Ægir - 01.04.2004, Side 13

13
T Æ K N I
höfuðlínumæli að Kaijo Denki
gerð. Höfuðlínumælinum, sem
festur er á höfuðlínu trollsins, er
ætlað að skynja hæð höfuðlínu,
innkomu fiskjar í trollið og hita-
stig sjávar. Mælinum er auk þess
ætlað að sýna á mynd í brú skips-
ins ef eitthvað fer úrskeiðis í köst-
un eða togi. Tækið sendir svo
þessar upplýsingar þráðlaust til
skipsins þar sem þær koma fram á
skjá.
Genginn af göflunum?
Að undanförnu hefur verið unnið
að smíði djúpsjávarrafals sem á að
þola allt að 1800 metra dýpi.
Þessi rafall er nú tilbúinn og var
þeim fyrsta komið um borð í Ár-
bak EA, ísfisktogara ÚA fyrir
stuttu.
„Ég skal viðurkenna að ég hef
oft verið kominn að því að gefast
upp í þessu verkefni, en við hvert
skref sem maður hefur færst nær
niðurstöðu í verkefninu hefur
maður eflst. Skipsfélagar mínir á
Sigurbjörginni ÓF héldu til að
byrja með að ég væri genginn af
göflunum, en þegar þeir sáu að
þetta virkaði nokkuð vel hafa þeir
stutt mig dyggilega. Það hefur
líka eflt mig í þeirri trú að eitt-
hvert vit væri í þessu að opinber-
ar stofnanir eins og Iðntækni-
stofnun og Hafró hafa aðstoðað
mig í prófunarferlinum. Sjálfur
hef ég fulla trú á þessu og tel að
nú sé búið að færa sönnur á að
tækið virkar mjög vel. Ég fékk
aðstöðu í bás Vaka-DNG til þess
að kynna rafalinn á sjávarútvegs-
sýningunni í Kópavogi 2002 og
viðtökurnar voru mjög góðar,
bæði af aðilum hér innanlands og
utan. Það er því ljóst í mínum
huga að það er full þörf fyrir slík-
an tæknibúnað,“ segir Björgvin.
Tvö ár að borga sig upp?
Rafallinn hefur nú verið fullhann-
aður og að undanförnu hefur verið
unnið að því að smíða nokkra
rafala, sem Björgvin hefur fullan
hug á að fari um borð í jafnmörg
hérlend skip til prufu. Fyrsta
skipið var sem fyrr segir Árbakur
EA, en ÚA hefur stutt Björgvin
fjárhagslega í þessu verkefni.
„Þessi þróunarvinna hefur vissu-
lega kostað mikla fjármuni, sem
næst 12 milljónum króna. Þar af
hef ég sjálfur sett mikla peninga í
þetta og sömuleiðis fékk ég svo-
kallað áhættulán frá Nýsköpunar-
sjóði með breytirétti í hlutafé,“
segir Björgvin.
Miðað við rafhlöðukostnaðinn
telur Björgvin að rafallinn sé ná-
lægt tveimur árum að borga sig
upp. „Auðvitað höfum við ekki
langa reynslu af rafalnum og því
get ég ekki sagt til um hve lengi
hver rafall endist. En ég tel ekki
óraunhæft að endingin sé fjögur
til fimm ár. Umgjörð rafalsins
getur út af fyrir sig enst til eilífð-
ar, en „innvolsið“ endist tæplega
endalaust,“ segir Björgvin.
Fyrir öll togskip
Björgvin segir að rafallinn sé ætl-
aður fyrir öll togskip og telur
hann að hér á landi gætu þau ver-
ið sem næst eitthundrað. Hann
reiknar með að tveir rafalar verði
hafðir um borð í hverju skipi.
Ekki þarf að fjölyrða um markað-
inn erlendis, ef vel tekst til er
einfaldlega mjög stór markaður
fyrir þessa uppfinningu.
Sem stendur er rafallinn í
einkaleyfisferli. Þetta segir Björg-
vin vera nauðsynlegt, enda sé
ljóst að margir kunni að fylgjast
með þessari þróun og vera fljótir
að „stela“ hugmyndinni ef hún er
ekki einkaleyfisvarin. „Það hefur
verið nákvæmlega gengið úr
skugga um að ekkert sambærilegt
tæki er á markaðnum og því tel
ég að markaðurinn fyrir það ætti
að vera umtalsvert stór,“ segir
Björgvin.
Sem fyrr segir er nú verið að
smíða fyrstu rafalana eftir að hug-
myndin var fullþróuð. Björgvin
segir ánægjulegt til þess að vita
að rafalarnir séu allir smíðaðir á
Eyjafjarðarsvæðinu, utan þess að
skrúfan er steypt í Hafnarfirði.
„Ef vel tekst til vil ég sjá að rafal-
arnir verði smíðaðir hér á svæðinu
og þessi nýjung geti þannig skap-
að vinnu, það er minn draumur,“
segir Björgvin, sem hefur verið til
sjós í hátt í þrjátíu ár, þar af tutt-
ugu ár á Sigurbjörginni. Björgvin
segist vera sjálfmenntaður véla-
grúskari. „Ég hef einfaldlega
gaman af því að glíma við raf-
magn og takast á við eitthvað
sem er erfitt viðureignar og mikil
áskorun. Þetta verkefni hefur
vissulega verið þess eðlis,“ segir
Björgvin Björnsson.
„Ég skal viðurkenna að ég hef oft verið kominn að því að gefast upp í þessu verkefni,
en við hvert skref sem maður hefur færst nær niðurstöðu í verkefninu hefur maður
eflst,“ segir Björgvin Björnsson m.a. í viðtalinu.
Þannig lítur rafallinn út.