Dagblaðið Vísir - DV - 24.06.2008, Síða 19

Líklega vita allir um komu ís-
bjarnanna en eflaust grunar fáa að
erlendir ferðamenn sjái sér leik á
borði og byrji að hæðast að trúgirni
Íslendinga. Svo gæti farið að innan
tíðar sjáist spor eftir ísbirni um land
allt. Þá fer síðbúna þyrlan í leiðangra,
leidd um loftin blá af spéi, enda trúa
einfaldir fremur lygum en sannleika.
Útlendingar virðast hafa um þess-
ar mundir gaman bæði af útrás at-
hafnamanna og innrás hvítabjarna.
Hér koma dæmi: Í spænska ríkis-
útvarpinu var frétt á þá leið að ísbirn-
ir hafi sérstaka ást á Íslandi, samt
ekki eins mikla og íbúarnir á þeim.
Sagt var að langt væri síðan ísbirnir
hefðu heimsótt eyna og þess vegna
hafi þeim verið tekið fagnandi. Það
er skiljanlegt því eyjarskeggjarnir eru
þekktir fyrir að virða sína sérstæðu
náttúru og fáskrúðugt dýralíf. Hjá
hinni náttúruvænu þjóð eru auðvit-
að til fól svo dýrin voru drepin en
drápið vakti þvílíkan harm að nærri
lá að forsetinn lýsti yfir þjóðarsorg.
Síðan var sagt að þegar seinni
björninn kom hafi umhverfisráð-
herra flogið í skyndi heim úr sólar-
landaferð birninum til bjargar, en
áður en hún kom „með trefil“ á vett-
vang höfðu veiðimenn skotið dýrið.
Það var kvenkyns eins og ráðherrann
og drápið réttlætt með því að birn-
an hafi veri sárfætt með óviðráðan-
lega orma, sem eru reyndar algengir
í svínakjöti.
Útvarpsstöðin SER hæddist hins
vegar að komu bjarndýranna. Þulur-
inn bað ferðamenn að forðast að vera
í loðkápum, þrátt fyrir kuldann, en
hættulegastar væru hvítar skinnhúf-
ur, menn með þær gætu verið skotn-
ir því þótt enginn innlendur her sé í
landinu hafi Íslendingar fyrir sið að
skjóta fyrst en fara síðan að hugsa.
Á annarri útvarpsstöð var þess
getið að þrátt fyir það að vera vopn-
laus þjóð væri Ísland í Nato og hefði
varnarmálaráðherra sem bæri bjarn-
arnafn, ekki samt kennt við hvítt, og
hann hafi eflaust af ótta við innrás
dýranna látið skjóta nafna sinn. Þetta
var talið vera í stíl við efni Íslendinga-
sagna sem einkennist af drápi vegna
geðþótta, erja bænda og félagslegs
ósamræmis.
Úr því við erum hégómlynd og
að sama skapi einfeldningar munu
erlendir ferðamenn, einkum nátt-
úruverndarsinnar, tilkynna um birni
uppi um jökla til þess að draga þang-
að víkingasveitir á asnaeyrunum.
En bjarnamálið mun koma sér
vel einkum fyrir myndlistarfólk
sem verður valið á næsta tvíær-
inginn í Feneyjum. Það getur búið
til kort af Íslandi með öskrandi ís-
birni á hverri jökulbungu. Skammt
verður þá í gullverðlaun fyrir frum-
lega útfærslu og ekki síðri innsetn-
ingu.
Sandkassinn
Um þessar mundir er Reykjavík
eins og Cannes meðan á kvik-
myndahátíðinni stendur; sólskin
og hiti gerir fögrum kroppum kleift
að fækka fötum og víða glittir í
brúnt og bert hörund. Tískudrottn-
ingar og þrælar þeirra stika hnar-
reist um götur og torg og býfluga
heyrði hvíslað að hið áhrifamikla
tískufyrirtæki Prada hefði boðað
nýtt „lúkk“ sem felst í því að dömur
láti sokkabuxnastrenginn gægj-
ast upp úr pilsum og buxum. Það
er víst hátískan – en ekki er alveg
öruggt að íslenskar tískutæfur láti
tælast. Kannski er Prada líka bara
að plata.
Veitingamenn borgarinnar hafa
síðustu daga keppst við að rífa
út borð og stóla svo fólk fái notið
blíðu og bjórs. Allra fínustu döm-
urnar sáust
dreypa kven-
lega á hvítvíni
og rembast við
að halda hár-
greiðslunum í
skefjum í vind-
hviðunum sem
létu á sér kræla.
en eftir viðstöðulaust sólskin og
hita dögum saman á Krúttland-
inu góða eru borgarbúar hrein-
lega orðnir síestulegir og slapp-
ir. Þeir ganga hægar, eru minna
stressaðir og eiginlega bara orðnir
skemmtilega kærulausir. Þeir liggja
máttlausir í djúpsteikingarpottum
sundlauganna og eru að fá leið á
því að grilla úti í garði.
Í bliðViðrinU í vikunni var skorað á
býflugu að mæta á alvörudrykkju-
gáfu-mannabúlluna Grand Rokk
til að njóta veðursins (?) þar fyrir
utan með hressum konum. Okk-
ar kona herti
upp hugann,
fór í gallabuxur,
setti upp svörtu
„intelligensíu“-
gleraugun og
vippaði sér inn í
reyktjaldið fyrir
utan staðinn.
eitt skelfilegt augnablik fannst
býflugu sem hún væri stödd í
indíána „swetti“ en þegar mesti
reykurinn leið út um tjaldopið kom
í ljós að um tjúttlegustu togara-
stemningu var að ræða. Bara ekta
íslenskur sviti. Og þar sem flugan
býr í Hafnarborg og kallar ekki allt
ömmu sína, settist hún á með-
al hinna reyndari og þambaði úr
krús.
Njótum sumarsins!
Flugan nýtur
veðurblíðunnar
Fréttir og sannleikur
DV Umræða þriðjudagur 24. júní 2008 19
Ekkjudagurinnalþjóðlegi ekkjudagurinn var í gær og af því tilefni voru haldnir tónleikar á Trafalgar-torgi í London. Cherie Blair er forseti styrktar-
sjóðsins Loomba Trust sem hefur það markmið að mennta börn fátækra ekkna á indlandi. Cherie var viðstödd tónleikana og hleypti hvítum dúfum á
flug að þeim loknum. DV-MYND Getty
myndin
P
lús
eð
a m
ínu
s
Spurningin
„já ég trúi á breytingar, maður verður
eiginlega að trúa á þær,“ segir
trúleysinginn Sigurður Hólm
gunnarsson, stjórnarmaður í
Siðmennt, félagi siðrænna húmanista,
en samtökin telja að skólar eigi að vera
veraldlegar stofnanir. upp hefur
komist að trúboð er stundað í sumum
grunnskólum landsins.
Trúir þú á
breyTingar?
Plúsinn fær Aron Pálmi Ágústsson
en DV sagði frá því í gær að á
fyrstu þjóðhátíðinni sinni hér á
landi sneri hann niður óðan
Pólverja sem ógnaði unglingspilti
með dúkahnífi og bjargaði honum
þannig.
GuðbErGur bErGsson
rithöfundur skrifar
„En hættulegastar
væru hvítar skinn-
húfur, menn með þær
gætu verið skotnir“
„Hún kæfir okkur með ást,“ sagði
ritstjóri DV um undirritaða í leiðara
í gær og heldur þar á lofti ýmsum
rangfærslum um orð mín og afstöðu
til fasteignamarkaðarins. Ritstjór-
inn heldur því fram að ég hafi rang-
lega sagt að velta á markaðnum hafi
ekki minnkað og hvatt fólk til hús-
næðiskaupa. Þá segir orðrétt í leiðar-
anum: „Jóhanna sagði almenningi í
raun ósatt til að fá fólk til að kaupa
mitt í hrynjandi fasteignamarkaði.“
Ritstjórinn fer með tvenn ósannindi
í sömu setningunni og gerir þau að
uppistöðu í leiðara blaðs síns.
Ritstjórinn er væntanlega að vitna
í ræðu mína á Alþingi þar sem ég
fjallaði um húsnæðismarkaðinn en
þar sagði ég að markaðurinn virtist
ekki eins helfrosinn og margir vildu
vera láta. Vísaði ég þar til upplýsinga
frá Íbúðalánasjóði þar sem saman-
burður sýndi að útlán sjóðsins fyrstu
fjóra mánuði þessa árs voru svipuð
útlánum fyrstu fjóra mánuði ársins
2007. Hvergi í umræðunum and-
mælti ég því að dregið hefði úr heild-
arumsvifum á fasteignamarkaði,
enda alkunna að bankar, sparisjóð-
ir og aðrar lánastofnanir hafa dregið
mjög úr húsnæðislánum sínum. Hel-
frosinn var markaðurinn hins vegar
ekki enda naut hann Íbúðalánasjóðs
við.
Í þessum sömu umræðum á Al-
þingi sagðist ég telja að við gerðum
ungu fólki ekki greiða með því að
hvetja það til íbúðarkaupa nú þegar
vextir væru háir og kjörin eins og þau
eru. Ég varaði því við íbúðarkaupum
á þessum tíma en hvatti ekki til þeirra
eins og leiðarahöfundur DV fullyrðir
og leggur svo út af. Nýjustu aðgerð-
ir ríkisstjórnarinnar eru heldur ekki
hugsaðar til að hvetja fólk til íbúð-
arkaupa heldur eru þær hugsaðar
til að koma í veg fyrir markaðsbrest,
ekki síst vegna fjármögnunarvanda
annarra lánastofnana en Íbúðalána-
sjóðs. Engu að síður er þess að vænta
að íbúðaverð muni lækka vegna of-
framboðs húsnæðis og almenns
efnahagssamdráttar. Þeir sem nauð-
synlega þurfa að kaupa og selja sínar
íbúðir verða hins vegar að geta reitt
sig á heilbrigðan og virkan fasteigna-
markað. Því markmiði vona ég að
aðgerðirnar nái.
Í ljósi framangreinds vona ég að
öllum sé ljóst að leiðari DV í gær
sagði ekkert um afstöðu mína í hús-
næðismálum. Ástarsagan sem þar
var sögð reyndist því skáldsaga.
Ástarsaga ritstjórans var skáldsaga
Jóhanna siGurðardóttir
félags- og tryggingamála-
ráðherrar skrifar
„Hvergi í umræðun-
um andmælti ég því að
dregið hefði úr heildar-
umsvifum á fasteigna-
markaði.“
athugasemd ritstj.
Í leiðara DV í gær kom fram
það sjónarmið að hættulegt væri
að auka heimildir fólks til skuld-
setningar á fasteignamarkaði þegar
mikil lækkun væri yfirvofandi á
markaðnum. Lýsing félagsmálaráð-
herra á að markaðurinn væri betur
settur en margir teldu væri röng, því
þar væri aðeins vitnað til að velta
Íbúðalánasjóðs væri sú sama og
árið áður, en horft framhjá brott-
hvarfi bankanna. Í leiðaranum kom
fram að þetta hefðu verið misvís-
andi upplýsingar, þar sem þær gætu
att fólki út í fasteignakaup á röngum
forsendum. Þá kom fram að aukn-
ing á heimild til íbúðalána hvetti
fólk til fasteignakaupanna, ekki síst
það sem ætti að varast það mest um
þessar mundir. Rökfærslan sneri að
því, að þótt ráðherrann vildi fólki
vel, gæti aðgerðin valdið þeim fjár-
hagslegu tjóni sem nýttu sér hana.