Þjóðlíf - 01.12.1987, Síða 25

ERLENT
hendinni beint heldur skal hafa einhvern
millilið svo sem prik eða sleif. Ástæða þessa
mun vera sú að með hendinni sýna menn
kærleika og því er ófært að hún sé líka í
refsingarhlutverkinu. Að hún verður þó að
halda á verkfærinu virðist hér ekki valda
áhyggjum. Ekki heldur hitt að samkvæmt
þessu þokkagengi má ekki refsa í reiði, held-
ur skal það gert með „kærleika" er reiðin er
runnin. Nema menn spekina?
Ekki hvað síst þetta atriði með kærleiks-
refsingar má hér valda áhyggjum. Eitt er að í
bræði getur mönnum orðið laus höndin og
það geta börn skilið og fyrirgefið. En hitt, að
bíða uns reiðin er runnin og taka þá til við
barsmíðar, er að bæta andlegum pyntingum
á hinar Iíkamlegu. Sem kúgunartæki er þetta
sjálfsagt áhrifaríkt og þannig er það líka
hugsað. En mörgum Svíum þykir þá nokkuð
langt gengið í trúarbragðafrelsinu ef ein-
stökum söfnuðum á að haldast uppi að leika
börnin svo grátt sem raun ber vitni.
MÁL ÞETTA varð heyrinkunnugt er Dagens
Nyheter birti greinaflokk um barnauppeldis-
mál safnaðarins. Var þar meðal annars talað
við konu er starfað hafði við barnagæslu
safnaðarins og greindi hún frá því, að for-
stöðukona þeirrar gæslu hefði samkvæmt
samkomulagi við foreldra barið tveggja ára
dreng tvisvar til fimm sinnum í viku. Eftir
þetta hafa fleiri fyrrverandi meðlimir sagt frá
sinni reynslu og hnígur þar allt að sama
brunni. Foreldrar er áttu börn er á einhvern
hátt þóttu erfið fengu að heyra að hér gætu
þau einvörðungu sjálfum sér um kennt.
Barnið væri í klóm illra afla og hið eina er
dygði væri að berja það. Og slíkur virðist
máttur safnaðarins yfir meðlimunum að for-
eldrar tóku þetta alvarlega og hófu að berja
börn sín. Eftir á, ef fólk hefur losnað úr
prísundinni, á það erfitt með að skilja
hvernig það gat fengið þetta af sér. Og ekki
þótti því barsmíðarnar hafa verið árangurs-
ríkar.
Forstöðumenn safnaðarins hafa reynt að
bægja frá sér gagnrýninni og segja að þeir
taki afstöðu gegn barnamisþyrmingum.
Hinu bæta þeir svo við að flengingar skaði
aldrei heldur þvert á móti geti verið börnum
nauðsynlegar. Er þetta að sjálfsögðu í fullu
samræmi við þá forræðishyggju og refsigleði
er innbyggð virðist í kristindóminn þó svo
það sé núorðið ekki nema í undantekningar-
tilvikum sem hún fær að njóta sín. En hér í
Svíþjóð bíða menn spenntir eftir framhaldi
þessara mála. Ríkissaksóknari hefur fengið
málið í hendur og er nú eftir að sjá hvort
eitthvað verður gert til að reyna að stemma
stigu við barnabarsmíðunum eða hvort hin
„kristilegu" kærleiksverk fái enn um sinn að
herja á barnssálirnar.
• Ingólfur V. Gíslason/Lundi
Óháðir sigruðu
Kosningarnar
á Álandseyjum
GRÆNINGJAR OG Óháðir á Álandseyjum
sigruðu í landsþings- og sveitarstjórnarkosn-
ingunum sem fram fóru á Álandseyjum dag-
ana 18. og 19. október síðastliðinn. Hvor
listi náði tveimur mönnum inn á landsþingið,
sem fer með sjálfsstjórn eyjanna, en þetta var
í fyrsta skipti sem þessir listar buðu fram.
Priðji óháði listinn náði hins vegar engum
manni inn á þingið.
Miðflokkurinn tapaði tveimur þingsætum
og jafnaðarmenn og Frjálslyndir einu sæti
hvor flokkur. Miðflokkurinn er eftir sem
áður með stærsta þingflokkinn eða níu þing-
menn, Frjálslyndir eru með átta þingmenn,
Bandalag frjálslyndra með fimm þingmenn
og Jafnaðarmannaflokkurinn með fjóra.
Kosningaþátttaka var 62.7 prósent, sem
þykir nokkuð gott á Álandseyjum en kosn-
ingaþátttakan hefur alltaf verið mjög léleg
þar. I kosningunum 1983 var þó sett met en
þá kusu 63 prósent þeirra sem voru á kjör-
skrá. Rúmlega 17þúsundmannsvoruákjör-
skrá að þessu sinni.
• Guörún Helga Siguröardóttir
Bankaslræli 10, sími 13122
25