Skessuhorn - 27.01.2010, Blaðsíða 18

18 MIÐVIKUDAGUR 27. JANÚAR
Ekki bíð ur svar ið
Sveins,
síst eru hag ir duld ir.
Ég á ekki neitt til neins
nema börn og skuld ir.
Ef ég man rétt er þessi vísa eign­
uð Sveini Sveins syni sem kall að ur
var Siglu vík ur Sveinn og vafa laust
á hún vel við ýmsa í dag þó hún
sé eitt hvað rúm lega hund rað ára.
Við get um þó hugg að okk ur við að
skuld ir okk ar flestra eru bara tald­
ar í ein hverj um tug um millj óna en
ekki millj örð um eins og út rás ar vík­
ing anna. Lík lega hef ur það ver ið
1995 þeg ar sem óð ast var ver ið að
einka væða allt mögu legt og ó mögu­
legt að Að al steinn Sig urðs son orti
eft ir lest ur á við tali við Hrein Lofts­
son:
Rík is eigna strax í stað
stór an hagn að á að banna.
Það er há leit hugs un að
hefta ei gróða stór lax anna.
Fyr ir rúm um ára tug með an blað­
ið Dag ur ­ Tím inn var enn við lýði
var þar stund um vísna þátt ur og áttu
ýms ir sóma menn sín ar and ans af­
urð ir þar á prenti. Þeirra á með al
var mað ur sem orti und ir nafn inu
Búi og ein hvern tím ann var þar birt
eft ir hann þetta svarta galls raus:
Gróða hyggju haf urtask
hata ég og fyr ir lít.
Þeir sem kvóta- brúka brask
bara ættu að éta - kart öfl ur.
Fjár magn stuðr an fitn ar enn
fíkni efna selj and ans
Far ið burtu brota menn!
beina leið til - And es fjalla.
Einatt þiggja merk ir menn
marg an feit an bit ling inn.
Ljót um kon um leið ist enn
og lang ar þá í - af þrey ing.
Fáir kom ast hjá því að sjá ein­
hvern tím ann sam bræð ur sína glíma
við vanda mál, mis al var leg og mis á­
ber andi að vísu en ó sköp er nú mik­
ið nota legra fyr ir sál ina í manni
sjálf um að geta lagt að eins lið ein­
hvers stað ar þótt í smáu sé. Steph an
G. Steph an son orti:
Þeg ar ein hver ó höpp sár
aðra veistu græta
þá er betra að þerra tár
en þínu við að bæta.
Pét ur Stef áns son kvað fyr ir svona
ein um og hálf um ára tug eða svo:
Hver einn sín ar byrð ar ber,
berja sum ir lóm inn.
Ég á ekk ert und ir mér
utan helgi dóm inn.
,,Fyr ir margt löngu“ eins og þeir
segja sem muna eng in ár töl hélt
Gísli Jóns son ræðu á Al þingi sem
oft ar og kvað nokk uð fast að orði.
Að spurð ur hvort hann tal aði fyr ir
hönd síns flokks sagði hann svo ekki
vera held ur tal aði hann fyr ir hönd
skyn sem inn ar. Þá kvað Bjarni Ás­
geirs son:
Þar gekk einn fram ó feim inn,
á varp aði hina
ekki fyr ir flokk inn sinn
- en fyr ir skyn sem ina.
Sam kvæmt þessu virð ist flokk­
ur inn ekki hafa ver ið upp full ur af
skyn semi enda hafa stjórn mála­
flokk ar reynd ar sjaldn ast ver ið það.
Margt gott kvað Örn Arn ar son á
sinni tíð og þar á með al þessa lífs lýs­
ingu mýflugn anna sem gæti kannske
átt við á fleiri stöð um:
Mik ið er um hjá mýi á skán
með mælgi og lát um skrýtn um.
Það lof ar þá mildi og mikl ar það lán
að mega lifa í skítn um.
Sú var tíð að marg ir bænd ur
bjuggu með ráðs kon um en vildi
hald ast mis jafn lega á þeim líkt og
Ís lend ing um á rík is stjórn um og
Reyk vík ing um á borg ar stjór um.
Hún vetn ing ur nokk ur skipti eitt
sinn sem oft ar um ráðs kon ur og
eitt hvað þurftu ná grann ar hans að
tjá sig um þau mál eins og ná granna
er sið ur. Þá kvað Rún ar Krist jáns­
son í orða stað við kom andi:
Hætt ið þið að blaðra, blaðra,
bulla, kjafta, þvaðra, þvaðra.
Ráðs kon an var naðra, naðra,
-nú er ég kom inn með aðra, aðra.
Ein hvern tím ann skömmu eft­
ir að Fram sókn ar menn höfðu unn­
ið nokkurn sig ur í kosn ing um orti
mað ur sem vænt an lega hef ur þó
ekki ver ið flokks bund inn fram sókn­
ar mað ur:
Á Al þingi fór marg ur flott inn
úr fram sókn ar jarð vegi sprott inn.
En stormi það lið
í stjórn ar ráð ið
þá hjálpi mér heil ag ur drott inn.
Sú kyn slóð sem nú er um miðj­
an ald ur eða rúm lega það hef ur lif­
að ó trú leg ar breyt ing ar á sinni ævi
og ekki þyk ir mér lík legt að öll­
um breyt ing um sé lok ið enn. Ein­
hvern tím ann orti Guð mund ur Sig­
urðs son um á stand þjóð mála á þeim
tíma punkti:
Þó víða sé hart í heimi
og ham ingju dís in treg.
Ýms um er auð velt að rata
hinn ill ræmda gróða veg.
Menn erja hér oft fram á næt ur
því at hafna þrá in er sterk
og feð urn ir fjöl skyldu bæt ur
fá ef þeir kunna sitt verk.
En leið tog ar á varpa lýð inn
og láta þá skoð un í té
að skraut bú in skip fyr ir landi
skorti nú rekstr ar fé.
Nokkru áður en þetta var ort eða
á skútu tíma bil inu fór mað ur frá
Akra nesi til Reykja vík ur þeirra er­
inda að leita sér að skips rúmi en
með því að ó víst var um er ind is lok
hafði hann létt an far ang ur og tók til
dæm is ekki með sér sæng. Nú fór þó
svo að hann réði sig á kútt er Sig ríði
og sendi eft ir far andi sím skeyti heim
til konu sinn ar: „Er á Sig ríði, fer
ekki af henni, sendu mér sæng ina
mína.“ Ekki fer sög um af því hvern­
ig konu grey inu varð við en það mun
þó ekki hafa ver ið þessi um ræddi
mað ur sem gekk af skútu með þess­
um orð um:
Á jakt inni eydd ist flest
efn in þurfti að hafa hvur
en guðsótt inn ent ist best
því aldrei var hann brúk að ur.
Af því að nú er tími þorra blót­
anna með þartil heyr andi neyslu­
venj um er kannske á stæða til að
rifja upp gamla vísu eft ir Val geir
Sig urðs son á Seyð is firði en auð vit­
að veit ég ekk ert um hvort vís an á
við rök að styðj ast eða er bara ort
ríms ins vegna:
Er að skæla afi minn
illa sæluglað ur,
fór í bælið aft ur inn
enda þræltimbrað ur.
Önn ur kem ur hér veislu loka vísa:
Nú er þetta góða grín
geng ið fram hjá öll um
þó ein hvern tíma aft ur vín
ylji þess um köll um.
Á sín um tíma voru slags mál fast­
ur lið ur á öll um meiri hátt ar dans­
leikj um. Sá tími er sem bet ur fer að
mestu lið inn og þá vænt an lega sem
því nem ur minni sala í spari föt um
sem er aft ur slæmt fyr ir fata versl an­
ir og stuðl ar að minni hag vexti. KN
orti ein hvern tíma þessa á gætu vísu,
vafa laust af brýnni þörf:
Ef að kraft ur orðs ins þver
á and ans huldu braut um
gefa á kjaft inn verð um vér
vor um skuldu naut um.
Með þökk fyr ir lest ur inn.
Dag bjart ur Dag bjarts son
Hrís um, 320 Reyk holt
S 435 1189 og 849 2715
dd@simnet.is
Vísnahorn
Gefa á kjaft inn verð um vér - vor um skuldu naut um
Nú í byrj un árs þeg ar fólk er
byrj að í á tök um af öllu tagi, benti
einn helsti tíð inda mað ur Skessu­
horns á Snæ fells nesi blaða manni á
að í Stykk is hólmi væri einka þjálf ari
einn sem gjör sam lega væri að slá í
gegn og ná stór kost leg um ár angri
með lið ið. Þessi mann eska væri eig­
in lega búin að gjör breyta sínu lífi,
sagði tíð inda mað ur inn, ekki að eins
með því að hressa upp á allt vöðva­
sett ið held ur taka matar æð ið í gegn
líka. Þetta er hún Stein unn Helga­
dótt ir í Stykk is hólmi sem þrátt fyr­
ir að vera nán ast ný út skrif uð úr
Einka þjálf un ar skól an um er nú um­
set in fólki sem vill kom ast í þjálf un
hjá henni og vill ná ár angri.
Fjöl breytt ur hóp ur á
breiðu ald urs skeiði
Stein unn var að sinna einka­
kennslu eft ir há deg ið síð ast lið inn
fimmtu dag í lík ams rækt ar stöð inni
Á taki í Stykk is hólmi, þeg ar blaða­
mað ur Skessu horns hitti hana að
máli. „Ég er svo hepp in að hafa
feng ið vinnu í Á taki hjá eig end um
stöðv ar inn ar, Ró bert Árna Jörg en­
sen og Fríðu Hrund Krist ins dótt­
ir. Ég byrja hérna klukk an átta á
morgn ana og er að, oft ast með smá
hlé um, til sjö og átta á kvöld in. Ég
er bæði með bland að an hóp tíma og
einka tíma, mjög fjöl breytt an hóp,
fólk frá 14 til 75 ára í mjög mis­
mun andi lík ams á standi. Mér finnst
það mik ill kost ur að fá að þjálfa
svona mis lit an hóp. Þetta væri sjálf­
sagt ekki svona ef ég væri að vinna
á lík ams rækt ar stöð á höf uð borg ar­
svæð inu,“ seg ir hún.
Mjög krefj andi nám
Þeir eru trú lega marg ir sem halda
sem svo að það þyrfti nú ekki mik­
inn lær dóm til að ger ast þjálf ari í
lík ams rækt. Í þá gryfju féll til dæm­
is sá sem þetta rit ar, en það þarf lík­
lega að kunna sitt hvað meira en að
geta sagt fólki að taka arm beygj­
ur og lyfta lóð um. Stein unn skellti
sér á einka þjálf ara nám ið í Keili,
í þrótta aka dem í unni í Reykja nes bæ.
„Það kom mér á ó vart hvað þetta
er krefj andi nám. Það er gríð ar lega
margt í líf fræð inni sem þú verð ur
að hafa þekk ingu á og þeir hjá aka­
dem í unni leggja á herslu á að þeir
einka þjálf ar ar sem út skrif ast hjá
þeim vinni í sam starfi við sjúkra­
þjálf ara.“
Stein unn seg ir að einka þjálf­
ar inn þurfi í raun að meta lík am­
legt á stand hvers og eins og miða
þjálfun ina út frá því. „Ég get nefnt
sem dæmi full orðna konu sem er
lungna veik og er í þjálf un hjá mér.
Hún þarf á súr efn is gjöf að halda og
núna strax eft ir svo lít inn tíma er
hún far in að skynja veru leg an ár­
ang ur með þjálfun inni. Það gef ur
iðkand an um mjög mik ið þeg ar ár­
ang ur inn er far inn að sýna sig.“
Matar æð ið mjög
mik il vægt
Stein unn seg ir að það sé á nægju­
leg ast fyr ir einka þjálf ar ann þeg ar
mark mið in sem sett eru með æf­
ing um og réttu matar æði skila sér.
„Matar æð ið er líka mjög mik il­
vægt enda valdi ég sem loka verk­
efni í nám inu mötu neyti barna í
grunn skól um,“ seg ir Stein unn, en
hún var einn þriggja af 56 nem end­
um í einka þjálf ara námi Keil is sem
fékk við ur kenn ingu fyr ir loka verk­
efni sitt.
„Ég sé ekki eft ir því að hafa skellt
mér í þetta nám, enda á þetta virki­
lega vel við mig,“ seg ir Stein unn.
Hún hef ur lengst af unn ið að þjón­
ustu störf um, en sótti á sín um tíma
mennt un í hús stjórn ar fræð um til
Reykja vík ur, með an mað ur henn­
ar Sæ þór Þor bergs son var í mat­
reiðslu námi. Síð an þau tóku við
Narf eyr ar stofu árið 2001 hef ur
Stein unn stað ið þar að rekstri með
manni sín um. Það er því vænt an­
lega ekki spurn ing að ef einka þjálf­
ar inn nær sínu fram er eng inn vafi
á „holl ustu gildi“ veit ing anna hjá
Narf eyr ar stofu.
þá
Stein unn Helga dótt ir eink þjálf ari í lík ams rækt ar stöð unni Á taki í Stykk is hólmi.
Gam an að sjá ár ang ur inn koma í ljós