Fréttir - Eyjafréttir - 23.01.1992, Blaðsíða 4

Fimmtudaginn 23. janúar 1992 - FRÉTTIR
Rqnnsóknqrlögreglqn:
Cott ör i löggœslulegu tilliti
Rannsóknarlögreglumaðurinn í
Eyjum, Geir Jón Þórisson, hefur
sent frá sér skýrslu um síðasta ár. I
skýrslunni segir hann að árið 1991
hafi verið nokkuð gott í löggæslulegu
tilliti. Skemmdarverkum, innbrotum
og þjófnuðum hafi farið fækkandi
frá árinu 1990 en fjöldi rúðubrota
standi í stað.
Lítilleg fjölgun hefur orðið á mál-
um til rannsóknar milli ára og munar
þar mestu um fjölgun umferðarslysa
til rannsóknar sem er rannsóknarlög-
reglumanninum mikið áhyggjuefni.
Innbrotum og þjófnuðum fækkar
milli ára og er eftirtektarvert að
aðeins hafa verið kærð tvö innbrot
síðustu fjóra mánuði síðasta árs.
Segir Geir Jón þetta mjög ánægju- ,
lega þróun þar sem reynsla undan-
farinna ára hefur verið að innbrotum
ogjrjófnuðum hafi fjölgað á haustin.
I skýrslunni kemur fram að árið
1991 komu 457 mál til rannsóknar
hjá rannsóknarlögreglunni. 261 mál
var afgreitt, 11 mál eru til loka-
afgreiðslu, 185 mál eru til athugunar
og 650 skýrslur hafa verið gerðar.
Ef skipting þessara 457 mála í
málaflokka er skoðuð kemur í Ijós
að 32 mál voru vegna líkamsárása
sem er tveimur meira en árið 1990.
Umferðarslys voru 35 sem er talsverð
fjölgun milli ára, því árið 1990 kom
21 mál til rannsóknar í þessum mála-
flokki og árið 1989 voru málin 9.
Umferðarlagabrotin voru 61 sem er
6 færri en árið á undan en í 15 skipti
voru ákeyrslur þar sem farið var af
vettvangi sem er 3 meira en árið á
undan.
Innbrot og þjófnaðir voru 61 sem
Samdráttur
Farþegaflutningar Herjólfs drógust
heldur saman á síðasta ári, miöað við
árið 1990, sem og vöruflutningar en
flutningur bíla jókst.
Á síðasta ári llutti Herjólfur
44.170 farþega á móti 44.818 árið
1990. Skipið flutti 11.609 bíla en árið
1990 voru þeir 10.991 og vöruflutn-
ingar voru 10.460 tonn á móti 12.542
tonnum árið 1990.
er fækkun um 5 mili ára en innbrot-
um hefur fækkað árlega frá 1988 en
þá voru þau 94 og árið 1989 voru þau
92.Þá fækkar skemmdarverkum um
1 milli ára, eru 99 á síðasta ári og
hefur farið fækkandi árlega frá 1988
er þau voru 128 og 11 voru þau árið
1989. Eldar og slys voru 60 sem er
sami fjöldi og árið 1990. Fíkniefna-
mál voru 9 í stað 6 árið 1990 og
fjársvikamál og skjalafals voru 9 á
móti 13 árið 1990. 1 tollamál kom til
kasta rannsóknarlögreglunnar sem
er fækkun um 3 milli ára. Aðsend
mál frá öðrum voru 29 sem cr fjölgun
um 10 milli ára og ýmis mál voru 46 á
móti 40 árið 1990.
„Ég er nokkuð ánægður með síð-
asta ár og þó sérstaklega hversu
síðustu fjórir mánuðir ársins voru
rólegir og tel að þetta sé með róleg-
ustu haustum í mörg ár.
Ég vil hvetja bæjarbúa til að taka
höndum saman um að láta þetta ár
verða enn betra og það gerum við með
því að hafa í huga að það sem við
viljum ekki að aðrir menn gjöri
okkur skulum við ekki þeim gjöra,“
eru lokaorð Geirs Jóns í greinargerð
með skýrslunni.
• Fyrir skömmu gaf ísfélagið íslandsbanka hlutabréf úr fyrirtækinu
frá 1918. Á myndinni afhenda Magnús Kristinsson og Sigurður
Einarsson, forsvarsmenn ísfélagsins, Val Valssyni og Svanbirni
Thoroddsen, frá íslandsbanka, hlutabréfin.
Hrqunbúdir:
Margvíslegar gjafir bárust árið 1991
Eins og endranær bárust margvís-
legar gjaflr til Hraunbúða á síöast-
liðnu ári frá einstaklingum, félaga-
samtökum og fyrirtækjum.
Kvenfélag Landakiikju gaf tvær
göngugrindur og tvö sjúkrarúm með
öllum fylgihlutum. Starfsfólk Hraun-
búða og aðstandendur vistmanna
gáfu andvirði kaffisölu síðustu ára
sem notaða var til kaupa á þrem
sjúkrarúmum með öllum búnaði,
stólum í dagstofu og gluggatjöldum í
einbýlisherbergi. Kvenfélagið Líkn
lét yfirdekkja stóla í sólskála og
endurnýjaði plötur á borðum í sól-
skála. Erla Ólafsdóttir gaf krullu-
járn. Kiwanismenn gáfu ræðupúlt,
nýstúdentar Framhaldsskóla gáfu
heimilinu blómakörfu, Lionsfélagar
gáfu gufustrauborð í þvottahús og
börn Kristmanns Magnússonar og
Sigríðar Rósu Sigurðardóttur gáfu
Luxorlampa með stækkunargleri á
föndurstofu og veggmyndir.
Þá færðu eftirtaldir aðilar heimil-
inu bækur: Einar Valur Bjarnason,
Ásdís Kjartansdóttir, Sveinn Hall-
dórsson, Brynjólfur Einarsson, Ásta
Gunnarsdóttir, Guðrún Svein-
björnsdóttir. Börn Guðbjargar Þor-
steinsdóttur og Guðjóns Valdasonar
gáfu bókasafn foreldra sinna.
Eftirtaldir aðilar færðu peninga-
gjafir fyrir hlutaveltu og fleira: Ólaf-
ur Jón Borgþórsson, Friðrik Páll
Ólafsson, Sigurður Björn Oddgeirs-
son, Helgi Ólafsson, Gísli Elíasson,
Ingrid Friðriksdóttir, Sigríður Stella
Guðbrandsdóttir, Símonía Helga-
dóttir, Stefanía Þorsteinsdóttir,
Ragnar Birkir Rúnarsson, Thelma
Rós Tómasdóttir, Sigríður Inga
Rúnarsdóttir, Lára Valsdóttir,
Oddný Sigurrós Gunnarsdóttir,
Arndís Ósk Atladóttir, Helga Jó-
hanna Harðardóttir, Ólöf Ragnars-
dóttir, Jónína Kristín Þorvaldsdótt-
ir, Guðrún Lenda Eyjólfsdóttir,
Hind Hannesdóttir, Hafdís Vígl-
undsdóttir, Guðbjörg Erla Ragnars-
dóttir, Vigdís Éára Ómarsdóttir,
Kolbrún Kjartansdóttir, Margrét
Bjarnadóttir, Lilja Björg Arngríms-
dóttir, Kristjana Ingibergsdóttir og
Kolbrun Ingólfsdóttir.
Þá færðu eftirtalin félagasamtök
og fyrirtæki vistmönnum gjafir og
veitingar um páska og jól og einnig
hafa þau verið með ýmsa afþreyingu
þ.m.t. spilakvöld og veitingar þeim
samfara: Kvenfélagið Líkn, Lions-
félagar, Betel, Fiskimjölsverksmiðj-
19 ór frá gosi
i Miklar skemmdir urðu á eigum Eyjamanna í gosinu.
í dag eru liðin 19 ár frá því gosið í
Heimaey hófst, atburðar sem ekki
líður úr minni þess fólks sem það
upplifði.
Gosið hófst aðfararnótt þriðju-
dags 23. janúar 1973. Á mánudegin-
um á undan var rokhvasst af suðaust-
an, þeir bátar sem úti voru þann dag
leituðu því hafnar vegna veðursins.
Það var lán í óláni í þeim miklu
ósköpum sem áttu eftir að dynja yfir,
því bátarnir urðu þau flutningatæki
sem til staðar voru í Eyjum um
nóttina og gátu komið fólki í burtu,
til Þorlákshafnar, þangað sem flestir
fóru.
Gosið hafði geysilegar breytingar
í för með sér fyrir alla Vestmanna-
eyinga. Flestir höfðu ekki þá fyrir-
hyggju þegar Eyjarnar voru yfirgefn-
ar, að hafa mér sér meira en allra
nauðsynlegustu klæði. Var fólk því
frekar vanbúið til langrar dvalar á
meginlandinu, og til Eyja var Eyja-
fólki bannað að fara fyrst eftir gos.
Víða kúldraðist fólk við mikil
þrengsli hjá vinum og vandamönn-
um, sem af mikilli tillitssemi veitti
sitt húsaskjól, og veitti alla þá aðstoð
sem það gat. Það er nokkuð sem
Vestmannaeyingar munu seint geta
fullþakkað. Smásaman komst fólk í
atvinnu á meginlandinu og kom sér
fyrir í leiguhúsnæði, og eigur úr
Éyjum tóku að berast til þeirra.
Þetta voru tímar, þar sem sam-
kenndin meðal Eyjamanna var eins
og hún hefur mest orðið. Aldrei
hittist svo fólk úr Eyjum, að það tæki
ekki tal saman, og þá var auðvitað
gosið og afleiðingar þess fyrst til
umræðu.
Skemmdir af völdum gossins urðu
gífurlegar, nærri 400 hús fóru undir
hraun eða grófust á kaf í ösku, mikið
af fallegu landi austast á Heimaey er
nú undir hrauni, og talið var að um
1700 manns sem áður bjuggu í
Eyjum hafi ekki snúið aftur.
Gosinu var formlega aflýst 4. júlí
sama ár og það hófst, þá þegar var
hreinsun á ösku úr bænum komin vel
á veg og fljótlega upp úr því tóku
fyrstu Vestmannaeyingarnir að
streyma aftur til sinnar heimabyggð-
ar. En ýmislegt var þá sérkennilegt
við búsetuna. Það var ein verslun í
Eyjum, þar sem nú er Eyjakjör.
Rafmagn var af mjög skornum
skammti, þar sem Rafveitan hafði
farið undir hraun. Götuljós voru því
nánast engin og bærinn mjög
dimmur. íbúar voru beðnir að nota
rafmagn eins lítið hægt var, t.d. var
eldamennska í lágmarki. Skólaganga
barna var við frumstæðar aðstæður.
En fólk var komið aftur til Eyja til að
byggja upp og það sætti sig frumstæð-
ar aðstæður í byrjun. Þessu bjartsýna
fólki er það að þakka að Éyjarnar
hafa á ný náð sinni fyrri reisn.
an, Heildverslun Heiðmundar Sig-
urmundssonar, Kiwanisfélagar,
Sinawikkonur, Knattspyrnufélagið
Týr, Rebekkustúkan Vilborg, Starfs-
mannafélag Vestmannaeyjabæjar,
Kirkjukór Landakirkju, Félag eldri
borgara, Sjálfstæðiskvennafélagið
Eygló, Slysavarnadeildin Eykyndill,
Kvenfélag Landakirkju, íþróttafé-
lagið Þór og stúkurnar Sunna og
Eyjarós.
Öllum þessum aðilum eru færðar
innilegar þakkir, ekki hveð síst fyrir
þann hug sem fylgir málum.
F.h. Hraunbúða
Elín Albertsdóttir
Trollpungar
vilja undanþágu
Fyrir bæjarráði á mánudag lá bréf
frá eigendum nokkurra trollpunga í
Eyjum sem vilja fá undanþágu til
veiða á landhelgi kringum Eyjar, ef
af henni verður eins og bæjarstjórn
hefur samþykkt að óska eftir við
sjávarútvegsráðuneytið.
Bréfið sem undirritað er af sjö
útgerðarmönnum er svohljóðoandi:
Eftirtaldir bátar hafa allir stundað
togveiðar meira og minna á því
svæði sem lagt er til að lokað verði og
með sanni má segja að það hafi verið
þeirra aðal veiðisvæði. Eigendur
þeirra sjá fram á, að verði þessar
tillögur Bæjarstjórnar Vestmanna-
eyja samþykktar af þeim ráðamönn-
um, sem með þessi mál fara, þá yrði
útilokað að reka þessa báta lengur
frá Vestmannaeyjum og yrði því
annaðhvort að reyna að selja þá úr
bænum eða úrelda. Þetta eru allt
litlir báta, sem ekki hafa tök á að elta
fiskinn á fjarlæg mið, auk þess hafa
þeir mjög takmarkaðan togkraft og
ná því engum árangrí í afla, þurfi
þeir að vera á sömu miðum og stærrí
og kraftmeiri bátar. Það er því ósk
okkar til þeirra er með stjórn þessara
mála fara að verði umræddum svæð-
um lokað þá verði þessum
ákveðnu bátum veitt heimild til veiða
meðan þeir endast.
Baldur VE 24, Hannes Haralds-
son, Sæfaxi VE 25, Magnús Krístins-
son, Sjöfn VE 37, Hrafn Oddsson,
Skúli fógeti VE 185, Ómar Krist-
mannsson, Ágústa Haraldsdóttir VE
92, Haraldur Traustason, Skuld VE
263, Guðjón Rögnvaldsson, Sleipnir
VE 83, Bjarni Sighvatsson.
Bæjarráð fjallaði um erindið á fund-
inum og ákvað að senda bréfið áfram
til sjávarútvegsráðneytisins.
ijörn Pólsson:
Vill fylgja eftir ótakinu,
Vestmannaeyjar ■ þjón-
ustubœr sjávarútvegsins
„Á liðnu hausti ályktaði atvinnu-
málanefnd um átaksverkefni er taka
myndi til markaðsátaks til að kynna
Vestmannaeyjar sem þjónustubæ
sjávarútvegsins. Þar sem nokkuð er
um liðið og ætla má að verkefnið
muni vera komið á framkvæmdastig,
vill undirritaður benda á markhópa
er nauðsynlegt mun vera að höfða til
nú þegar, útgerðir og skipstjóra
loðnu- og síldarskipa."
Þannig byrjar bréf Þorbjörns Páls-
sonar til bæjarráðs. Bendir
Þorbjörn, sem á sæti atvinnumála-
nefnd, á að á næstu dögum og vikum
muni loðnu- og síldarskip vera að
veiðum við Suðurströndina og því
áríðandi að koma á beinu sambandi
við þau og fylgja eftir ályktuninni.
„Beint og persónulegt samband get-
ur orðið til á marga vegu og þyrfti að
greina árangursríkustu leiðina sem
fyrst, enda tími naumur. Ef undir-
búningur markaðsátaksins er á loka-
stigi og ef tekið er til þess markhóps
sem á undan er getið er það vel, en ef
ekki þá vil ég undirstrika mikilvægi
þess að vinna hratt í málinu," segir
Þorbjörn í bréfi sínu.
Bæjarráð tók undir sjónarmið Þor-
björns en vísaði erindinu að öðru
leyti til atvinnumálanefndar.