Bæjarins besta - 22.12.2011, Blaðsíða 26

26 FIMMTUDAGUR 22. DESEMBER 2011
Nýlega var heimildamyndin
Stansað Dansað Öskrað frum-
sýnd á Ísafirði. Myndin rekur
sögu hljómsveitarinnar Grafíkur
síðastliðin 30 ár. Um þessar
mundir sendir hljómsveitin líka
frá sér safndisk en eitt laganna,
Bláir fuglar hefur gert það gott á
vinsældarlista Rásar 2 að undan-
förnu. BB spjallaði við Egil Örn
Rafnsson sem hefur verið tromm-
ari Grafíkur frá því að faðir hans,
Rafn Jónsson féll frá árið 2004.
Upptökur í Hnífsdal
„Heimildarmyndin spannar
feril sveitarinnar alveg 1981 til
2011. Það er farið vel yfir málin
og þetta er skemmtileg saga. Það
eru margir sem komu að þessari
hljómsveit og það hafa orðið
miklar mannabreytingar í henni
í gegnum tíðina þótt kjarninn sé
ennþá sami.“
Myndin sem er 80 mínútur hef-
ur verið í vinnlu síðan 2004.
„Allavega hugmyndavinnan en
svo breyttist mikið á vinnsluferl-
inu. Það er gaman að sjá mikið af
þessu gamla myndefni bregða
fyrir. Eins og til dæmis úr fé-
lagsheimilinu í Hnífsdal þar sem
fyrstu plöturnar voru teknar upp.“
Þeim sem misstu af myndinni
í Ísafjarðarbíó er bent á að hún
fylgir á DVD með safnplötunni
sem Grafík er að gefa út. En er
hljómsveitin ennþá til? „Já, hún
hefur aldrei hætt formlega eða
haldið lokatónleika eins og svo
mörg bönd sem halda lokatón-
leika einu sinni á ári.“
Jafnaldri
hljómsveitarinnar
Hljómsveitin Grafík er 30 ára
gömul um þessar mundir og því
nokkurnveginn jafn gömul Agli
Erni. „Já, ég fæddist stuttu eftir
að fyrsta platan kom út. Það má
eiginlega segja að þessi hljóm-
sveit sé uppeldisfélagi minn.“
Egill Örn tók svo við af föður
sínum og settist við trommurnar
árið 2004. „Það var á útgáfuaf-
mæli plötunnar Get ég tekið séns.
Pabbi skipulagði þá en féll svo
frá. Þannig að þeir breyttust í að
verða einhverskonar minningar-
tónleikar og heiðursfögnuður,
tónleikar sem erfitt er að setja
puttann á en voru magnaðir. En
ég hafði einhvernveginn alltaf
vita að ég tæki við honum.“
- Eruð þið líkir trommarar?
„Við erum meira líkir en ólíkir
og þessvegna á ég nokkuð auð-
velt með að kópera hann. Það
eru ekki margir sem ná því en ég
náttúrlega ólst upp með hann í
eyrunum. Við þykjum báðir
frekar öruggir trommarar, takt-
fastir og kraftmiklir. Trommum
með reisn,“ segir Egill Örn og
hlær. „En svo get ég líka verið
mjög ólíkur honum þegar ég er í
öðrum verkefnum.“
London
Egill Örn flutti til London í
október síðastliðnum en áform
hans röskuðust þegar hann axlar-
brotnaði skömmu áður en hann
fór út. „Ég var að leiðsegja ferða-
mönnum á fjórhjóli og keyrði
fram af hengju. Mér tókst að
brjóta bringubeinið líka. En ég
vona bara að ég jafni mig. Það er
svolítið fyrir trommara að axlar-
brotna eins og fyrir fótboltamann
að ristarbrotna. Ég var búinn að
fá eitt sex mánaða verkefni þarna
úti en get lítið fylgt því eftir.
Núna er ég því að vega og meta
hvað ég geri, kannski maður fari
bara í skóla. Ég hef alltaf búið
hér á Íslandi og það var kominn
tími til að prófa að flytjast út,“
segir Egill Örn að lokum.
Ísfirskir fuglar