Dagblaðið Vísir - DV - 24.06.2008, Blaðsíða 28

Aðdáendur Bubba Morthens
höfðu beðið með óþreyju í þrjú ár
eftir nýrri plötu frá meistaranum,
þar til Fjórir naglar kom út á dög-
unum. Bubbi er einhver sigursæl-
asti og merkasti tónlistarmaður Ís-
lands, um það er engum blöðum að
fletta, umdeildur og elskaður eins
og oft er með þá sem trónað hafa á
toppnum svo lengi. Á Fjórum nögl-
um fékk Bubbi til liðs við sig einn
efnilegasta tónlistarmann landsins,
Pétur Ben, til að stýra upptökum. Þá
nýtur hann liðsinnis gamalla félaga
í hljómsveitinni Stríð og friður, sem
leika undir af mikilli snilld, enda
valinn maður í hverri stöðu þar á
bæ.
Ég, eins og svo margir aðrir, hef
verið aðdáandi Bubba Morthens
síðan ég áttaði mig á því að tónlist
væri til. Ég hef fylgt honum lengi og
hlustað á allt sem hann hefur gert.
Goðsagna bíður erfitt hlutskipti í
hvert sinn sem ný plata kemur út,
því hún er alltaf borin saman við
þær plötur sem gerðu viðkomandi
að stórstjörnu. Bubbi Morthens
er engin undantekning hvað þetta
varðar. Ég tók mér góðan tíma til
að melta Fjóra nagla og hlustaði á
hana frá öllum mögulegum vinkl-
um. Þetta er góð plata og vönduð,
um það er engin spurning, en fjarri
því sem Bubbi gerir best.
Ég kunni ekki að meta systur-
plöturnar tvær, Ást og Í sex skrefa
fjarlægð frá paradís, sem komu
út fyrir þremur árum og var ég því
þeirrar skoðunar að Bubbi ætti
ærið verkefni fyrir höndum á þess-
ari skífu. Stefna plötunnar er marg-
skipt, poppskotið rokk, þjóðlaga-
stíllinn og Big-Band er meðal þess
sem greina má hér. Fjölbreyttar út-
setningar og góður hljómur. Í heild-
ina er platan á góðu róli en þegar
rýnt er betur í lögin finnst mér því
miður of mörg lög vera farþegar
þeirra virkilega góðu. Þegar tíminn
er liðinn, Fjórir naglar og Græna
húsið eru þau lög sem bera af á plöt-
unni. Yrkisefni Bubba á plötunni er
svipað og áður: ástin, trúin, dópið
og vandkvæði manna. Mér finnst
vanta eilítið upp á að þessu sinni í
textagerðinni og farið er að örla fyr-
ir endurtekningum. Mig er farið að
lengja eftir annarri plötu á borð við
Arf sem að mínu mati er ein sú besta
sem Bubbi hefur gert, vopnaður gít-
arnum og röddinni í meiri nánd við
hlustandann í einlægni sinni. En
Bubbi gerir það sem honum sýnist
og gerir það ágætlega.
Það verða skiptar skoðanir um
þessa plötu líkt og aðrar sem Bubbi
hefur gefið út. Góðu lögin á plöt-
unni eru mjög góð og auka enn á
hróður þessa frábæra söngvara.
Kannski eru kröfurnar of miklar hjá
okkur sem fylgjumst með, en plat-
an líður eilítið fyrir þau sem ekki
heppnast jafn vel að mínu mati.
Sigurður Mikael Jónsson
þriðjudagur 24. júní 200828 Fókus DV
á þ r i ð j u d e g i
Gospel á Víðistaðatúni
Tónleikar fara fram á Víðistaðatúni í Hafnarfirði í kvöld í tengslum við Stóru
goSpelhátíðina sem nú stendur yfir í bænum. Tónleikarnir hefjast klukkan 19 og
ætlar jesus revolution að stíga fyrst á stokk. dagskráin stendur til klukkan 23 í
kvöld. nánari upplýsingar á gospelhatidin.com.
Fjórir naglar í
kistu kóngsinsBlús á organBláskinnu-tónleikar verða haldn-
ir á Organ annað kvöld. Hljómsveit
kvöldsins er BluesAkademian sem
er einmitt ársgömul um þessar
mundir og á þó nokkra vel heppn-
aða tónleika að baki. Hafa tónleika-
gestir haft á orði að hér sé kominn
nýr og ferskur tónn í íslenskt blúslíf,
að því er fullyrt er í tilkynningu.
Þeir sem sem skipa BluesAkadem-
iuna hafa komið að hljómsveitum
sem getið hafa sér gott orð, svo sem
Kentár, Súld, Hunang og PS&CO.
Tónleikarnir hefjast klukkan 22, að-
gangseyrir er 1000 kr.
Karnival-
stemning í
Borgarneslaug
Brasilísk karnivalstemning verður í
sundlauginni í Borgarnesi í kvöld í
tilefni af Jónsmessunni. Sundlaugin
verður opin til miðnættis og verður
flæðandi tónlist spiluð frá klukkan 21
fram að lokun. Brasilísk samba- og
bossanova-tónlist með íslensku fjalla-
yfirbragði er á meðal þess sem boðið
verður upp á af hljómsveit sem skipuð
er Ife Tolentino, Óskari Guðjónssyni,
Ómari Guðjónssyni og Matthías M.D.
Hemstock. Þá mega sundlaugargestir
búast við ilmi og ljóðum og óvæntum
uppákomum. Verðlaun verða veitt fyr-
ir frumlegasta suðræna klæðaburðinn
og sundfötin.
auglýst eftir
kvikmynd-
um á RiFF
RIFF, alþjóðleg kvikmyndahá-
tíð í Reykjavík, auglýsir eftir ís-
lenskum myndum til að sýna á
hátíðinni sem verður haldin dag-
ana 25. september til 5. október.
Auglýst er eftir leiknum kvik-
myndum, heimildarmyndum og
stuttmyndum. Aðsókn að RIFF
hefur vaxið ár frá ári. Á síðustu
hátíð komu yfir tuttugu þúsund
manns og hefur hún fengið mjög
lofsamlega umfjöllun í erlend-
um fjölmiðlum. Áhugi erlendra
fjölmiðla á hátíðinni í haust er
mikill og er von á fjölda erlendra
blaðamanna, meðal annars frá
Variety, Screen International og
Hollywood Reporter. Nánari upp-
lýsingar er að finna á riff.is.
Fjórðu plötu Coldplay hefur af
mörgum verið beðið með eftirvænt-
ingu. Ég skal vel viðurkenna að ég hef
ekkert verið að missa mig úr spenn-
ingi þrátt fyrir að hafa fundist fyrstu
tvær plöturnar einstaklega skemmti-
legar en ekki verið jafnhrifin af þeirri
þriðju, X&Y sem kom út árið 2005.
Undanfarið hef ég hins vegar verið
að hlusta á þessa fjórðu breiðskífu
sveitarinnar með opnum hug. Plat-
an nefnist Viva La Vida líkt og þekkt
málverk eftir Fridu Kahlo en um-
gjörð plötunnar er einstaklega list-
ræn þar sem framhlið plötuumslags-
ins prýðir eitt þekktasta verk franska
listmálarans Eugene Delacroix.
Platan hefst á „instrumental“
laginu Life in Technicolor, lag sem
ég er ekki frá því að sé undir nokk-
urs konar Miðausturlanda-áhrifum.
Hljómar sem ekki hafa heyrst áður
frá Coldplay. Spennandi hugsaði
ég með mér. Loksins eitthvað nýtt
að gerast hjá Coldplay. Næst kemur
lagið Cemetries of London og mega
þeir eiga það að það kveður við nýj-
an tón hjá Coldplay á þessari plötu
en að öðru leyti áttaði ég mig ekki
á því að ég væri komin alla leið
að sjötta laginu, Yes þar sem lög-
in runnu öll saman í eitt. Lagið Yes
kemur svo með svolítið ferskan blæ
með þessum fyrrnefndu Miðaust-
urlanda-strengjahljóðfærum. Lagið
náði að fanga athygli mína á ný en
að öðru leyti fannst mér voðalega lít-
ið varið í þessa plötu. Hugsanlega er
það vegna þess að ég er komin með
leiða á röddinni hans Chris Martin.
Það eru eflaust margir harðir Cold-
play-aðdáendur sem eru ánægðir
með Viva La Vida en mér fannst hún
leiðigjörn og fékk alveg nóg af henni
eftir að hafa hlustað á hana nokkr-
um sinnum yfir helgina og undir lok-
in varð ég oft að taka mér smápásu
frá hlustun disksins í heild sinni þar
sem ég fékk bara nóg af þessu væli.
Þeir fá samt plús fyrir það að hafa að-
eins breytt út af vananum og kveðið
við nýja tóna í bland við gamla góða
píanóspilið hans Chris. Og fyrir að
vera örlítið rokkaðri en þeir hafa
hingað til verið.
Krista Hall
Leiðigjörn og fLöt hLustun
Plötudómur
ViVa la Vida HHHHH
coldplay
Bubbi Morthens „yrkisefni Bubba á plötunni
er svipað og áður: ástin, trúin, dópið og
vandkvæði manna. Mér finnst vanta eilítið
upp á að þessu sinni í textagerðinni og farið
er að örla fyrir endurtekningum.“
Plötudómur
fjórir naglar HHHHH
BuBBi MorTHens

Þægileg plata til að láta renna í gegn á
góðum degi, en fjarri því að vera besta
plata Bubba.