Breiðholtsblaðið - 01.10.2010, Blaðsíða 4

Ljós grá haust birt an er að ryðja sér inn í októ­bermyrkrið. Líf ið er kom ið á fullt við Aust­ur berg ið í Breið holti.
Fyrstu sund gest irn ir eru farn ir úr
Breið hols laug inni enda árrisulir
og nem end ur og kenn ar ar FB og
Hóla brekku skóla tekn ir til starfa.
Ein staka mann vera rölt ir í átt ina
að Gerðu bergi þar sem morg un­
ljós in hafa ver ið kveikt á neðri
hæð inni í aust ur álmu Menn ing­
ar mið stöðv ar inn ar. Þar ræð­
ur Guð rún Jóns dótt ir ríkj um og
þetta eru fyrstu þátt tak end urn ir
í fé lags tarf inu þenn an morg un­
inn. Flest ir koma þó síð ar. Marg ir
um tíu leyt ið en þeir fyrstu eru
mætt ir upp úr átta. Fyr ir sum um
þeirra er fé lags starf ið eins og að
fara í vinn una. Guð rún er fyrst á
stað inn ásamt Björk starfs konu
í Gerðu bergi sem er og búin að
hella upp á kaffi. Guð rún tek ur
fólk ið tali. Svona eins og bú stýra
á stór búi fyrri tíma úti á landi.
Hún á ekki langt að sækja það.
Bónda dótt ir úr Húna þingi ves­
tra og upp al in þeg ar eins kon ar
alda hvörf eru að eiga sér stað í
ís lensk um sveit um. Nú tím inn að
leysa alda gaml ar hefð ir af hólmi.
„Í tengsl um við afa minn og
ömmu og frænd fólk náði ég að
kynn ast þess um tveim ur tíma­
skeið um í lífi þjóð ar inn ar og ég
held að það hafi reynst mér nokk­
uð gott lífs nesti fram á veg inn,“
seg ir Guð rún og hell ir kaffi í bolla
komu manns á með an hann kveik ir
á tölv unni. „Er þetta tölva,“ seg ir
Guð rún þeg ar hún sér hvítt lykla­
borð koma und an næf ur þunni lok­
inu sem breyt ist í skjá. „Ég hélt að
þetta væri dömu veski og skyldi
ekk ert í hvað þú vær ir að gera með
það,“ seg ir Guð rún um leið og hún
snar ar sér fram til þess að taka
á móti komu manni eða kannski
konu sem kom inn var til að sinna
morg un verk un um í vinnu stof un um
eða öðru sem fólk er að fást við í
fé lags starf inu.
Ekki fædd í Ara hól un um
„Nei ­ ég er ekki fædd í Ara hól un­
um þótt sum ir haldi að ég hafi all­
taf ver ið þar,“ seg ir hún þeg ar hún
snýr til baka eft ir að hafa rætt við
fólk ið sitt sem kom ið er til að sinna
dag leg um við fangs efn um eða ef til
vill væri rétt ara að kalla að störf­
um sín um. „Ég er Hún vetn ing ur í
húð og hár og ekk ert ann að. Ég er
fædd í Bjarg hús um í Vest ur hópi, en
átti heima á Hvamms tanga til fimm
ára ald urs. Móð ir mín er Jó hanna
Björns dótt ir, fað ir minn Jón Mars
Ámunda son, sem lést árið 2000.
Hvamms tangi var ekk ert ann að en
sveit á þeim tíma. Fólk bjó í hús um
og var með sauð kind ur og ann an
bú skap. Kinda kof arn ir settu ekk­
ert síð ur svip á bæj ar brag inn en
íbúð ar hús in og fólk ið. Eitt var þó
sér stakt við pláss af þess ari gerð
að þar voru fjór ar versl an ir og
þær sinntu eink um þjón ustu við
sveit irn ar. Að öðru leyti var lít ið
um at vinnu þar á þess um tíma og
Hvamms tangi fór ekki að byggj­
ast upp með þeim brag sem nú er
fyrr en um 1970 að rækju veið arn ar
hófust.“
Í Ara hól um í 37 ár
Guð rún læt ur ekki mik ið yfir
skóla göngu sinni. Kveðst hafa ver­
ið orð in níu ára þeg ar hún fór í
barna skóla. „Þetta var kannski svo­
lít ið sér stakt hjá okk ur, við höfð um
for rétt indi, því móð ir mín kenndi
okk ur systkin un um heima. Það var
mik ið les ið á bernsku heim ili mínu.
Móð ir mín var mik il bóka kona og
er enn þann dag í dag og ég held
að ýmis menn ing ar á hrif hafi borist
til okk ar krakk anna frá henni. Bæk­
urn ar voru líka af þrey ing á þeim
tíma, og mik ið hlust að á út varp,
þeg ar sjón varps naut ekki við og
ekki var held ur hægt að tala um
marga menn ing ar við burði í dreif­
býl inu. En ég lauk grunn skól an um
að eins 13 ára eða fulln að ar prófi
eins og það hét í þá daga ári fyrr
en hinni raun veru legu skóla skildu
lauk. Og þá var ekki um neitt fram­
hald að ræða í heima byggð,“ seg ir
Guð rún. „Reykja skóli í Hrúta firði
var full set inn og eng in leið að fá
þar inni þannig að leið mín lá suð­
ur. Ég fór í Aust ur bæj ar skól ann. Afi
og amma voru þá flutt suð ur og ég
bjó hjá þeim og þurfti ekki að flytja
í eitt hvert her bergi út í bæ eins og
al gengt var með krakka sem fóru
úr sveit inni til náms á þeim tíma.
Að þessu leyti var ég mjög hepp­
in en var þó engu að síð ur spurð
hvort þetta hefði ekki ver ið erfitt.
En ég var nú afa og ömmu barn fá
byrj un þannig að þessi um skipti
urðu mér auð veld og ég kynnt ist
frænd fólki mínu líka ágæt lega í
gegn um þau.“ En leið in átti aft ur
eft ir að liggja norð ur í nokk ur ár,
m.a. til náms dval ar við Kvenna­
skól ann á Blöndu ósi. Á þeim tíma
kynnt ist Guð rún ung um Hún vetn­
ingi Hall dóri Hlíf ari Árna syni og
hafa leið ir þeirra leg ið sam an síð­
an. „Á þess um árum eft ir síld ar­
brest inn 1968 var mik ið at vinnu­
leysi á lands byggð inni, lít ið að hafa
sér til við ur vær is fyr ir norð an. Við
Hall dór tók um því ákvörð um um
að fara suð ur haust ið 1969. Við
byrj uð um að búa á Lauga vegi 44
en fór um fljót lega að huga að fram­
tíð ar hús næði. Og þá koma Ara hól­
arn ir til. Líf ið hófst á þeim stað
sem ég er orð in nokk uð sam of in
eft ir 37 ára dvöl. Við ætl uð um ekk­
ert þang að. Breið holt ið hafði ekki
ver ið í huga okk ar en á þessu árum
var frem ur erfitt um vik. Láns fé
var af skorn um skammti fyr ir ungt
fólk. Eig in lega ekk ert ann að en það
sem var lán að í gegn um Hús næð is­
mála stjórn for vera Íbúða lána sjóðs.
En þarna reynd ist tæki færi. Ara hól­
arn ir voru í bygg ingu eins og önn­
ur hús í Hóla hverf inu og við keypt­
um fjög urra her bergja íbúð til búna
und ir tré verk eft ir teikn ingu, og
bíl skúrs rétt og feng um af hent 15
mán uð um síð ar. Við áttu bara eitt
barn þannig að fjöl skyldu stærð in
var í lág marki fyr ir svo stóra íbúð.
Það fylgdi 600 þús und króna lán
með íbúð inni, sem kost aði tæp ar
tvær millj ón ir. Og ef til vill er frétt í
dag að all ar tíma setn ing ar og ann­
að varð andi kaup in stóðst.“
Breið holt ið er hent ug
stjórn sýslu ein ing
„Breið holt ið var með öðr um
brag á þess um tíma,“ held ur Guð­
rún áfram. Byrj enda brag ur var á
flestu. Bygg ing un um, fólk inu, þjón­
ust unni og þó eink um sam göng un­
um. Við átt um ekki bíl fyrstu árin
og þurft um að nota strætó. Ég man
að strætó kom á hálf tíma fresti á
enda stöð sem var við Vest ur berg­
ið auk þess sem farn ar voru tvær
hrað ferð ir á morgn ana og þrjár síð­
deg is. Þetta voru all ar þær al menn­
ings sam göng urn ar sem hverf ið
hafði við gömlu Reykja vík. Svo
mátt um við bíða eft ir síma í nokkra
mán uði. því ekki var búið að ganga
frá lögn um í hverf inu. Eng inn skóli
var þar held ur til að byrja með og
eng in versl un. Það var meiri og
betri versl un ar þjón usta inn an um
kinda kof ana á Hvamms tanga þeg­
ar ég var smá barn en fólki bauðst
í ár daga Hóla hverf is ins. En svo
fór lif ið í Hól un um og raun ar öllu
Breið holt inu að breyt ast. Skól arn­
ir komu, son ur okk ar gekk í Hóla­
brekku skól ann og síðan í FB það­
an sem hann lauk stúd ents prófi
sem sýn ir hvað skóla kerf ið er gott
í Reykja vík 111. Fólk inu fjölg aði
stöðugt. Ég man hversu mik ið var
af ungu fólki í kring um okk ur, flest­
ir blank ir vegna íbúð ar kaupa og
hús in voru full af börn um. En fljót­
lega tók að mynd ast gott sam fé lag
og traust. Svo fluttu sum ir um set,
eins og geng ur, en marg ir hafa fest
djúp ar ræt ur og eru hér enn. Ég
er búin að starfa í hverf inu í 30
ár. Ef ég lít yfir Breið holt ið sem
heild þá get ég tek ið und ir með
Hönnu Birnu Krist jáns dótt ur, for­
seta borg ar stjórn ar að Breið holt­
ið sé bær í borg inni. Eitt af því er
að nær þjón ust an hef ur ver ið flutt
hing að í hverf ið, með til komu Þjón­
ustu mið stöðv ar Breið holts. Ég er
hjart an lega sam mála að grennd ar­
sam fé lag ið, þorpsein ing in, mann
og fé lag s auð ur blóm st ar ar í víðu
sam hengi. Ég held að Breið holt­
ið væri hent ug stærð og hæfi lega
af mörk um til að vera stjórn sýslu­
ein ing.“
Einn mán uð ur er orð in að
ald ar fjór ungi
Dags birt an hef ur leyst morg un­
grá mann af hólmi og haust sól in
er að skríða upp fyr ir sjón deild­
ar hring inn. Fleira fólk fyll ir vinnu­
stof ur fé lags starfs ins í Gerðu bergi.
Sum ir koma til þess að lesa blöð in,
hitta kunn ingj ana, spjalla og fá sér
há deg is verð, eða aðr ar veit ing ar
veit inga hús inu þeg ar dreg ur að
há degi. Er ind in eru ým is kon ar en
4 Breiðholtsblaðið OKTÓBER 2010
V i ð t a l i ð
Guð­rún­Jóns­dótt­ir,­for­stöðu­mað­ur­fé­lags­starfs­ins­í­Gerðu­bergi.
Já, ég lenti hing að.
Á haust dög um 1968
var kom ið til mín á
þá ver andi vinu stað
minn og ég spurð
hvort ég gæti tek ið
að mér leið sögn í
handa vinnu fyr ir
fé lags starf ið í Gerðu­
bergi í einn mán uð.
Ég féllst á það og er
hér enn. Það sem
átti að vera einn
mán uð ur og orð inn
ald ar fjórð ung ur.
Eins og ein stór fjöl skylda