljóð- færaleikari, oftast píanóleikari, til þess skapa hljóðrásina, sem ekki var til, og í leiðinni að túlka á hljóðfærið anda hinna ýmsu atriða, sem fyrir komu í ferli myndarinn- ar. Þetta var gert á sýningunni á Innflytjandanum. Myndin var sýnd í salnum Hömrum í Hofi og um undirleikinn sá Páll Barna Szabó á flygil. Honum tókst í flestu vel og lék af mikilli festu og öryggi. Góð- ar atrennur voru gerðar að því að túlka þær tilfinningar og þau atriði, sem fyrir komu, en nokkuð hefði mátt fara nær anda kvikmyndar- innar, svo sem í tilfinningaþrungn- um tilfellum, þar sem nokkuð al- mennt náðist ekki dýpt. Tilraunin er þó góð og í raun verulega lofsverð. Færni Páls á flygilinn er óumdeil- anleg og væri mjög skemmtilegt að mega njóta hans aftur í hlutverki píanóleikarans með sýningu þög- ullar kvikmyndar. Páll Barna Szabó er fagottleikari og sem slíkur á meðal þeirra fremstu hér landi. Þetta hljóðfæri er talið á meðal hinna erfiðustu í flokki tré- blásturshljóðfæra. Tónmyndunin er í tveimur smáum blöðum og blæs hljóðfæraleikarinn á milli þeirra. Páll flutti á fagott sitt Sellósvítu nr. 4 í Es dúr eftir Johann Sebast- ian Bach, en verkið hafði Páll æft á fagottið. Þess gætti nokkuð mikið í fyrsta kafla, hve torvelt hljóðfæri fagottið er. Verkið, sem er vitanlega í stíl barokksins, náði ekki flugi í kaflanum. Svo var sem hrynjandina skorti; hina ákveðnu, föstu framrás, sem ekki hvað síst einkennir góðan flutning barokkverka. Þetta atriði færðist þó stig af stigi í horfið eftir því sem á leið verkið og í lokakafl- anum, sem er fjörugt „gigue“var svo komið, að túlkunin lék í fingrum fagottleikarans, sem ljóslega sann- aði mikla getu sína. Síðasta atriðið í Hömrum þann 16. mars var Brabrand, 2013 eftir Pál Barna Szabó. Verk fyrir píanó, flutt af h0öfundinum sjálfum. Heitið er nafn á smábæ í Svíþjóð, þar sem Páll bjó um tíma og þar sem upphaf verksins varð til. Í efnisskrá segir að verkið sé „tileinkað minningu tveggja snillinga tónlistarsögunn- ar [...] þeim Ludwig van Beethoven (1770-1827) og djassistanum Osc- ar Peterson (1925-2007)“. Í verkinu hyggst höfundurinn“ brúa bilið á milli menningarheima og ekki verð- ur annað sagt en að hann geri það. Verkið skiptist í kafla. Hinn fyrsti ber á sér mikinn svip klassíkur, svo mjög, að áheyrandanum þykir á stundum, sem gengið sé beina leið í smiðju fyrri tíða meistara. Nokkuð meiri blæbrigði í styrk hefðu ekki skað- að kaflann. Annar kaflinn er líkt og leitandi. Hann er þýður og sem næst ljóðrænn, allur í svipuðum anda og nokkuð blæbrigðalítill. Lokakaflinn hefur á sér mjög hressilegan svip og ber mikinn keim jazzins og þá ekki síst þeirrar greinar hans, sem kallast „ragtime“, Leikur Páls Barnas Sza- bós á þessu verki sínu einkenndist af mikilli færni og óbilandi öryggi. Vonandi verður þess ekki langt að bíða, að hann gefi tónlistarunnend- um aftur tækifæri til þess að njóta getu sinnar, hvort heldur á fagott eða píanó og hvort heldur sem meðleik- ari með þögulli kvikmynd eða sem flytjandi tónlistar af öðrum toga. a Haukur Ágústsson Skrifar tónleikagagnrýni Leikur Páls Barnas Szabós á þessu verki sínu einkenndist af mikilli færni og óbilandi öryggi.

x

Akureyri

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Akureyri
https://timarit.is/publication/1079

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.